OI ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή στην Ουκρανία

δείχνουν ότι η «Πορτοκαλί Επανάσταση» δεν έγινε επί ματαίω. Σίγουρα οι κάλπες

απήχησαν την απογοήτευση που έχει καταλάβει τη χώρα αφότου απελευθερώθηκε από

τη μετακομμουνιστική κηδεμονία. Αλλά εδώ δεν υπάρχει τίποτε το αφύσικο.

Αντιθέτως. H Ουκρανία μπορεί να συνεχίσει να αναζητεί τον δρόμο της ανάμεσα

στη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις, αυτές

που έχει αντλήσει από την καθολική ψηφοφορία των πολιτών της. Αυτό που

συμβαίνει τούτη τη στιγμή στη Λευκορωσία, χώρα γειτονική της Ουκρανίας,

ευρισκόμενη όμως στα όρια της δικής μας Ευρώπης και του ρωσικού κόσμου,

συνιστά ένα κατάφωρο αντιπαράδειγμα. Στο Μινσκ, η ελευθερία καταστέλλεται από

ένα καθεστώς που αρνείται το παραμικρό άνοιγμα. Και η καταστολή που ασκεί

γεννάει στη Λευκορωσία το δημοκρατικό κίνημα, το οποίο επεδίωκε να καταπνίξει

εν τη γενέσει του. H μάχη μόλις αρχίζει.

Τελευταία Νέα