Δεν είναι συνετές οι γαλλικές κυβερνήσεις που ανακοινώνουν μέτρα για τους

φοιτητές και τους νέους μέσα στην άνοιξη, όταν αρχίζει να βράζει το αίμα. Ο

πρωθυπουργός, ντε Βιλπέν βρέθηκε σε δύσκολη θέση, σε μια περίοδο κατά την

οποία οι Γάλλοι μαστίζονται από την ανεργία.

H Γαλλία έχει μια κουλτούρα πιστοποιητικών. Ακόμη και για την πιο απλή

δουλειά, απαιτούνται επίσημα διπλώματα που να πιστοποιούν το επίπεδο σπουδών.

Αν δεν έχεις το σωστό πιστοποιητικό, συνήθως δεν έχεις τύχη. Αυτό το παιχνίδι

με τα πιστοποιητικά ισχύει παντού και για μια ολόκληρη ζωή. H ανεργία των νέων

έχει στενή σχέση με αυτό. Οι φτωχοί άνεργοι νεαροί μετανάστες των γαλλικών

προαστίων είναι, όπως μπορεί να φαντασθεί κανείς, παιδιά που έχουν παρατήσει

το σχολείο. Οι διαδηλώσεις, που θυμίζουν Σορβόννη του 1968, γίνονται για ένα

προσωρινό συμβόλαιο εργασίας που έχει ως στόχο να ενθαρρύνει τους εργοδότες να

προσλαμβάνουν νέους οι οποίοι δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα πιστοποιητικά ή τα

κατάλληλα προσόντα προκειμένου να μάθουν τη δουλειά, με την προοπτική

κανονικής απασχόλησης. Το εν λόγω συμβόλαιο έχει πλεονεκτήματα, αλλά επίσης

προβλέπει ότι, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά μέσα στα πρώτα δύο χρόνια ή αν η

επιχείρηση δεν μπορεί πια να απασχολεί τον νέο εργαζόμενο, θα έχει το δικαίωμα

να τον απολύει.

Αυτό το λένε «περιθωριοποίηση» και υπονόμευση των νέων. Είμαι ένας

προκατειλημμένος Αμερικανός, φυσικά, αλλά ποτέ δεν ονειρεύτηκα πως η πρώτη

δουλειά που βρήκα, τελειώνοντας το σχολείο, θα μου παρείχε εγγυήσεις ότι θα

κρατούσε μια ολόκληρη ζωή – μαζί με παροχές για σύνταξη και υγεία.

Ο νόμος έχει ως στόχο να βρει δουλειά στους νέους, αλλά αντί γι’ αυτό μπορεί

να κοστίσει τη… δουλειά τού ντε Βιλπέν και να πλήξει σοβαρά την υποψηφιότητά

του για την προεδρία. Θα εξαρτηθεί από τη δοκιμασία των δρόμων, που έχει

κοστίσει την καριέρα πολλών πρωθυπουργών…

© 2006 Tribune Media Services, INC.