Αναζήτηση
ΓΙΑ δεύτερη φορά τις τελευταίες εβδομάδες τα MAT επιτίθενται κατά
απεργών. Και για δεύτερη φορά οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται από την
Αστυνομία με βιαιότητα που μας θυμίζει άλλες εποχές.
THN προηγούμενη φορά έπειτα από παρέμβαση του υπουργού διατάχθηκε
έρευνα. Ακόμα δεν έχουμε μάθει το παραμικρό. Χθες η ΕΛ.ΑΣ. διάλεξε μια πιο
πρωτότυπη μέθοδο απάντησης. Δεν έγινε τίποτα είπε – κι ας είδε όλη η Ελλάδα
τον άγριο και χωρίς την παραμικρή αφορμή ξυλοδαρμό απεργών της ΓΣΕΕ.
ΔΕΝ είναι άσχετες οι επιθέσεις αυτές με το γενικότερο κλίμα που
εκπορεύεται από την κυβέρνηση. H χωρίς προηγούμενο προσπάθεια να μπει στο
περιθώριο το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και το αίσθημα της γαλάζιας αλαζονείας
απέναντι σε κάθε έναν που ασκεί κριτική, έχουν αποθρασύνει λογής λογής
αντιδραστικά στοιχεία στον κρατικό μηχανισμό.
ΚΑΠΟΙΟΙ στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι έτσι θα περάσουν πιο εύκολα την
πολιτική τους. Από τη νομοθετική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό
τομέα με τις υπερωρίες ώς την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων στις ΔΕΚΟ και
τις τράπεζες υιοθετήθηκε μια συστηματική πολιτική τού αποφασίζομεν και
διατάσσομεν.
ΤΟ κεντρώο άνοιγμα της N.Δ. ήταν μόνο στα λόγια. Αντιθέτως δεν έγινε
καμία προσπάθεια να εξασφαλιστεί η συναίνεση των εργαζομένων στις
μεταρρυθμίσεις. Ένας από τους λόγους ήταν βέβαια ότι δεν υπήρξε ποτέ συνεκτική
πολιτική με σχέδιο και προοπτική. Όλα τα μέτρα ήταν αυτοσχεδιασμοί που
υπηρετούσαν επικοινωνιακές κυρίως ανάγκες.
Ο βασικότερος λόγος όμως ήταν ότι από την αρχή η πολιτική της
κυβέρνησης υπήρξε μονόπλευρη: οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του IKA και του
ΕΚΑΣ σήκωσαν όλο το βάρος της… ήπιας προσαρμογής. Και βέβαια σε μια τέτοια
πολιτική, όπως έδειξε και η μαζικότητα της χθεσινής απεργίας, δεν μπορεί να
υπάρξει συναίνεση!
