Αναζήτηση
Το φθινόπωρο…
… του 1956, όταν υπηρετούσε στον γαλλικό στρατό στην αλγερινή ενδοχώρα, ο
Τεντ Μόργκαν σκότωσε έναν αντάρτη κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Τον είχε
κρεμάσει με τα χέρια δεμένα πισώπλατα και τα πόδια του δεν πατούσαν χάμω. «Του
έδινα δυνατές γροθιές στο στομάχι», γράφει ο Μόργκαν. Του ζητούσε να του πει
πού ήταν η βάση του. «Στ’ ορκίζομαι, δεν ξέρω», απαντούσε εκείνος. «Ύστερα
κάτι μ’ έπιασε», θυμάται ο Μόργκαν. «Σαν να έγινα άλλος άνθρωπος». Μέσα σε
λίγα λεπτά, ο Αλγερινός αντάρτης έπεσε νεκρός από τις γροθιές του.
Ο Μόργκαν…
|
|
… είναι ιστορικός. Έχει γράψει βιβλία για τον Ρούζβελτ και τον Μπάροους.
Αυτή τη φορά, με το βιβλίο του «H δική μου μάχη της Αλγερίας», στρέφει την
πένα του ενάντια στον εαυτό του και γράφει για τα χρόνια που ο γαλλικός
στρατός πολεμούσε να καταστείλει την εξέγερση της πιο πολύτιμης γαλλικής
αποικίας. Μέσα σε όλο εκείνο το χάος, ο Μόργκαν, που είναι Γαλλοαμερικανός,
βρέθηκε κατά τύχη. Θα μπορούσε να είχε σκίσει το χαρτί της γαλλικής
στρατολογίας, που τον βρήκε στην Αμερική. Δεν το έκανε. Στην αρχή, η ζωή στο
Αλγέρι ήταν γλυκιά. Δεν χρειαζόταν να πληρώνει νοίκι, επειδή η Γαλλίδα που του
έδωσε σπίτι ενδιαφερόταν περισσότερο να τον έχει κοντά της στο κρεβάτι. Το
καλοκαίρι του 1956, μια σειρά από επιθέσεις σε Γάλλους αμάχους και τα φονικά
γαλλικά αντίποινα που ακολούθησαν μετέτρεψαν την αλγερινή «κάσμπα» σε ένα
απέραντο πεδίο μάχης. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο είχε δηλώσει πως δεν θα
σκότωνε κανέναν Ευρωπαίο στο Αλγέρι, αν οι Γάλλοι χάριζαν τη ζωή στους
αντάρτες του που βρίσκονταν στο κελί του μελλοθανάτου. Τον Ιούνιο, οι Γάλλοι
εκτέλεσαν δύο από αυτούς στην γκιλοτίνα και ο διοικητής του Μετώπου στο Αλγέρι
διέταξε τους δικούς του να σκοτώνουν Ευρωπαίους. Οι Γάλλοι αντέδρασαν
τοποθετώντας μια γιγάντια βόμβα στην «κάσμπα», που σκότωσε 60 Άραβες αμάχους.
Το Μέτωπο στρατολόγησε αμέσως γυναίκες βομβίστριες που μπορούσαν να περνούν
για Ευρωπαίες και να μπαινοβγαίνουν εύκολα στην «κάσμπα».
Έτσι άρχισαν…
… οι βομβιστικές επιθέσεις. Αλλά και οι συλλήψεις. Και τα συστηματικά
βασανιστήρια από τον στρατηγό Μασί. Όσα περισσότερα μάθαιναν οι Γάλλοι γι’
αυτά, τόσο μειωνόταν η υποστήριξή τους στον πόλεμο της Αλγερίας. Στο
δημοψήφισμα του 1962, το 90% των Γάλλων υπερψήφισαν τις συμφωνίες που
τερμάτιζαν τον πόλεμο και έδιναν στην Αλγερία την ανεξαρτησία της.
H «τρομοκρατία»…
… όπως τη λένε σήμερα, ξεκίνησε στην Αλγερία. Και μια από τις συνέπειές της
ήταν ο τερατώδης μηχανισμός βασανιστηρίων που δημιούργησαν οι Γάλλοι για την
εξάρθρωση των «τρομοκρατικών πυρήνων». Ο Μόργκαν, που υπήρξε κι αυτός ένα
γρανάζι του μηχανισμού, έγραψε ένα βιβλίο που είναι ένα ερωτικό τραγούδι για
την κατεστραμμένη πόλη, για τον κατεστραμμένο λαό. Από τον πόλεμο κανείς δεν
βγαίνει κερδισμένος. Ίσως μόνο το βιβλίο του Μόργκαν.
