Ξεκίνησε με σχέδια πολλά κάνοντας όνειρα για πρωτάθλημα, αλλά μετά την ήττα

από τον Παναθηναϊκό ακόμη και η δεύτερη θέση είναι υπό αμφισβήτηση, όπως

φυσικά και η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Κι αν πριν από μερικές Κυριακές οι φίλοι της AEK εξέφραζαν την άποψη: «Θα

είναι αδικία αν και φέτος η ομάδα δεν βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ», μετά το

ντέρμπι με τον ΠΑΟ αλλά και τη διαφορά των 9 βαθμών που σε διάστημα τριών –

τεσσάρων εβδομάδων εξανεμίσθηκε, η άποψη που υιοθετούν είναι πως η AEK στο

Τσάμπιονς Λιγκ θα μοιάζει με ξυπόλητο στα αγκάθια.

Το καλό της AEK επιβάλλει να μη βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί ακόμη και αν

κατακτήσει τη δεύτερη θέση, θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να καταφέρει να

περάσει στους ομίλους, με την εικόνα που έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα. Δυστυχώς

για την ίδια και τους φίλους της, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Το δυστύχημα πάντως είναι πως αυτό που βλέπει στην AEK ο κάθε φίλαθλος, όπως

και ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος οπαδός της, δεν το βλέπουν (ή δεν θέλουν να το

βλέπουν) ο πρόεδρος, ο προπονητής (είναι μονίμως «απών» στα σπουδαία

παιχνίδια) και γενικώς αυτοί που έχουν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους.

Όταν ο Ντέμης Νικολαΐδης αναλάμβανε την ΠΑΕ πριν από δύο χρόνια, όλοι μιλούσαν

με τα καλύτερα λόγια για αυτόν. Όμως και ο πιο καλοπροαίρετος δεν μπορεί να

κάνει το ίδιο τώρα. Το αντίθετο μάλιστα. Εξοργίζεται όταν πληροφορείται πως ο

Νικολαΐδης υποστηρίζει «ήμασταν καλύτεροι από τον Παναθηναϊκό». Πού το είδε,

σε ποιο όνειρο;

Κάποιος πρέπει να του πει «μέχρι εδώ». Και η πλάκα έχει τα όριά της.