Αν οι ηγέτες της Χαμάς θελήσουν να αναζητήσουν τις ρίζες του εκλογικού

θριάμβου τους, πρέπει να αφιερώσουν μια προσευχή στη νέμεσή τους, τον

Αμερικανό πρόεδρο. Άλλωστε, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, αυτός έκανε

την προέλαση του πολιτικού Ισλάμ πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή. Χάρη (και)

στις αμερικανικές προσπάθειες, οργανώσεις που παλαιότερα ήταν

περιθωριοποιημένες πολιτικά αποκτούν κυρίαρχη θέση από τον Νείλο έως τον

Τίγρη, και ακόμα μακρύτερα.

H στρατηγική που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου,

θεωρητικά είχε στόχο να δώσει φωνή στους δυσαρεστημένους της περιοχής, πολλοί

από τους οποίους είχαν ζήσει υπό δικτατορία για δεκαετίες. Το πείραμα

φιλοδοξούσε να ενθαρρύνει την ανάπτυξη κοσμικών, μετριοπαθών και φιλοδυτικών

πολιτικών κινημάτων – στέφθηκε όμως με αποτυχία. Αντιθέτως, εγκαταστάθηκε ένα

νέο είδος ισλαμικής δημοκρατίας.

Το πρώτο μεγάλο τεστ ήταν η Τουρκία, όπου το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και

Ανάπτυξης κέρδισε μια νίκη σταθμό στις εκλογές του Νοεμβρίου 2002. Ο Ταγίπ

Ερντογάν, ο σημερινός πρωθυπουργός και επικρατέστερος υποψήφιος για τις

επόμενες προεδρικές εκλογές, πλέον έχει κερδίσει τα εύσημα. Ο πρόεδρος

Αχμαντινετζάντ, όμως, το αουτσάιντερ που θριάμβευσε στις ιρανικές εκλογές το

καλοκαίρι, έχει προκαλέσει ακριβώς τις αντίθετες αντιδράσεις.

Ανάλογος είναι ο προβληματισμός και για τον αραβικό κόσμο, όπου η παναραβική,

κοσμική πολιτική παραχωρεί τη θέση της ως κυρίαρχης ιδεολογίας στο Ισλάμ. Το

Ιράκ παραμένει το μεγάλο ημιτελές πείραμα: η μονοκομματική, κοσμική δικτατορία

έχει αντικατασταθεί από μια χαοτική, πολυκομματική δημοκρατία. Οι περυσινές

εκλογές στην Αίγυπτο ανέδειξαν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα – η οποία συνδέεται

στενά με τη Χαμάς – ως μοναδική πραγματική αντιπολίτευση. Και στον Λίβανο,

όμως, η ισλαμική Χεζμπολάχ επέστρεψε στο κοινοβούλιο ως κύρια αντιπολιτευτική

δύναμη. «Μας περιμένουν δύσκολες ημέρες», λέει ο Χαζέμ Σαγκίε από την

αραβόφωνη εφημερίδα «Αλ Χαγιάτ». «Επικρατεί ατμόσφαιρα που επιτρέπει στις

φονταμενταλιστικές ομάδες να γίνονται ακόμα πιο επιθετικές». Οι ηγέτες της

Χαμάς μπορεί να είναι ήσυχοι ότι εισέρχονται σε μια μεγάλη, ολοένα και

μεγαλύτερη λέσχη.