«Γυμνή» σε κάθε έκτακτη κατάσταση, όπως ο προχθεσινός χιονιάς, είναι η

Εθνική Οδός Πάτρας – Αθήνας – Θεσσαλονίκης – Ευζώνων (ΠΑΘΕ). H σύγκριση με

τους ανάλογης σημασίας αυτοκινητόδρομους της Ευρώπης είναι απογοητευτική.

Οι συγκοινωνιολόγοι συμφωνούν ότι οι εικόνες των τελευταίων 24 ωρών, με τα

Τέμπη να ανοίγουν και να κλείνουν ανά διαστήματα, οι νταλίκες να «διπλώνουν» ή

να ακινητοποιούνται κλείνοντας ολόκληρο τον δρόμο, τα περιπολικά τζιπ της

Τροχαίας να μην μπορούν να μετακινηθούν και με το οδόστρωμα να γλιστράει τόσο

επικίνδυνα με το πρώτο χιόνι δεν είναι – αν μη τι άλλο – ευρωπαϊκές.

Μεγάλη διαφορά εντοπίζεται στην αντιολισθητική ικανότητα της ασφάλτου του

δικτύου, η οποία θεωρείται ότι είναι η χειρότερη. Τα αδρανή υλικά, τα οποία

χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της ασφάλτου σε τμήματα της ΠΑΘΕ είναι

ασβεστολιθικά, τα οποία σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν απαγορευθεί ως

ακατάλληλα.

Και όπου υπάρχει, είναι άχρηστη

Στην ΠΑΘΕ δεν υπάρχει καν λωρίδα έκτακτης ανάγκης σε όλο το μήκος του εθνικού

δικτύου. Και όμως, όπως λένε οι συγκοινωνιολόγοι, αν λειτουργούσε αυτή η

λωρίδα, η Εθνική Οδός δεν θα έκλεινε ούτε για ένα λεπτό, στο ύψος των Τεμπών.

Πρόκειται για την τελευταία δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας στον αυτοκινητόδρομο. Σε

όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, οι οδηγοί δεν την παραβιάζουν. Στην Ελλάδα όμως, η

κατάσταση είναι διαφορετική. Το μήκος της λωρίδας αυξομειώνεται κατά το

δοκούν, τα διερχόμενα αυτοκίνητα την παραβιάζουν συστηματικά, ενώ σε κάποια

σημεία του δικτύου η λωρίδα εξαφανίζεται. Άρα σε περίπτωση ατυχήματος δεν

μπορεί να λειτουργήσει. Τα δημόσια οχήματα (περιπολικά, πυροσβεστικά, γερανοί

οδικής βοήθειας, εκχιονιστικά μηχανήματα) δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν.

Είναι ενδεικτικό ότι στην Αττική Οδό – η οποία δεν είναι καν εθνικός

αυτοκινητόδρομος αλλά περιαστικός άξονας σχετικά μικρού μήκους – η λωρίδα

λειτουργεί σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές.

Στην Εθνική Οδό, η απόσταση των διαχωριστικών στηθαίων ασφαλείας από την

οριογραμμή του δρόμου είναι εκτός ορίων. «Ενώ τα διεθνή κριτήρια κάνουν λόγο

για απόσταση μήκους 1,25 μ., σε σημεία του δρόμου υπάρχει απόσταση μικρότερη

του ενός μέτρου»…

Ελάχιστοι πυροσβεστικοί κρουνοί

Πυροσβεστικοί κρουνοί κατά μήκος της υπάρχουν ελάχιστοι. Και όμως στους

αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας υπάρχουν ανά 21 χιλιόμετρα. Σε αυτούς της

Ιταλίας, ανά 34 χλμ. Επίσης, τηλέφωνα για κλήση σε νούμερο έκτακτης ανάγκης

υπάρχουν μόνο σε ελάχιστα σημεία – για παράδειγμα, στα τούνελ της Κακιάς

Σκάλας. Στη Γαλλία αλλά και στην Αττική Οδό, υπάρχουν ανά 9 χιλιόμετρα.

Οι ηλεκτρονικές πινακίδες ενημέρωσης, όπως αυτές που λειτουργούν κατά μήκος

της Αττικής Οδού και σε άλλες λεωφόρους της Αθήνας, είναι ανύπαρκτες στην

ΠΑΘΕ. «Θα μπορούσαν να δίνουν χρήσιμα στοιχεία, να προειδοποιούν τους οδηγούς,

να τους κατευθύνουν αλλού. Αντίστοιχη ενημέρωση θα μπορούσε να δίνει και ένας

ραδιοφωνικός σταθμός που θα εξέπεμπε κατά μήκος του δικτύου».

Χωρίς σωστό σχεδιασμό οι ράμπες εισόδου – εξόδου

H ΠΑΘΕ υστερεί ακόμα και στις ράμπες εισόδου και εξόδου. Δεν είναι

ομοιόμορφες, δεν έχουν ενιαίο σχεδιασμό, δεν έχουν κοινή λογική… Οι ειδικοί

λένε ότι «οι ράμπες αυτές οφείλουν να αποτελούν συνέχεια του αυτοκινητόδρομου.

Να μπορούν να εξυπηρετούν τους οδηγούς των αυτοκινήτων. Να τους καθοδηγούν σε

παράκαμψη ή να τους βοηθούν να ακολουθούν εναλλακτική διαδρομή. Στην Ελλάδα

βέβαια, δεν έχουν προβλεφθεί καν εναλλακτικές διαδρομές. Για παράδειγμα, αν

σταματήσει η κυκλοφορία για οποιοδήποτε λόγο, στα Τέμπη, απλώς γυρίζεις πίσω».

Όπως επισημαίνει ο συγκοινωνιολόγος Στράτος Παπαδημητρίου, «υπάρχουν

συγκεκριμένα στάνταρ που οφείλει να πληροί ένας εθνικός αυτοκινητόδρομος. H

απρόσκοπτη λειτουργία του σε περιπτώσεις κακοκαιρίας, πυρκαγιάς, ατυχήματος,

σεισμού, μποτιλιαρίσματος, είναι το βασικότερο από αυτά. Οι δικλίδες ασφαλείας

που θα επέτρεπαν στα αυτοκίνητα να έχουν συνεχή ροή δεν υπάρχουν στην

περίπτωση του ελληνικού δρόμου» συμπληρώνει.

Τελευταία Νέα