Ο Γιώργος Σκούρτης, ύστερα από 1.000 και πλέον κείμενα,

αποφάσισε να αφήσει τη στήλη του. Το αποχαιρετιστήριο «Πνεύμα του

τόνου» έχει ως εξής: Ωραία είναι να καταλαβαίνεις πότε είναι η στιγμή να

φύγεις… Να την κάνεις, επειδή εσύ το αποφάσισες… Να λες, δεν πάει άλλο…

Μπλέχτηκαν τα πράγματα… Οι άνθρωποι φόρεσαν αλλότρια προσωπεία… Τα

βλέμματα γυάλινα… Τα λόγια ξύλινα… Οι χειρονομίες μπερδεμένες επίτηδες…

Τα σημάδια αλλόκοτα… Το «γεια σου» μαχαιριά… Οι σκέψεις των άλλων σαν

ηλεκτροφόρα καλώδια στο κεφάλι σου… H αλήθεια τυλιγμένη σε πατσαβούρες

τρισάθλιων εγωισμών… Ναι, ήρθε η ώρα για το επίγραμμά μου ως αρθρογράφου των

«ΝΕΩΝ». Λέω να μην πεθάνω άλλο / δεν πρόκειται να με κηδέψετε / κι αν με

θάψετε / δεν θα είναι η πρώτη φορά». Τελευταίο μου κομμάτι σήμερα αυτό στα

«NEA». Ύστερα από 29 χρόνια, 1.000 και πλέον κείμενα, ένα την εβδομάδα, με

κρύο, χιόνι, ταξίδια, πάντα έβρισκα τρόπο να είναι στην ώρα τους. Αρκετές

φορές «χάθηκαν» κάποια, άλλα τα «έφαγε» ο δαίμων του τυπογραφείου.

ΥΓ (το τελευταίο): ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ από τη στήλη. Γεια σας… Εύχομαι καλύτερη

χρονιά σε όλους.