Γράφει η Ψιλικατζού

Το νέο έτος θα είναι ένα ακόμη Ολυμπιακό μετάλλιο. Ένας εντυπωσιακός δάφνινος

κότινος στο κεφάλι του κάθε απλού πολίτη με χιλιάδες χορηγούς. Τράπεζες

κυρίως. Θα κληθούμε να πάρουμε μέρος σε έναν ακόμη ετήσιο αγώνα, να τρέξουμε

και πάλι στον στίβο μιας ακόμη δύσκολης χρονιάς. Τα αναβολικά είναι

απαραίτητα, το ίδιο και οι χορηγοί. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να αγωνιστείς πια.

Χωρίς αυτά είσαι ένας ασήμαντος αθλητής που παρά τις σκληρές προπονήσεις θα

πέσεις κατάκοπος στον στίβο.

Σ’ αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχει δεύτερος και τρίτος. Μόνο κερδισμένος και

χαμένος. Πρέπει να βρεις τη δύναμη να πολεμήσεις απ’ την αρχή. Πρέπει τα

κουρασμένα σου πόδια να σταματήσουν να τρέμουν από το βάρος και να τρέξεις για

τον χορηγό σου. Μόνο για εκείνον, όχι για σένα. Για ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο.

Αυτό τής επιβίωσης.

Στη μεγάλη αυτή φιέστα θα έχεις πολλούς θεατές. Θα σε κοιτούν, θα σε

χλευάζουν, θα σε εμψυχώνουν και δεν πρέπει ούτε για μια στιγμούλα να

παρασυρθείς από τις ιαχές. Πρέπει στην εκκίνηση να έχεις ετοιμοπόλεμη την ψυχή

σου και να προσεύχεσαι να αντέξει.

Όταν κι αυτή η μάχη τελειώσει, αν βγεις νικητής, να μην χαρείς καθόλου, να μην

σε παρασύρει η συγκίνηση γιατί είναι μάταιο. Ο επόμενος αγώνας θα είναι

δυσκολότερος.


ΠΟΙΑ EINAI

Ονομάζεται Κωνσταντίνα Δελημήτρου και δουλεύει πράγματι σε ψιλικατζίδικο. Όσα

θέλετε να μάθετε για εκείνη βρίσκονται στο blog της.

http://www.psilikatzoy.blogspot.com/

Τελευταία Νέα