Αναζήτηση
|
|
H σκολίωση είναι μία συχνή παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, που συμβαίνει
και προς τις τρεις κατευθύνσεις (τριεπίπεδη) και αρχίζει κατά την παιδική και
την εφηβική ηλικία. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα πραγματικά της αίτια
παραμένουν άγνωστα, γι’ αυτό και αποκαλείται ιδιοπαθής σκολίωση. Υπολογίζεται
ότι το 2% έως 3% των παιδιών και των εφήβων ηλικίας έως 16 ετών παρουσιάζουν
μικρές σκολιωτικές παραμορφώσεις (περίπου 10 μοιρών), ενώ πολύ σπανιότερες
είναι οι παραμορφώσεις άνω των 30 μοιρών. Τα αγόρια συνήθως αναπτύσσουν
μικρότερα κυρτώματα απ’ όσο τα κορίτσια: στις παραμορφώσεις κάτω των 10 μοιρών
ο αριθμός των πασχόντων αγοριών είναι διπλάσιος από των κοριτσιών, αλλά η
αναλογία αυτή αντιστρέφεται σε παραμορφώσεις άνω των 20 μοιρών. Στην
πραγματικότητα, ο αριθμός των κοριτσιών με παραμορφώσεις από 20 έως 30 μοίρες
είναι πενταπλάσιος από των αγοριών, ενώ των κοριτσιών με παραμορφώσεις άνω των
30 μοιρών είναι δεκαπλάσιος από τον αριθμό των αγοριών. H σκολίωση πολύ σπάνια
συνοδεύεται από πόνο. Γι’ αυτό, ο μόνος τρόπος ανίχνευσής της είναι η
παρατήρηση της ασυμμετρίας του κορμού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει σε τακτά
χρονικά διαστήματα να ελέγχεται το παιδί και ο έφηβος από τους παιδιάτρους,
τους γονείς ή τους γυμναστές. Πιο αποτελεσματικός τρόπος εγκαίρου διαγνώσεως,
όμως, είναι η συστηματική μαζική προληπτική εξέταση των παιδιών ηλικίας από 9
έως 14 ετών. H θεραπεία της σκολίωσης στους εφήβους εξαρτάται από τον τύπο,
τον βαθμό, τη θέση, την ελαστικότητα και την ταχύτητα επιδείνωσής της. Σε
γενικές γραμμές, οι μικρές παραμορφώσεις (έως 20 μοίρες) δεν χρειάζονται
ειδική αγωγή, αλλά παρακολουθούνται στενά και εάν επιδεινωθούν
αντιμετωπίζονται συντηρητικά. Κηδεμόνας χρησιμοποιείται κατά κανόνα σε
παραμορφώσεις μεγέθους άνω των 25 μοιρών, ενώ όταν η παραμόρφωση υπερβαίνει
τις 40-50 μοίρες η αντιμετώπιση είναι χειρουργική. Κάθε περίπτωση, όμως, είναι
μοναδική και η προτεινόμενη θεραπεία εξατομικευμένη.
Ο Δημήτρης Δημητριάδης είναι διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής του
Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης
