Ανανέωση… Όλοι την επιθυμούν, πολλοί την ευαγγελίζονται, ελάχιστοι όμως

τολμούν. Όταν οι πελάτες-φίλαθλοι απαιτούν άμεσα αποτελέσματα, η παραγωγική

διαδικασία πρέπει να επιταχύνεται. Όταν ο στόχος προσδιορίζεται με τις λέξεις

«τίτλος», «νταμπλ» και… «τελικός Τσάμπιονς Λιγκ», είναι σαφές ότι αυτοσκοπός

δεν είναι το ταξίδι αλλά ο προορισμός.

Στην εποχή του μάρκετινγκ και του γρήγορου κέρδους, οι «τεχνοκράτες» πιστεύουν

ότι το προϊόν μπορεί να είναι αποτελεσματικό ακόμη και όταν δεν είναι όμορφο.

Αρκεί να πουλάει φανέλες με ονόματα που συνήθως συνοδεύονται από επταψήφια

νούμερα, ασχέτως αν αυτοί τους οποίους εκπροσωπούν έχουν προ πολλού πατήσει τα

«άντα». Μεταγραφές που φέρνουν «ζεστό» χρήμα στα ταμεία, αλλά με προοπτική

διετίας, το πολύ.

Στην AEK, ύστερα από μια χρονιά με λύσεις ανάγκης, ήρθε η ώρα για την εφαρμογή

του αναπτυξιακού σχεδιασμού. Ριζικές αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό και επένδυση

σε παιδιά με ταλέντο. Σε ποδοσφαιριστές που η ηλικία τους είναι μικρότερη και

από τον αριθμό στη… φανέλα τους.

Τα αποτελέσματα ασφαλώς και δεν αναμένονται αμέσως, όπως δεν αναμένονται και

ουρές στην μπουτίκ για τις φανέλες του Κουτρουμάνου και του Κομβολίδη. Όμως οι

φίλοι της AEK απέδειξαν πέρυσι ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το ταξίδι.

Να παίζει η ομάδα τους ωραία μπάλα.

«Πενία τέχνας κατεργάζεται» θα πει κάποιος. Ίσως. Ποια άλλη ομάδα, όμως,

διέθεσε 500.000 ευρώ για την ανάπτυξη της Ακαδημίας της; Γιατί με αυτά τα

λεφτά, συν ένα ποσό γύρω στις 300.000 ευρώ που κοστολογείται ο Τσάνκο,

μπορούσε κάλλιστα να ντύσει στα κιτρινόμαυρα πολλούς ποδοσφαιριστές τύπου

«Ρουί Κόστα». Μόνο που ο προαναφερθείς έχει τα χρόνια του Πλιάτσικα και του

Παπασταθόπουλου… μαζί.

Και εν τέλει, γιατί η Μάντσεστερ, ο Άγιαξ, η Μπαρτσελόνα τολμούν και οι

ελληνικές ομάδες όχι;

Τελευταία Νέα