AKOMA κι αν οι βόμβες σκάνε – μετά το Λονδίνο και τη Μαδρίτη – κοντά

στην Ελλάδα (π.χ. Τουρκία, Αίγυπτος), απαιτείται ψυχραιμία και λογική. Κυρίως,

χρειάζεται να κατανοήσει κανείς ότι η χώρα μας δεν έχει κανέναν λόγο να

«παίξει» σ’ αυτό το διεθνές παιχνίδι τής «τρομοϋστερίας» και της

«τρομολαγνείας». Ακόμα κι αν κάποια κέντρα εξουσίας σ’ αυτόν τον τόπο

σκέφτονται διαφορετικά, επιδιώκοντας «η Ελλάδα να δώσει την ελληνική απάντηση»

σ’ αυτό που αποκαλούν «διεθνή τρομοκρατία», δεν πρέπει καμία πολιτική δύναμη

να παρασυρθεί. H διεθνής εμπειρία, η Ιστορία του τόπου και οι παραδοσιακές

σχέσεις (μαζί με αυτές για την Ευρώπη και την Αμερική) με τους λαούς τού

λεγόμενου Τρίτου Κόσμου), καθορίζουν πως η καλύτερη διαφύλαξη της ασφάλειας

του τόπου είναι η επαγρύπνηση για την τήρηση όλων των κανόνων της Δημοκρατίας.

Κατ’ αρχήν, ο Ελληνισμός – θύμα και ο ίδιος της κατάφωρης παραβίασης των

ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη μαρτυρική Κύπρο – δεν έχει κανέναν λόγο να μπλέξει

με το «κυνήγι των μαγισσών». Δεν μπορεί να μπει στη λογική να καταδιώκει την

εμφανιζόμενη μέσω… Διαδικτύου «οργάνωση Αλ Κάιντα». Όσοι έχουν τα γένια

έχουν και τα χτένια σ’ αυτόν τον πλανήτη, ελέγχοντας μεταξύ άλλων- και το

Διαδίκτυο. Αυτοί γνωρίζουν περισσότερα από την Αθήνα, η οποία δεν μπορεί να

είναι ανόητη προστρέχοντας σε …βοήθειά τους!

Και, κατά δεύτερο λόγο, η υπόθεση της ασφάλειας (και στην περιοχή μας) δεν

μπορεί να είναι προϊόν προκλητικών κινήσεων από μια χώρα (την Ελλάδα), η οποία

διαθέτει διαφορετικό πολιτισμό από εκείνους των χωρών που λειτουργούν ως

αυτοκρατορίες.

Ούτως ή άλλως, επειδή τα πιο δύσκολα μπορεί να μην έχουν ακόμη έλθει στη Γη

μας, υπάρχει ένα ζήτημα για τη Βουλή και τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Σ’

αυτή τη διεθνή συγκυρία που διαμορφώνεται, η Ελλάδα οφείλει να παίξει (και για

την δική της ασφάλεια, αλλά και για την ασφάλεια των γειτόνων της) τον ρόλο

τής σταθερής δημοκρατικής δύναμης. Δεν μπορεί να γίνει ο …κολαούζος του

Μεγάλου Αδελφού.