Πάρε με στο τηλέφωνο… λιγάκι να τα πούμε, αλλά σε ξορκίζω μην πεις κακές

λέξεις. Όχι, όχι, δεν εννοώ αυτές που εννοείς και χαμογελάς πονηρά. Για τις

άλλες λέω, τις πολύ κακές. Αυτές που μπορεί να μας στείλουν… διακοπές στην

Κούβα, για την ακρίβεια στην άκρη της Κούβας – Γκουαντάναμο το λένε το

θέρετρο. Μη, σε ικετεύω, μην πεις λέξεις που μπορεί να μας πληγώσουν –

κυριολεκτικά. Μην πεις Αλ Κάιντα ας πούμε, Οσάμα Μπιν Λάντεν, Αλ Ζαρκάουι,

Ταξιαρχίες κάθε είδους. Μην αναφέρεις βόμβες, πλαστικές εκρηκτικές ύλες,

ωρολογιακούς μηχανισμούς, εκρήξεις. Μην αναφέρεις λέξη για καλώδια, για

συνδεσμολογία, για πυροκροτητές, στόχους, Μετρό, τρένα, λεωφορεία, τράπεζες,

παρακολουθήσεις, τέτοια. Τίποτε. Μην πεις τίποτε για Ισλάμ, Αμερικανούς,

Βρετανούς, Ιταλούς, Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Σουδάν, Ισραήλ, δίκτυα,

διασυνδέσεις, Μοσάντ, MI5, CIA, ΝΑΤΟ. Ούτε σε SMS να μου τα γράψεις, ούτε σε

e-mail. Δεν θέλω. Πες μου ό,τι άλλο θες. Πες μου ότι μ’ αγαπάς, κι αυτό

φτάνει! Είναι ό,τι πιο εκρηκτικό (ωχ, τι είπα;) μου έχει συμβεί…

Μην πεις τίποτα

Μην πεις επίσης τίποτα που μπορεί να παρεξηγηθεί. Για τη… σεξο-βόμβα του

διπλανού γραφείου. Ή για το αυτοκίνητο-σφαίρα του οποίου έφαγες τη σκόνη,

χθες. Όχι. Κινδυνεύεις, κινδυνεύουμε! Γελάτε ίσως, αλλά όταν καταλάβουμε τι

(μας) έχει συμβεί, μετά το χτύπημα της ισλαμικής τρομοκρατίας στο Λονδίνο,

τότε θα κλάψουμε πικρά όλοι μαζί. Εκτός από την εύθυμη κυβέρνηση της χώρας,

που όπως σε τόσα άλλα πράγματα τα κατάφερε μια χαρά! Μας παραμύθιασε καλά ότι

αυτά που θα αποφάσιζε το διευθυντήριο των Βρυξελλών δεν μας αφορούν, διότι

«είμαστε ασφαλής χώρα», και ύστερα, όταν ελήφθησαν οι αποφάσεις, σφύριζε

εύθυμους σκοπούς σε ρυθμό τσα-τσα. Έχουμε πρόβλημα; Να μας το πουν. Δεν έχουμε

πρόβλημα; Να το πουν. Όχι να λένε ψέματα, ότι τάχα μου και δήθεν η Ελλάδα θα

εξαιρεθεί. Δεν λέω ότι θα ήταν εύκολο, αλλά αφού το ήξερες (αγαπητέ Γιώργο

Βουλγαράκη), γιατί μας φλόμωσες στο ψέμα; Αντίθετα, βρήκα πιο έντιμη πολιτικά

τη στάση του υπουργού Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρα που ξεκαθάρισε εξ αρχής ότι

η Ελλάδα θα υιοθετήσει τις αποφάσεις των Βρυξελλών για την ασφάλεια…

Μηδενικό έργο

Το ιερό μένος τού καθ’ ύλην αρμοδίου υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, μπροστά στην οργή της

κοινωνίας για τις «καθυστερήσεις που σκοτώνουν» στα έργα του φονικού πετάλου

του Μαλιακού, σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί και τις δικές του, προσωπικά,

ευθύνες γι’ αυτές τις καθυστερήσεις. Μπορεί να λέει ό,τι θέλει, μπορεί να

χρεώνει στους προηγούμενους όσες ευθύνες θέλει, αλλά τις δικές του δεν μπορεί

να τις αποσείσει. Εξάλλου οι προηγούμενοι για ό,τι έκαναν ή παρέλειψαν να

κάνουν στη διάρκεια της θητείας τους, τιμωρήθηκαν σκληρά από τους πολίτες, με

δύο συντριπτικές ήττες μέσα στο 2004. Κι επιτέλους, το «για όλα φταίει το

ΠΑΣΟΚ» μπορεί να είχε μια «απόδοση» τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης της

N.Δ., τώρα όμως έχουν περάσει 17 μήνες που κυβερνούν εκείνοι τη χώρα. Και

έχουν μηδενικό έργο. Μη-δε-νι-κό, στα δημόσια έργα. Και κάτι κορδέλες που

κόβει τώρα ο υπουργός, υπόλοιπα του Λαλιώτη και της Βάσως είναι! Ούτε λοιπόν

τις δικές του ευθύνες μπορεί να αποσείσει ούτε του Πρωθυπουργού του. Γιατί ο

πολίτης μια φορά θα το «φάει» το «φταίει το ΠΑΣΟΚ». Μπορεί και δεύτερη, τρίτη,

τέταρτη, δεν μπορεί να το τρώει κάθε μέρα ψωμοτύρι! Έπειτα, σ’ αυτή τη χώρα

ζει. Και θυμάται, δεν τον χτύπησε αιφνιδίως Αλτσχάιμερ. Όπως θυμούνται όλοι οι

κάτοικοι αυτής της χώρας.

Έμειναν μόνο τα «θα»

Τι θυμούνται; Ότι ο Πρωθυπουργός K. Καραμανλής, περίφροντις αμέσως μετά το

δυστύχημα με θύματα του μαθητές της Φαρκαδόνας, είχε δεσμευθεί ότι «θα»

ληφθούν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να μην επαναληφθούν ανάλογα

δυστυχήματα. Και είχε εξαγγείλει πακέτο μέτρων που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.

Έμειναν μόνο τα «θα». Ένα από τα οποία ήταν και του ίδιου του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ

– αφορούσε την επιτάχυνση των έργων, που δήθεν «θα» ολοκληρώνονταν σύντομα.

Ποια έργα επιταχύνθηκαν; Και πώς; Με τις τρεις μπουλντόζες που είναι

τοποθετημένες σε διάφορα σημεία του δρόμου; ΄H με τα δυο τρία κοντέινερ, το

ένα γεωτρύπανο και τα δύο φορτηγά που συμπληρώνουν το σκηνικό; Αντί λοιπόν ο

«μηνύων» υπουργός ΠΕΧΩΔΕ να επιτίθεται σ’ αυτούς που επισημαίνουν τις

εγκληματικές παραλείψεις της διοίκησης και της κυβέρνησης, θα ήταν πιο ωφέλιμο

να πίεζε τον εργολάβο κύριο Εμφιετζόγλου να τελειώνει. Φίλος της παράταξής του

είναι άλλωστε. Άνθρωπός τους, δηλαδή. Κι αν δεν μας πιστεύει, να ρωτήσει και

τον κύριο Τρακατέλη, τον ευρωβουλευτή, τον φίλο του κυρίου Καραμανλή…

«Πρόδωσε»

Ο κύριος Αλμούνια δεν είναι φίλος του κυρίου Καραμανλή. Δεν είναι φίλος ούτε

και του κυρίου Αλογοσκούφη, παρά τα όσα υποστηρίζει ο τελευταίος. Επίτροπος

της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιος για τα οικονομικά είναι. Τώρα, πώς και γιατί ο

Γιώργος Αλογοσκούφης είπε μόνο σ’ αυτόν ότι αν δεν τα καταφέρει να ρίξει το

έλλειμμα κάτω από το 3% θα πάρει και άλλα μέτρα τον Οκτώβριο, αυτό δεν

χρειάζεται μεγάλη συζήτηση για να εξηγηθεί. Σ’ εμάς μπορεί να λέει όσα ψέματα

θέλει, στον επίτροπο τι ψέματα να πει, που η ελληνική οικονομία είναι υπό

επιτήρηση και ο κύριος Αλμούνια γνωρίζει με το νι και με το σίγμα την

πραγματική κατάσταση; Ένα μόνο ερώτημα υπάρχει, κι αυτό έχει να κάνει με το

γιατί ο κύριος Αλμούνια «πρόδωσε» αυτό που του εκμυστηρεύθηκε ο κύριος

Αλογοσκούφης. Απλό: εξυπηρέτηση έκανε. «Δεν τα λες εσύ, γιατί εγώ άλλα τους

έλεγα ώς τώρα;», παρακάλεσε ο Αλογοσκούφης και ο άλλος συνέδραμε ευχαρίστως.

Άλλωστε, τι του κόστιζε…

KAI TO ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Στο επιτελείο του Αρχιεπισκόπου…

Πρόσωπο από τον καθηγητικό χώρο με ακραίες αντιλήψεις «φωτογραφίζουν» ως τον

συντάκτη της 14σέλιδης ανάλυσης της Αρχιεπισκοπής με την οποία καθυβρίζονται

με πρωτοφανείς διατυπώσεις ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, ο πρώην

πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, το ΠΑΣΟΚ ολόκληρο, μερίδα του Τύπου κ.ά. Ο

συντάκτης φέρεται επίσης να είναι «παλαιόθεν» τρόφιμος της χούντας, αλλά και

παραθρησκευτικών οργανώσεων, και μετέχει στο επιτελείο του Αρχιεπισκόπου

Χριστόδουλου εδώ και χρόνια. Στη Χαριλάου Τρικούπη εξεπλάγησαν από τη

σφοδρότητα της επίθεσης και γι’ αυτό και ανταπέδωσαν στα ίσα. Το ωραίο είναι

ότι αρχικά επιχειρήθηκε από κύκλους της Αρχιεπισκοπής να δοθεί η εντύπωση ότι

το κείμενο συντάχθηκε τον Ιανουάριο του 2004, και πως τάχα η ανάλυση σε σχέση

με την Ελλάδα αφορούσε το «πού το πάει το ΠΑΣΟΚ με τη νέα ηγεσία». Αποδείχθηκε

όμως ότι το κείμενο είναι των τελευταίων ημερών, «φρέσκο» που λένε, γι’ αυτό

και ο Αρχιεπίσκοπος το έστειλε με την καρτούλα του. Προς τι η έκπληξη της Χαρ.

Τρικούπη; Από το γεγονός ότι εδώ και καιρό βρίσκονταν σε εξέλιξη κινήσεις –

από την πλευρά της Αρχιεπισκοπής – για προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ και ρίξιμο των

τόνων. Άνθρωπος του Αρχιεπισκόπου (μου) έλεγε προχθές ότι η διαρροή του

κειμένου (στην «Ελευθεροτυπία») έγινε για να υπονομευθεί αυτή η προσπάθεια.

Ομολογώ πως όποιος το έκανε τα κατάφερε!..