Ο λόγος στους αναγνώστες.

Ο Π. Μαζίτσος, Ναυαρίνου 15, Άγ. Ανάργυροι, γράφει:

«Ακούσαμε όλοι και διαβάσαμε τις δηλώσεις του διοικητή της Εθνικής Τραπέζης,

για τον επερχόμενο νέο εργατικό Μεσαίωνα, όμοιο του οποίου ίσως δεν γνώρισε η

Ιστορία του Εργατικού Κινήματος. Αντί, με την καταπληκτική ανάπτυξη της

επιστήμης, της τεχνικής και της ηλεκτρονικής, να γίνεται ανθρωπινότερη η

εργασία και οι συνθήκες επιτέλεσής της, συμβαίνει το τελείως αντίθετο, χάριν

των κερδών των μεγάλων εταιρειών και των διεθνών μονοπωλίων, που κυβερνούν τον

πλανήτη μας και τους δύστυχους κατοίκους του, κυρίως τους εργαζομένους.

Επιμήκυνση του χρόνου συνταξιοδότησης, καταστρατήγηση του ωραρίου, μη αμοιβή

υπερωριών, χρησιμοποίηση των εργαζομένων τις ώρες που θέλει ο εργοδότης,

φαλκίδευση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, περικοπή των κεκτημένων,

ρομποτοποίηση του εργατικού δυναμικού χωρίς δυνατότητα αντίδρασης,

στρατιωτικοποίηση της εργασίας, δυστυχώς.

Το διεθνές Κεφάλαιο χρειάζεται πειθήνια όργανα για να επιβάλει αυτήν την

στρεβλή παγκοσμιοποίηση που ζούμε όλοι μας, όχι αδελφώνοντας τους λαούς της

Γης με κοινά ιδανικά που γαλούχησαν γενεές και γενεές, αλλά επιβάλλοντας τους

δικού του νόμους, μιας ανελέητης αγοράς όπου τα πάντα είναι προς πώληση.

Κύριε Παπαδόπουλε,

Οι απόψεις αυτές δεν είναι μόνον του κ. διοικητού της Τραπέζης και των

κυβερνώντων τη χώρα. Είναι απόψεις της διεθνούς ελίτ των πλουσίων, για να

διατηρήσουν και να μεγαλώσουν τα κέρδη τους και γι’ αυτό δεν ορρωδούν προ

ουδενός. Βλέπε και τις κτηνώδεις εισβολές – στη Γιουγκοσλαβία, την οποία

έκοψαν σε κομματάκια, στο Αφγανιστάν και στην απάνθρωπη εισβολή στο Ιράκ, όπου

το αίμα ρέει άφθονο – γυρίζοντάς μας πίσω, στις χειρότερες στιγμές της

ανθρώπινης Ιστορίας. Αν δεν αντιδράσουν ενωμένοι οι εργαζόμενοι σε όλον τον

κόσμο, το μέλλον μας θα είναι χειρότερο και καταστροφικό.

Ακόμη και αυτή η οικολογική ισορροπία στον πλανήτη κινδυνεύει και έχουμε ήδη

απτά δείγματα αυτής της πορείας. Δυστυχώς απειλείται και η ίδια η ύπαρξη του

πλανήτη και των λαών που τον κατοικούν στον βωμό του κέρδους, των πολέμων και

της εξάντλησης – της ανελέητης και χωρίς πρόγραμμα – των πόρων της Γης.

Απαιτείται γρήγορη αντίδραση από τους κατοίκους της. Τότε μόνον μπορεί να

σωθεί ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί πια».

Τελευταία Νέα