H αληθινή ιστορία της Λάσι

Ενσάρκωσε το χολιγουντιανό όνειρο, τη χαρακτήρισαν περισσότερο Αμερικανίδα

κι από τον Τζον Γουέιν… Ποιος θα το ‘λεγε ότι η Λάσι, η πιο διάσημη σκυλίτσα

του κόσμου, δεν «γεννήθηκε» στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής; Εν όψει της

κυκλοφορίας της νέας ταινίας για το περίφημο κόλεϊ, είναι ώρα να αποκατασταθεί

η αλήθεια για την πραγματική της ιστορία.

Ήταν τα μαύρα χρόνια της δεκαετίας του 1930. Οι βρετανικές εξαγωγές

μειώνονταν, η ανεργία αυξανόταν… Το σκοτεινό σύννεφο της ύφεσης είχε

κυκλώσει ολόκληρη τη χώρα. Ήταν τότε που ο δημοσιογράφος Έρικ Νάιτ από το

δυτικό Γιορκσάιρ επέστρεψε στην πατρίδα του. Με βαριές τις αποσκευές από τις

αναμνήσεις του A’ Παγκοσμίου Πολέμου – είχε καταταγεί στον αμερικανικό στρατό

– ανέλαβε να στέλνει ανταποκρίσεις στην εφημερίδα «Saturday Evening Review»

για τη δυσχερή οικονομική κατάσταση στη Βρετανία. Σύμφωνα με τον μύθο της

Λάσι, ο δημοσιογράφος παρατήρησε ότι ο κόσμος στο βόρειο Γιορκσάιρ ήταν τόσο

φτωχός ώστε αναγκαζόταν να πουλήσει ό,τι είχε και δεν είχε για να εξασφαλίσει

τρόφιμα. Ανάμεσα στα προς πώληση υπάρχοντα περιλαμβάνονταν και τα κατοικίδια.

Ζώα που πουλήθηκαν για μερικές ισχνές μερίδες…

Το πρώτο άρθρο

Το 1938 ο Νάιτ αφιέρωσε ένα άρθρο του στην οικογένεια Κάρακλοου, η οποία ζούσε

στο φανταστικό χωριό Γκρίνχολ. Έναν τόπο, όπου «ο σκύλος ήταν πράγματι

βασιλιάς». Βυθισμένοι στα χρέη και την ανέχεια, οι Κάρακλοου είδαν στο

αγαπημένο κόλεϊ του γιου τους, Τζο, τη λύση στα δυσβάσταχτα οικονομικά

προβλήματά τους. Ο Δούκας του Ράντλινγκ πρόσφερε αρκετά. H πώληση

πραγματοποιήθηκε και η σκυλίτσα μεταφέρθηκε 800 χιλιόμετρα βόρεια, στην έδρα

του Δούκα, σ’ έναν πύργο στα Χάιλαντς της Σκωτίας. Δεν άντεξε όμως. H

νοσταλγία για το πραγματικό της σπίτι αποδείχθηκε ισχυρότερη από κάθε

πολυτέλεια και πήρε τελικά τον δρόμο της επιστροφής – έναν δρόμο στρωμένο με

κάθε λογής δοκιμασία. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν…

H ιστορία δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Ο δημοσιογράφος συγκέντρωνε κάθε βράδυ

την οικογένειά του, τη σύζυγό του Τζιρ και την κόρη τους Μπέτι και διάβαζε τις

ιστορίες του – ιστορίες που έβριθαν αναφορών στη δραματική κοινωνική

πραγματικότητα, αλλά και σ’ έναν φανταστικό κόσμο πίστης και αφοσίωσης.

«Καθόμασταν εκεί με την κόρη μου, με τα δάκρυα να τρέχουν στα πρόσωπά μας,

όταν μας διάβαζε τα θλιβερά σημεία…», θυμάται η χήρα Τζιρ Νάιτ.

Ένας Νεοϋορκέζος εκδότης πλησίασε τότε τον Νάιτ και του ζήτησε να μεταφέρει

τις ιστορίες του σε ένα μυθιστόρημα. Δυο χρόνια μετά, τα βιβλιοπωλεία δεν

προλάβαιναν να γεμίζουν τα ράφια με την «Επιστροφή της Λάσι». Μεταφράστηκε σε

25 γλώσσες. H επιτυχία κέντρισε τους μεγάλους παραγωγούς του Χόλιγουντ, οι

οποίοι δεν άργησαν να χτυπήσουν την πόρτα του Νάιτ. H κινηματογραφική εταιρεία

MGM έναντι του ποσού των 10.000 δολαρίων εξασφάλισε το 1942 τα δικαιώματα για

την πρώτη ταινία. Ένα άγνωστο κορίτσι, τότε, που άκουγε στο όνομα Ελίζαμπεθ

Τέιλορ κι ένα αρσενικό κόλεϊ, ο Παλ, λέγεται πως έκαναν τον συνιδρυτή της MGM,

Λουίς Μάγερ, να κλαίει στη σκηνή κατά την οποία ο Τζο πληροφορείται από τη

μητέρα του ότι το σκυλί πουλήθηκε: «H Λάσι δεν θα ‘ρθει στο σχολείο.

Πουλήθηκε»…

«Επιστρέφει» λίγο πριν από τα Χριστούγεννα

ΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ παραγωγές για τη Λάσι διαδέχονταν η μία την άλλη,

ενώ το καναδικό τηλεοπτικό δίκτυο CBC έσπευσε για να δρέψει καρπούς από την

εγγυημένη επιτυχία: 675 ημίωρα επεισόδια καθήλωναν επί 17 χρόνια το τηλεοπτικό

κοινό κάθε βράδυ Κυριακής. «Το 1943, εκατομμύρια άνθρωποι μάχονταν για τη ζωή

τους, έπαιρναν δύναμη από τον σκύλο που ξεπερνούσε τα εμπόδια και γύριζε

σπίτι. Ήταν μια μεταφορά που προσέφερε ελπίδα σε δύσκολες εποχές», λέει σήμερα

ο επίσημος βιογράφος της Λάσι, Έις Κόλινς.

H Λάσι αναμένεται να επιστρέψει ολοκαίνουρια για το κινηματογραφικό κοινό ενός

άλλου αιώνα. Θα τη συνοδεύουν ο βραβευμένος με Όσκαρ Ιρλανδός ηθοποιός Πίτερ

Ο’ Τουλ και η Βρετανίδα Σαμάνθα Μόρτον. Πιστή στο ραντεβού της, όλοι θα την

περιμένουν να χτυπήσει την πόρτα εγκαίρως, πριν από τα Χριστούγεννα…

Επιμέλεια: Ρένα Δημητρίου