Αρκετός θόρυβος είναι αλήθεια ότι γίνεται, και όχι άδικα, από την περασμένη

Παρασκευή, γύρω από την πολύκροτη υπόθεση Κεντέρη, Θάνου και Τζέκου.

H απόφαση της Πειθαρχικής Επιτροπής του ΣΕΓΑΣ μπορεί να ικανοποίησε ελάχιστους

εντός των συνόρων και να χαρακτηρίζεται, όχι άδικα, απόφαση για «εσωτερική

κατανάλωση», όμως στάθηκε αφορμή για πικρόχολα σχόλια εις βάρος της Ελλάδας

από τον διεθνή παράγοντα. Σχόλια τα οποία θα συνεχίζονται μέχρι σε αυτή την

υπόθεση ­ που σκίασε σοβαρά ακόμη και την πετυχημένη διοργάνωση των Ολυμπιακών

Αγώνων ­ να δοθεί ένα οριστικό τέλος. Και το τέλος αυτό φαίνεται πως μάλλον θα

αργήσει αρκετά.

Σε αυτή την υπόθεση, ο Συνασπισμός, και μπράβο του, έσπευσε από την πρώτη

στιγμή να πάρει θέση, έστω κι αν αυτή δεν ηχούσε όμορφα στα αυτιά όλων των

Ελλήνων. Και είπε τα πράγματα με το όνομά τους, αναφέροντας πως ο ΣΕΓΑΣ

ακολούθησε την επιλογή της πλήρους συγκάλυψης στο θέμα των αθλητών.

Εκείνο που ξενίζει και μάλιστα πολύ, είναι το γεγονός ότι από την κυβέρνηση

δεν υπάρχει ξεκάθαρη θέση. Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός κάτι

προσπάθησε να πει στην ET3, αναφέροντας ότι «δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει

ανθρωποθυσία για να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα», αλλά και πως «η απόφαση δεν

αποτελεί στίγμα». Τι κρίμα.

H δήλωση αυτή φανερώνει την πρόθεση μιας χωρίς αρχές αθλητικής ηγεσίας, να

έχει και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή;