«Εδώ δεν υπάρχει ούτε νόμος ούτε δικαιοσύνη. H γυναίκα έχει μία επιλογή, να πεθάνει»

H Μουχτάραν Μπίμπι πίστευε πως ο εφιάλτης της είχε τελειώσει, όταν οι άνδρες

που τη βίασαν ομαδικά κατόπιν εντολής των προεστών του χωριού, καταδικάστηκαν

σε θάνατο πριν από δύο χρόνια. Αλλά την περασμένη εβδομάδα δικαστήριο της

νότιας πόλης Μουλτάν ανέτρεψε την ετυμηγορία εις βάρος τριών από τους τέσσερις

βιαστές και δύο προεστών, αθωώνοντάς τους και μετέτρεψε τη θανατική ποινή εις

βάρος του έκτου σε ισόβια. «Ζήτησα από τον δικηγόρο μου να πάει στο Ανώτατο

Δικαστήριο», λέει η 30χρονη γυναίκα, η οποία έχει τιμηθεί με βραβεία για το

θάρρος της να καταθέσει εναντίον των βιαστών της. Τώρα, φοβάται όμως για τη

ζωή της.

H Μπίμπι έγινε γνωστή σ’ όλο τον κόσμο τον Ιούνιο του 2002, έπειτα από ένα

παντσαγιάτ, όπως αποκαλείται το συμβούλιο των προεστών μιας φυλής, στο

απομακρυσμένο χωριό Μιρουάλα του Πουντζάμπ. Ο 12χρονος αδελφός της

κατηγορήθηκε ότι διατηρούσε σχέση με μια γυναίκα από την ανώτερη φυλή Μαστόι.

Ως τιμωρία, οι προεστοί διέταξαν τον βιασμό της Μουχτάραν. Υπό τα βλέμματα

εκατοντάδων ανθρώπων, τέσσερις άνδρες την έσυραν, ενώ αυτή ούρλιαζε, μέσα από

ένα χωράφι με μπαμπάκι. Μέσα σε μια καλύβα τη βίαζαν για περισσότερο από μία

ώρα. Βγήκε με σκισμένα ρούχα και ο πατέρας της κι ο αδελφός της, τους οποίους

είχαν υποχρεώσει να περιμένουν απ’ έξω, την τύλιξαν σε μια κουβέρτα και τη

βοήθησαν να φτάσει στο σπίτι της. Τις επόμενες ημέρες, το πρώτο που σκέφτηκε

ήταν να αυτοκτονήσει, είπε στον «Γκάρντιαν»: «Εδώ δεν υπάρχει ούτε νόμος ούτε

δικαιοσύνη. H γυναίκα έχει μία επιλογή, να πεθάνει».

Πήγε, όμως, στο δικαστήριο και με τη μαρτυρία της, έξι άνδρες της φυλής Μαστόι

καταδικάσθηκαν τον Αύγουστο του 2002 σε θάνατο με απαγχονισμό. H ιστορία της

έγινε γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Ο πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ της προσέφερε 7.000

ευρώ, 24ωρη αστυνομική προστασία κι ένα σπίτι στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ.

Ανακριτές διαπίστωσαν πως η κατηγορία εις βάρος του αδελφού της ήταν ψευδής.

Βρήκαν αντίθετα στοιχεία, πως στην πραγματικότητα δύο άνδρες της φυλής Μαστόι

είχαν βιάσει τον μικρό. Με τα χρήματα που της έδωσε ο Μουσάραφ, η Μουχτάραν

έχτισε στο χωριό τα πρώτα Δημοτικά Σχολεία, όπου τώρα εκπαιδεύονται 270 αγόρια

και κορίτσια.

Αλλά την περασμένη εβδομάδα, δικαστής ανέτρεψε την απόφαση εις βάρος των

βιαστών, επικαλούμενος διαδικαστικά σφάλματα της Εισαγγελίας. Υπερασπιστές των

ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγορούν την κυβέρνηση ότι ασχολήθηκε με την υπόθεση

μόνον όσο αυτή ήταν στα πρωτοσέλιδα των δυτικών εφημερίδων και ότι επιτρέπει

να επικρατεί ατιμωρησία. «Στο Πακιστάν», λέει η ηθοποιός Μέριλ Στριπ, «αν μια

γυναίκα βιαστεί, πρέπει να έχει μάρτυρες τέσσερις ενήλικους μουσουλμάνους

άνδρες για να βρει δικαιοσύνη. Αλλιώς, θεωρείται η ίδια ένοχη για το «αδίκημα»

της συνουσίας εκτός γάμου».