Αναζήτηση
Παντού…
… στη γαλλική πρωτεύουσα, αυτές τις μέρες των απεργιών, μπορεί να διακρίνει
κανείς τις αφίσες που διαθέτει ο μεγάλος οίκος διανομής Λεκλέρκ. Κρανοφόροι
των ειδικών δυνάμεων που κραδαίνουν τα κλομπ τους. Ένα κατακόκκινο εργοστάσιο.
Και σλόγκαν: «Τρέξε, σύντροφε, ο παλιός κόσμος βρίσκεται πίσω σου»,
«Απαγορεύεται το απαγορεύεται». Οι πενηντάρηδες αναγνωρίζουν τις αφίσες του
Μάη του ’68. Οι «διαφημιστές» εκείνης της εποχής διάβαζαν Γκι Ντεμπόρ και
Ρολάν Μπαρτ. Οι σημερινοί;
Οι αφίσες…
… του Μάη του ’68 έχουν τη δική τους ιστορία – τη διηγείται ο Φρανσί Μαρμάντ
στην εφημερίδα «Λε Μοντ». Μια βραδιά, στις 13 Μαΐου 1968, ύστερα από ολοήμερες
διαδηλώσεις, οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι. Τη
μετονομάζουν σε «λαϊκό εργαστήριο». Τυπώνουν τριάντα λιθογραφίες με το σύνθημα
της ημέρας: «Εργοστάσια, πανεπιστήμια, ένωση». Σκοπεύουν να τις πουλήσουν στις
γκαλερί για να βοηθήσουν τους απεργούς. Ο τύπος που βγαίνει για να της δώσει,
επιστρέφει με άδεια χέρια. Αλλά χαρούμενος. Του τις πήραν μέσα από τα χέρια.
Τις θέλουν όλοι: επιτροπές δράσης, απεργοί, οργανώσεις. Ένα μήνα συνέχεια,
νύχτα – μέρα, διακόσιοι φοιτητές δουλεύουν μέσα στο ατελιέ από όπου
παρελαύνουν 10.000 άτομα. Ξέφρενη δημιουργικότητα, διαρκής γιορτή, οκτακόσιες
αφίσες, που διανεμήθηκαν παντού δωρεάν (οι απεργοί εργάτες προσέφεραν το
χαρτί).
Κάτι ευτράπελο…
|
|
… Δέκα μέρες έχουν περάσει από τότε που το εργαστήριο άρχισε τη λειτουργία
του, όταν ένας από τους φοιτητές του κινήματος τρέχει μέσα σαν αλλοπαρμένος.
Μόλις έχει μάθει πως αυτές οι αφίσες, χωρίς όνομα, χωρίς υπογραφή, χωρίς
πνευματικά δικαιώματα, χωρίς τίποτα, πουλιούνται σε απίστευτες τιμές στη Νέα
Υόρκη. Από πού προέρχεται αυτή η διαρροή, αυτή η εμπορική εκμετάλλευση; Ύστερα
από σχετική έρευνα, οι φοιτητές ξετρυπώνουν δύο «δικές» τους, που ήταν μαζί
τους από την αρχή, χωρίς καθόλου να έχουν δείξει πως υστερούσαν σε ζήλο ή σε
πολιτική οργή. Και όμως, από την πρώτη κιόλας μέρα, αυτές οι δύο έβαζαν στην
άκρη μια εικοσάδα αντίτυπα από κάθε παρτίδα με αφίσες. Είχαν γνωριμία με
κάποιον φροντιστή αεροπλάνων. Αυτός έβγαζε τις αφίσες στη Νέα Υόρκη. Ήταν όλοι
τους πολύ προχωρημένοι για την εποχή τους. Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει
την εκμετάλλευση των αφισών του Μάη. Ούτε την εκμετάλλευση του «Μυστικού
δείπνου» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι από διαφήμιση, που την απαγόρευσή της ζητούν
οι Γάλλοι παπάδες.
Το 1961…
… ο Φράνκο είχε θελήσει να παραδώσει στην πυρά τη «Βιριδιάνα» του Λουί
Μπουνιουέλ. Σε αυτή την ιερόσυλη ταινία, ο σκηνοθέτης έβαζε μεθυσμένους να
παριστάνουν τους μαθητές του Χριστού στον «Μυστικό δείπνο». Το 1987, δώδεκα
χρόνια μετά τον θάνατο του δικτάτορα, η «Βιριδιάνα» παίχτηκε για πρώτη φορά
στην ισπανική τηλεόραση. Είκοσι λεπτά τρομερού μεγαλείου σε άσπρο – μαύρο. Και
ξαφνικά, Cut. Χρώμα. Μουσική βροντερή. Μοντάζ επιληπτικό. Διαφήμιση. Αυλαία!
Εκεί που ο Φράνκο είχε αποτύχει, η διαφήμιση είχε θριαμβεύσει. Τρέξε,
σύντροφε…
