Δεν θα πάω στο ελληνάδικο με γυναικοπαρέα. Δεν θα δεχθώ λουλούδια. Ούτε

«χρόνια πολλά». Δεν θα κάνω τίποτα διαφορετικό από χθες ή από αύριο. Το

ξυπνητήρι έχει χτυπήσει πάλι στις πεντέμισι. Θα προσπαθήσω ξανά να φέρω τα

πράγματα σε λογαριασμό. Όπως κάθε μέρα, πρέπει να φανώ «αντράκι» στη δουλειά

μου, να είμαι «θηλυκό» με τον άνθρωπό μου, «ώμος για να γείρει» ο φίλος μου,

και κυρίως μανούλα για τ’ αγόρια μου. Όσο και να ‘χει ο μήνας – κάθε μήνας –

εγώ πρέπει να κάνω όπως μου υπέδειξε πρόσφατα ο μικρός μου γιος: «Μην το

βάζεις κάτω, μαμά!».