Πριν από δύο εβδομάδες, ο πρόεδρος Μπους μίλησε, απευθυνόμενος σε όλον τον

κόσμο, για την ανάγκη να στηριχθεί η ανθρώπινη ελευθερία. Αυτήν την εβδομάδα

όμως, κυβερνητικοί αξιωματούχοι γυρίζουν στους διαδρόμους του κτιρίου του ΟΗΕ

προσπαθώντας απελπισμένα να εμποδίσουν την απαγγελία κατηγοριών εναντίον

Σουδανών αξιωματούχων, οι οποίοι κατηγορούνται για εγκλήματα κατά της

ανθρωπότητας.

Δεν είναι ότι ο κ. Μπους νιώθει συμπόνια για τη σφαγή στο Νταρφούρ. Μάλιστα,

βγάζω το καπέλο μου στον κ. Μπους επειδή έκανε περισσότερα από οποιονδήποτε

άλλο παγκόσμιο ηγέτη για να σταματήσει την εθνοκάθαρση εκεί – παρότι ακόμη και

αυτό δεν είναι αρκετό. Ο κ. Μπους πάντως έχει κάνει πολλά περισσότερα απ’ ό,τι

έκανε ο Μπιλ Κλίντον κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας στη Ρουάντα.

H συμπόνια όμως του κ. Μπους για τους Σουδανούς γονείς των οποίων τα παιδιά

ρίχνονται σε φωτιές χάνει τη δύναμή της, συγκρινόμενη με την εχθρότητά του

προς τον θεσμό στον οποίο ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών θέλει να αναθέσει τη

δίωξη των Σουδανών κατηγορουμένων: το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Αξιωματούχοι

της αμερικανικής κυβέρνησης απεχθάνονται το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σε

τέτοιο βαθμό ώστε να είναι η καλύτερη ελπίδα που έχουν οι Σουδανοί υπεύθυνοι

για εγκλήματα, τα οποία ο ίδιος ο κ. Μπους έχει αποκαλέσει γενοκτονία, για να

γλιτώσουν από τον καταλογισμό ευθυνών.