Αντιμέτωπες σε αγώνα πρωταθλήματος Εθνικής κατηγορίας, έπειτα μετά από 37

χρόνια, θα βρεθούν σήμερα το απόγευμα στο γήπεδο «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» οι

δύο ομάδες του Ηρακλείου. Ο αγώνας ΟΦΗ – Εργοτέλη μοιάζει – τηρουμένων των

αναλογιών – με αναμέτρηση Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού: σύγκρουση αιωνίων

αντιπάλων!

Δημοσίευμα της «Μεσογείου» για τη νίκη του ΟΦΗ επί του Εργοτέλη το 1967

Ήταν 1η Μαρτίου 1967, για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής τότε, όταν ο ΟΦΗ

θριάμβευσε 3-0 μέσα στο Μαρτινέγκο. Στον αγώνα του πρώτου γύρου της ίδιας

αγωνιστικής περιόδου (16/11/1966) οι δύο ομάδες είχαν αναδειχθεί ισόπαλες

δίχως τέρματα στο γήπεδο του ΟΦΗ.

Κοινωνικές αντιθέσεις. Για την κοινωνία του Ηρακλείου, οι δύο ομάδες

ανέκαθεν ανήκαν σε διαφορετικά «στρατόπεδα». Ο Εργοτέλης με έδρα το Μαρτινέγκο

(κέντρο της πόλης) εξέφραζε, τις προηγούμενες δεκαετίες, το αστικό Ηράκλειο. Ο

ΟΦΗ ήταν παραδοσιακά το λαϊκό σωματείο, που είχε έδρα στα δυτικά προάστια

(Καμίνια, και ευρύτερη περιοχή). Οι δύο ομάδες άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα την

ποδοσφαιρική τους ιστορία. Πρώτος ο ΟΦΗ, το 1925, και τέσσερα χρόνια αργότερα,

ο Εργοτέλης. Για αρκετές δεκαετίες οι δύο σύλλογοι του Ηρακλείου βάδιζαν

χέρι-χέρι. Οι αναμετρήσεις τους, μνημειώδεις! Οι κόντρες, ομηρικές. Όπως και η

αντιπαράθεση των φιλάθλων. Η πόλη έμοιαζε χωρισμένη στα δύο, όταν ΟΦΗ και

Εργοτέλης επρόκειτο να αναμετρηθούν.

Ήταν το κύριο θέμα συζήτησης, αρκετές ημέρες πριν και άλλες τόσες μετά τον

αγώνα.

Το 1967 άλλαξε την ιστορία του Εργοτέλη. Με νόμο της χούντας που προέβλεπε ότι

μία πόλη δεν μπορούσε να έχει παρά μόνο μία ομάδα σε Εθνική κατηγορία, ο

Εργοτέλης που υστερούσε βαθμολογικά έναντι του ΟΦΗ στη Β’ Εθνική, υποβιβάστηκε

στο τοπικό πρωτάθλημα. Οι καλύτεροι παίκτες του – τότε – μεταγράφηκαν στον

ΟΦΗ, ο οποίος το 1968 πέτυχε την άνοδο στην Α’ Εθνική. Για τον υποβιβασμό του

Εργοτέλη το 1967, οι παλαιότεροι λένε πως έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι η

διοίκηση της ομάδας είχε παραχωρήσει τότε το γήπεδο του Μαρτινέγκο στον Μίκη

Θεοδωράκη για μια συναυλία των Κρητών φοιτητών. Ο Εργοτέλης βυθίστηκε στο…

σκοτάδι και βολόδερνε για πολλά χρόνια στις μικρές κατηγορίες. Τα τελευταία

τρία χρόνια, κατάφερε να ανέλθει τρεις κατηγορίες και το περασμένο καλοκαίρι

βρέθηκε στην A’ Εθνική.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΗΦΑΚΗ

Αντίπαλοι για 90′ πατέρας και γιος

Μύρων Σηφάκης εναντίον Μιχάλη Σηφάκη. Θα πανηγυρίσει ο πατέρας αν ο γιος του

δεχθεί γκολ;

Μύρων Σηφάκης εναντίον Μιχάλη Σηφάκη. Ο πρώτος, προπονητής στον Εργοτέλη, ο

δεύτερος, βασικός τερματοφύλακας του ΟΦΗ. Στη σημερινή ηρακλειώτικη

«μονομαχία», πατέρας και γιος θα βρίσκονται στα αντίπαλα στρατόπεδα και θα

εύχονται ο ένας την ήττα του άλλου! «Θα είμαστε αντίπαλοι για 90 λεπτά.

Είμαστε μια οικογένεια. Το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες των δύο ομάδων που

είναι φίλοι μεταξύ τους» λέει ο Μύρων Σηφάκης. Ο σημερινός προπονητής του

Εργοτέλη έχει αγωνιστεί στον ΟΦΗ ως τερματοφύλακας και μάλιστα ήταν ο μεγάλος

πρωταγωνιστής στον μοναδικό τίτλο που έχει κατακτήσει η κρητική ομάδα μέχρι

σήμερα: το Κύπελλο Ελλάδος, το 1987. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, ο γιος του

Μιχάλης φορά στη φανέλα του το νούμερο «87». Είναι επίσης τερματοφύλακας και

αγωνίζεται στον ΟΦΗ.

«Είναι απλά ένα παιχνίδι. Να το δούμε σαν γιορτή και να μη γίνουν

παρατράγουδα. Να γεμίσει το γήπεδο και να το χαρούμε όλοι» τονίζει ο 20χρονος

– βασικό μέλος της Εθνικής Ελπίδων – γκολκίπερ. Πώς βλέπει όμως ο Μύρων το γιο

του; «Δεν μου αρέσει και δεν είναι σωστό να κρίνω εγώ τον γιο μου. Αυτό που

του λέω είναι να προσπαθεί κάθε μέρα περισσότερο και να παραμένει

προσγειωμένος και ταπεινός. Μέσα από τη σκληρή δουλειά θα πετύχει τον στόχο

του για καλή καριέρα».

Ο γιος, μιλώντας για τον πατέρα, τονίζει: «Είναι αυστηρός προπονητής. Του

εύχομαι να καταφέρει τον στόχο που έχει με τον Εργοτέλη, στο Πρωτάθλημα». Και

οι δύο συμφωνούν πως και οι δύο ομάδες χρειάζονται τη νίκη, αλλά δεν

παραλείπουν να τονίσουν ότι τελικά «είναι απλά ένα παιχνίδι. Να γεμίσει το

γήπεδο και να το χαρούμε όλοι».

Κόντρες από τη δεκαετία του ’50 και του ’60

Ο Ντ. Συγγενίδης

Στους ανθρώπους που έζησαν τις τοπικές συγκρούσεις ΟΦΗ και Εργοτέλη τις

δεκαετίες του ’50 και του ’60, η σημερινή αναμέτρηση είναι… επιστροφή στα

νιάτα τους.

«Ωραίες εποχές!», λέει ο Κώστας Ζουράρης, τερματοφύλακας του Εργοτέλη στη

δεκαετία του ’60 και από εκείνους που το 1967, μετά τον υποβιβασμό του

Εργοτέλη, πήρε μεταγραφή στον ΟΦΗ. «Φύγαμε επτά παίκτες συνολικά. Πρώτα οι

Σταυρουλάκης, Παπαδόπουλος, Σκανδαλάκης, Θεοδωράκης και μετά ο Τζανής και ο

Παπαθεοφάνους. Ο υποβιβασμός με τον νόμο της χούντας, απ’ τη μια, ο Εργοτέλης

που δεν ανανέωσε τα συμβόλαια αυτών των ποδοσφαιριστών, απ’ την άλλη. Το

αντελήφθη τότε ο κ. Πασπάτης και έβαλε την ιδέα στον πρόεδρο του ΟΦΗ, τον κ.

Βρέντζο. Έτσι πήγαμε στον ΟΦΗ αφού δεν θέλαμε να παίξουμε στο τοπικό. Είχαμε

φιλοδοξίες και θέλαμε να πάμε στον ΟΦΗ, γιατί ήταν πιο κοντά στην Α’ Εθνική.

Τότε, θυμάμαι, είχε τερματίσει δεύτερος στη Β’ Εθνική με 75 βαθμούς».


Ο Κ. Ζουράρης

Για τον Κ. Ζουράρη, οι αναμετρήσεις ΟΦΗ και Εργοτέλη τότε ήταν κοινωνικό

γεγονός για το Ηράκλειο. «Τρεις μήνες πριν και τρεις μήνες μετά συζητούσαμε

γι’ αυτό το παιχνίδι! Δεν υπήρχε η τηλεόραση και στα στέκια του Ηρακλείου

γινόταν χαμός. Οι ποδοσφαιριστές δεν κοιμόμασταν απ’ την αγωνία, τις παραμονές

του αγώνα».

Ο 54χρονος – σήμερα – Δημήτρης Παπαδόπουλος θεωρείται από τους παίκτες-σύμβολα

του ΟΦΗ. Και όμως, άρχισε την καριέρα του από τον Εργοτέλη. «Θυμάμαι ένα

παιχνίδι στα Καμίνια, όταν έπαιζα στον Εργοτέλη. Ήταν για το Κύπελλο Ελλάδος

και είχα βάλει γκολ. Ο ΟΦΗ ισοφάρισε στην εκπνοή με κάποιον Κρητικό και χάσαμε

την πρόκριση, στη ρίψη του κέρματος (κορώνα – γράμματα). Γίνονταν χαμός σ’

αυτά τα παιχνίδια. Ο κόσμος ήταν πολύς σε κάθε αγώνα», συνεχίζει ο Δ.

Παπαδόπουλος που για το σημερινό παιχνίδι δεν κάνει προγνωστικά. «Όλα θα

κριθούν στις λεπτομέρειες», καταλήγει.


1968: Οι μεταγραφές του ΟΦΗ, μεταξύ των οποίων και κάποιοι που αποκτήθηκαν

από τον Εργοτέλη, μετά τον υποβιβασμό του τελευταίου. Διακρίνονται από

αριστερά οι Αλεξανδρής, Τσακίρογλου, Σταυρουλάκης, Αδαμάκης, Παπαδόπουλος,

Παπαθεοφάνους, Ζουράρης, Καρακυργιάκος (από το προσωπικό αρχείο του Κ. Ζουράρη)

Ο 75χρονος παλαιός τερματοφύλακας του ΟΦΗ, Μιχ. Λέκκας, γυρίζει πίσω, στις

αναμετρήσεις μεταξύ των δύο ομάδων για το τοπικό πρωτάθλημα και μας μεταφέρει

αναμνήσεις από τη δεκαετία του ’50.

«Θυμάμαι κάποια στιγμή τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όταν είχαμε φτιάξει μια

ομάδα. Εν συνεχεία, ο Εργοτέλης έκανε το γήπεδό του. Ο ΟΦΗ είχε πάντα το…

πάνω χέρι, αλλά ο Εργοτέλης, ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος. Όλα τα μεταξύ μας

παιχνίδια ικανοποιούσαν τον πολύ κόσμο που τα παρακολουθούσε».

Ο σημερινός γενικός γραμματέας του Εργοτέλη, Ντίνος Συγγενίδης, που διαδέχθηκε

τον πατέρα του στα διοικητικά πράγματα της ομάδας περιγράφει: «Θυμάμαι τις

αναμετρήσεις του ’60 και πόσο έντονα, ως οικογένεια, ζούσαμε τα παιχνίδια.

Παρά τον ανταγωνισμό, δεν υπήρχαν τότε επεισόδια. Εύχομαι και σήμερα να γίνει

ένα ήσυχο παιχνίδι», κατέληξε.