Ορεινό καλωσόρισμα

Θα πρέπει να ανηφορίσεις τον χωματόδρομο πάνω από το χωριό Πουρί στο Βόρειο

Πήλιο, να περάσεις την τοποθεσία Πόρος και να βρεθείς ψηλά στο εκκλησάκι της

Αγίας Μαρίνας. Εκεί σε περιμένει η επιγραφή «Καλώς ήρθατε». Και αισθάνεσαι

πραγματικά τόσο όμορφα όταν την συναντάς που χαμογελάς και λες ασυναίσθητα…

«Ευχαριστώ, καλώς σας βρήκα!».


Μπροστά από το περιποιημένο ξωκκλήσι υπάρχει ένας μικρός ταμιευτήρας νερού που

κάνει το μικρό πλάτωμα ακόμα πιο γοητευτικό. Αν ακολουθήσεις τον χωματόδρομο

από την Αγία Μαρίνα (με τα πόδια, γιατί ο δρόμος πιο κάτω έχει πέσει) βουτάς

στα φθινοπωρινά χρώματα του Πηλίου και καταλήγεις στο ονομαστό ρέμα της

Λαγωνίκας (απ’ όπου έρχεται και το νερό).



Υπαίθρια μπουγάδα

Τέτοιες σκηνές δύσκολα πια συναντάς στην εκσυγχρονισμένη Ελλάδα και ακόμα πιο

δύσκολο είναι να σου χαρίσουν πλατιά χαμόγελα την ίδια στιγμή που παλεύουν να

καθαρίσουν τα ρούχα στη σκάφη. Στους καταυλισμούς των Τσιγγάνων που δουλεύουν

στα χωράφια της ελληνικής επαρχίας, ο χρόνος κυλάει πιο αργά, πιο απλά, αλλά

πάντα πιο δύσκολα. Το χαμόγελο όμως δεν λείπει ποτέ, όπως η μουσική και ο

χορός. Τους μεγαλύτερους καταυλισμούς θα βρείτε έξω από τη Λαμία ανηφορίζοντας

για Δομοκό και φυσικά κοντά στην Καρδίτσα-Σοφικό, πάνω στην κεντρική οδική

αρτηρία, απ’ όπου και η φωτογραφία.



O νέος Άγιος Προκόπιος

Ο οικισμός του Αγίου Προκοπίου βρίσκεται απέναντι από την Ελάτη Τρικάλων (πάνω

στον δρόμο που οδηγεί στα Στουρναραίικα και την Άρτα) και κοιτάει τον Κόζιακα.

Από το 1954 που έπεσε και ο τρούλλος από το καθολικό του παλιού μοναστηριού, ο

οικισμός έχασε τον Άγιό Του. Χρειάστηκε να έρθει ο πατήρ Γεώργιος από το Άγιον

Όρος το καλοκαίρι του 2001 και μαζί με τους κατοίκους του χωριού να

προσπαθήσουν να ξαναστήσουν τον Άγιο Προκόπιο με τις δικές τους δυνάμεις.

Βρέθηκα εκεί, ένιωσα την πίστη τους στο έργο και την υπερπροσπάθεια και το

λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να δημοσιεύσω μια φωτογραφία του ναού που

ολοκληρώνεται σιγά σιγά από το υστέρημά τους.

Τελευταία Νέα