«Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ανταρσίας, με ανθρώπους που κτυπούν και φεύγουν.

Δεν πιστεύαμε ότι αυτό θα είχε τέτοια ένταση και θα κρατούσε τόσο πολύ.

Βρισκόμαστε πάντα σε πόλεμο». Πρόκειται για την κατάσταση στο Ιράκ. Ο άνθρωπος

που την περιγράφει με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ένας αντίπαλος της κυβέρνησης

Μπους, αλλά ο υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ. Και μιλούσε πριν από τις

αιματηρές επιθέσεις αυτοκτονίας της Δευτέρας!

«Θα φτάσουμε να συλλαμβάνουμε, να σκοτώνουμε και να σταματάμε περισσότερους

τρομοκράτες κάθε μέρα απ’ όσους στρατολογούν, εκπαιδεύουν και στέλνουν

εναντίον μας τα κορανικά σχολεία και οι φονταμενταλιστές; Πρέπει μήπως να

επεξεργαστούμε ένα σχέδιο μακράς πνοής για να σταματήσουμε την επόμενη γενιά

τρομοκρατών;». Τα ερωτήματα αυτά ανήκουν σε ένα βασικό στέλεχος της κυβέρνησης

Μπους, τον υπουργό Αμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ.

Δύο στιγμές ειλικρίνειας, δύο στιγμές διαύγειας, που αποκαλύπτουν απογοήτευση

και αμφιβολία, και συγκρούονται με τον τρόπο με τον οποίο ο Λευκός Οίκος

καλλιεργεί την τύφλωση απέναντι σε μια κατάσταση που, αντί να βελτιώνεται,

όπως υποστηρίζει ο Τζορτζ Μπους, μοιάζει να επιδεινώνεται.

Και δεν είναι η μικρότερη παραδοξότητα αυτού του πολέμου που γίνεται στο όνομα

του αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Με κίνητρο την εύρεση όπλων μαζικής

καταστροφής τα οποία παραμένουν αόρατα, ο πόλεμος αυτός εξαπολύθηκε εναντίον

ενός καθεστώτος που ήταν ένοχο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά δεν

πρόσφερε στήριξη στο ριζοσπαστικό Ισλάμ. Έξι μήνες αργότερα, το Ιράκ είναι

ένας από τους σημαντικότερους τόπους δράσης της ισλαμικής τρομοκρατίας.