Τα τελευταία χρόνια οι εθνικές επέτειοι απασχολούν την κοινή γνώμη κυρίως για

το θέμα της συμμετοχής των αριστούχων αλλοδαπών μαθητών στις παρελάσεις. Το

συμβολικό αυτό ζήτημα δεν είναι ασήμαντο. Μέσα από τον δημόσιο διάλογο

αναδεικνύονται οι αγκυλώσεις και η αμηχανία της ελληνικής κοινωνίας μπροστά σε

μια νέα πραγματικότητα. Αναδεικνύονται επίσης οι αντιστάσεις των

ψευδοϊστορικών ιδεολογημάτων που τρέφουν και σήμερα ακόμα την εθνική

συνείδηση.

Ποια είναι σήμερα η σκοπιμότητα των μαθητικών παρελάσεων; Γιατί συγκροτούνται

τα αγήματα μαθητών που πορεύονται συγχρονισμένα στους κεντρικούς δρόμους των

ελληνικών πόλεων, έχοντας αναλώσει αρκετές διδακτικές ώρες σε πρόβες

βηματισμού στα σχολικά προαύλια; Αποτελούν δείκτη της υψηλής στάθμης της

παιδείας μας ή επιβεβαίωση του εθνικού φρονήματος της νεολαίας;

Τις πιο λαμπρές παρελάσεις, στις οποίες δίδεται ένας κατευθυνόμενος

«παλλαϊκός» χαρακτήρας, τις οργανώνουν τα εναπομείναντα στρατοκρατικά

καθεστώτα του πλανήτη, από την ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου

μέχρι τη θλιβερή Λαϊκή Δημοκρατία της Βόρειας Κορέας.

Έχουμε στη σημερινή Ελλάδα κάποιο λόγο να εμφανίζουμε δύο φορές το χρόνο τους

μαθητές σαν στρατιώτες; Μήπως θα έπρεπε να περιορίσουμε τις δημόσιες

επιδείξεις στον στρατό, όπου η πειθαρχημένη ομοιομορφία έχει πράγματι νόημα;

Και, για τους μαθητές, να αναζητήσουμε ουσιαστικότερους τρόπους για να βιώνουν

τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, προετοιμάζοντάς τους για να ασκήσουν με

υπευθυνότητα τα καθήκοντα του Έλληνα πολίτη;

Ο Αλέξης Καλοκαιρινός είναι επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης