Μόλις ωριμάζουν τα σύκα στα Μεσόγεια, μπορείς να βγεις μ’ ένα καλάθι βόλτα και

να το γεμίσεις ως επάνω μέσα σε μισή ώρα. Θεωρητικά βέβαια, γιατί δεν το κάνει

κανείς αυτό. Οι συκιές έχουν ξεμείνει στα Μεσόγεια κατά λάθος. Μεταξύ

αεροδρομίου και «νέων χωρών» (ας τις πούμε έτσι) που κατασκευάζονται ταχύτατα

να προλάβουν τον προαστιακό, το σχέδιο πόλης, τις νέες ρυθμίσεις χρήσης γης,

απομένουν όσες αντέχουν τη σκόνη και τις διανοίξεις και καρπίζουν σταθερά και

υπομονετικά. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα από ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

Όταν περνάνε τα αυτοκίνητα από τον παλιό δρόμο Λαυρίου-Σουνίου, φαίνονται σε

γκρο πλαν τα ώριμα σύκα, σαν υπόσχεση για τον περιπατητή, όποιον θα αποφασίσει

να ρισκάρει τη βόλτα. Κάποια μέρα, λένε οι πιο φυσιολάτρες, θα έρθουμε βόλτα

να μαζέψουμε σύκα. Εκεί θα είναι τα σύκα, δεν θα φύγουνε. Ονειρεύονται μια

βόλτα φθινοπωρινή, αλλά δεν βρίσκουν ποτέ τον χρόνο να την κάνουν.

Το φθινόπωρο είναι εποχή καινούργιου ξεκινήματος της ζωής στην πόλη. Δεν

υπάρχει καιρός για μελαγχολικούς αποχαιρετισμούς. Στο σούπερ μάρκετ πουλάνε

«Σύκα Μαρκοπούλου», βεβαιώνοντάς μας ότι το Μαρκόπουλο είναι στη θέση του, με

τα αμπέλια του και τις συκιές του, έστω κι αν έχει χαθεί κάτω από το άσπρο

σύννεφο σκόνης που βγάζουν νυχθημερόν τα λατομεία. Όλα τα έργα της πρωτεύουσας

πρέπει από αυτά τα λατομεία να προμηθεύονται υλικό. Πού να είναι οι συκιές στο

Μαρκόπουλο; Τα σύκα στο πλαστικό κουτάκι είναι τελείως άνοστα. Από το

θεωρητικό καλάθι και το μάζεμα στη βόλτα ως τη σημερινή τους επιβίωση, μέσα σε

πλαστικά κουπάκια ταχτοποιημένα, η γεύση τους έχει εντελώς χαθεί.

Τελευταία Νέα