Αναζήτηση
Ακολούθησε την πεπατημένη. Πρωτάρης στην επαφή του με τα MME ο κ.
Τζαβάρας, ξεγελάστηκε από τα χάδια των πρώτων ημερών. Και μόλις διαισθάνθηκε
πως δεν του βγαίνει το χαρτί, άνοιξε πυρ κατά των δημοσιογράφων. Εισέβαλε στη
ζωή μας χωρίς να του το ζητήσουμε. Αντιθέτως. Από σεβασμό στο κακό που
νομίζαμε πως τον βρήκε, δεν θα επιδιώκαμε να ταράξουμε τη θλίψη του. Τι να μας
έλεγε δηλαδή. Ότι η αυτοκτονία της γυναίκας του κεραυνο-βόλησε την οικογένειά
του; Το υποθέταμε. Στην περίπτωση του Παναγιώτη Τζαβάρα αντεστράφησαν οι
ρόλοι. Κυνήγησε τα μέσα ενημέρωσης. Και… τα έπιασε. Δεν ήταν και τόσο
δύσκολο. Διεκδίκησε με κάθε τρόπο τη δημοσιότητα και την είχε. Κουράστηκε γι’
αυτό, δεν λέμε. Επί σειρά ημερών δούλεψε ακατάπαυστα. Από νωρίς το πρωί έως
αργά το βράδυ. Με σύστημα. Από τις παρεμβάσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές,
προχώρησε στη συνέντευξη σε στενό κύκλο. H απήχηση ήταν μεγάλη. Καιρός να
απευθυνθεί στον λαό. H προσέλευση δημοσιογράφων στη συνέντευξη Τύπου που
παραχώρησε υπήρξε εντυπωσιακή. Ποιος άλλος θα το κατάφερνε; Το πρόσωπό του
έλαμπε από ικανοποίηση. Ο δρόμος προς τη δόξα είχε επιτέλους ανοίξει.
Ζαλισμένος από τους δυνατούς προβολείς, δεν είδε τον κίνδυνο που ελλόχευε. H
δημοσιότητα, αυτή η διπρόσωπη μάγισσα, τον είχε παραπλανήσει. Τον παρέσυρε σε
εξομολογήσεις εκ βαθέων, τον προέτρεψε να πει λόγια που θα έπρεπε να ξέρει
μόνον ο εαυτός του. Τον άφησε να εκτεθεί. Ανεπανόρθωτα. Δεν έφταιγε εκείνη. Ο
ίδιος έπαιξε με τη φωτιά. Μόλις λοιπόν ένιωσε τις φλόγες να τον τυλίγουν,
μόλις διαπίστωσε πως οι δημοσιογράφοι δεν έδωσαν «αμάσητες» στην κοινή γνώμη
τις αποκαλύψεις του και πως το… λαμπρό παρόν οδηγούσε σε ένα σκοτεινό από
υποψίες και ερωτηματικά μέλλον, πέρασε στην αντεπίθεση. Συνδυασμένη με μια
καίρια υπόμνηση: H Ρουμπίνη δεν είχε κανένα παράπονο μαζί μου. Τουτέστιν «εσάς
δεν σας πέφτει λόγος». Προς το παρόν, ναι. Έχει δίκιο. Άλλωστε, τώρα πήρε
σειρά η Δικαιοσύνη.
