Αναζήτηση
Καθόμασταν ήσυχα στις καρέκλες του «Fredo» και κοιτούσαμε τις βάρκες.
– Ξέρεις ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των βουλευτών μας; ρώτησε ξαφνικά ο
Μύρων. – Μην απαντήσεις γρήγορα, σκέψου το λίγο!
– Και βέβαια ξέρω! H νομοθετική εργασία, τα προβλήματα του λαού, τα προβλήματα
του κράτους κ.λπ., κ.λπ.
– Λοιπόν όχι! Το μεγαλύτερο πρόβλημα των βουλευτών είναι η επανεκλογή τους.
Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Ο λαός είναι ο εργοδότης και ανά πάσα στιγμή
βρίσκεσαι απολυμένος. Είναι φρικτό να βρίσκεσαι από τη μια μέρα στην άλλη στο
δρόμο – τρόπος του λέγειν βέβαια. Πάνε οι τιμές και οι δόξες! Και ίσως χωρίς
σύνταξη!
– Μην ανησυχείς για τη σύνταξη φίλε! Είναι οι μόνοι εργαζόμενοι Έλληνες που
παίρνουν σύνταξη μέσα σε πέντε χρόνια εφ’ όσον επανεκλεγούν βέβαια δύο φορές.
Το έχει νομοθετήσει η Βουλή με απόλυτη πλειοψηφία. Αν κάποιος βουλευτής
αντιδράσει σ’ αυτό τον νόμο, θ’ ακουστεί πολύ ωραία στον κόσμο των
συνταξιούχων. Θα κερδίσει κάμποσους ψήφους και βέβαια ο νόμος δεν θα αλλάξει
με τίποτε! Έξυπνο ε;
– Και τι άλλο κάνει ο φιλότιμος βουλευτής για να ξαναεκλεγεί;
– Πρώτον, δηλώνει ότι αποποιείται τη βουλευτική ασυλία. Σαν δηλαδή διαπράξει
ποινικό αδίκημα, θα πρέπει να λογοδοτήσει όπως και ο τελευταίος Έλλην ιθαγενής
πολίτης.
– Μα είναι δυνατόν να συλλάβουν βουλευτή επειδή κατά λάθος σκότωσε κάποιον;
Πού ζούμε λοιπόν; Άσε που θα πρέπει να υποστεί τον εξευτελισμό του αλκοτέστ!
Αυτό δεν το ανέχομαι!
Ήμουν πολύ εκνευρισμένος: ο Μύρων είχε ξεπεράσει τα όρια! Τα καραβάκια
πηγαινοέρχονταν. Και το λιμάνι σκοτείνιαζε.
– Και τι θα κέρδιζε ένας βουλευτής χωρίς βουλευτική ασυλία;
– Μα, τις εντυπώσεις! Είναι υπέρ του λαού, υπέρ της ίσης δικαιοσύνης για όλους
με ίσους όρους. Κάμποσοι ψήφοι θα βγουν κι απ’ αυτό!
– Άλλη σωστή κίνησις: Παραιτούμαι από τα δωρεάν αυτοκίνητα και τα παραχωρώ στα
κοινοτικά ιατρεία απομακρυσμένων περιοχών. Ακούγεται πολύ ωραία! Βέβαια, η
Βουλή θα τα απορρίψει όλα αυτά, αλλά τι σημασία έχει. H καλή προσπάθεια θα
φέρει ψήφους.
– Ας μην υπερβάλλουμε όμως. Ένα καλό αυτοκίνητο είναι πρεστίζ για έναν
βουλευτή.
– Δεν συμφωνώ! Εδώ και ο Χριστός έφτασε με γαϊδουράκι στα Ιεροσόλυμα χωρίς να
χάσει το κύρος του.
– Ναι, αλλά το γαϊδουράκι ήταν η Μερσεντές της εποχής του Χριστού! Ρώτα και
τον Αρχιεπίσκοπο που γνωρίζει από γαϊδουράκια και Μερσεντές!
– Άλλη σωστή κίνησις: Να αρνηθείς το δικαίωμα να διορίζεις συγγενείς σου στο
βουλευτικό σου γραφείο εφ’ όσον πληρώνονται κανονικά από το κράτος σαν
δημόσιοι υπάλληλοι. Σκέψου την ανεργία που μας θερίζει!
– Προς Θεού! Τα μυστικά του κράτους στο έλεος του καθενός; Ποτέ! Οι εχθροί
παραφυλάνε από παντού. Τούρκοι, Μουσουλμάνοι, Αφγανοί, ο Καντάφι, ο Κάστρο,
μας σφίγγουν από όλες τις μεριές.
Έπεσε σιωπή. Κάτι δεν πήγαινε καλά.
– Και αυτό το πόθεν έσχες! Τι ντροπή να μην εμπιστευόμαστε τους βουλευτές μας!
– Εδώ συμφωνούμε, ανέκραξε ο πολύτιμος φίλος. Ποτέ μου δεν θα ψήφιζα έναν
βουλευτή, ο οποίος δεν είναι ικανός να αποσιωπήσει ή να καλύψει τα περιουσιακά
του στοιχεία. Άλλο έρως και άλλο χαρτοπαιξία, όπως έλεγε και η κουμπάρα μου η
Κοραλία.
Ο ζωγράφος Δημήτρης Μυταράς είναι καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
