Παρακολουθούν και ελπίζουν

H ξαφνική παραίτηση του Μαχμούντ Αμπάς αιφνιδίασε τους Αμερικανούς

αξιωματούχους και προκάλεσε νέα ερωτηματικά όσον αφορά τη στρατηγική της

αμερικανικής κυβέρνησης – προσπάθεια περιθωριοποίησης του Γιάσερ Αραφάτ και

συνεργασία μόνο με τους «μετριοπαθείς» Παλαιστινίους για την επίτευξη της

ειρήνης με το Ισραήλ.

Πολλοί Αμερικανοί αξιωματούχοι, ωστόσο, δηλώνουν πως παρά το καίριο πλήγμα που

υπέστη ο «οδικός χάρτης» – πλήγμα που ήρθε να εντείνει η ισραηλινή επίθεση

εναντίον του πνευματικού ηγέτη της Χαμάς – η μόνη δυνατή επιλογή είναι να

επιμείνει η κυβέρνηση Μπους στη βασική της προσέγγιση και να ελπίζει πως

οποιοσδήποτε διαδεχθεί τον Αμπάς θα μπορέσει να λειτουργήσει ως ένας

αποτελεσματικός εταίρος στις ειρηνευτικές συνομιλίες.

H επίσημη αντίδραση του Λευκού Οίκου στην παραίτηση του Αμπάς ήταν προσεκτική,

κρύβοντας τη βαθιά ανησυχία της κυβέρνησης. Ο Λευκός Οίκος κάλεσε το

παλαιστινιακό νομοθετικό σώμα να «ενεργήσει με τρόπο που θα ενισχύσει τον

πρωθυπουργό» όποιος και αν επιλεγεί, και δήλωσε πως «όλα τα μέρη» πρέπει να

«λάβουν σοβαρά υπόψη τις συνέπειες των πράξεών τους».

Κωδικές λέξεις

Ήταν, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, κωδικές λέξεις, μια έκκληση προς

τους Παλαιστινίους να επιλέξουν έναν νέο πρωθυπουργό, ο οποίος θα επιτύχει

εκεί όπου απέτυχε ο Αμπάς, αποσπώντας τον έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας από

τον Αραφάτ, δαμάζοντας τη βία εναντίον των Ισραηλινών και επιτρέποντας στο

Ισραήλ να χαλαρώσει τα περιοριστικά του μέτρα στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.

Ωστόσο, ένας διπλωμάτης που σχετίζεται με την ειρηνευτική διαδικασία

υποστήριξε πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για όποιον και αν διαδεχθεί τον

Αμπάς να φέρει εις πέρας αυτό το έργο – εν μέρει διότι οποιοσδήποτε

προσπαθήσει να ορθώσει το ανάστημά του στον Αραφάτ θα θεωρηθεί πιόνι των ΗΠΑ

και του Ισραήλ.

H δήλωση του Λευκού Οίκου εμπεριείχε κωδικές λέξεις και για το Ισραήλ. Οι

«συνέπειες» που έπρεπε να «ληφθούν υπόψη» ήταν, σύμφωνα με κυβερνητικούς

αξιωματούχους, μία έκκληση προς το Ισραήλ να επιδείξει αυτοσυγκράτηση –

έκκληση, η οποία όμως απορρίφθηκε γρήγορα.

Το μόνο που μπορεί να κάνει σήμερα η κυβέρνηση Μπους είναι να παρακολουθήσει

τη διαδικασία επιλογής του διαδόχου του Αμπάς, και να ελπίζει πως ο άνθρωπος

αυτός θα έχει καλύτερη τύχη με τον Αραφάτ.

«Όποιος και αν γίνει πρωθυπουργός», δήλωσε κυβερνητική πηγή, «είτε είναι

κάποιος που μας αρέσει είτε κάποιος που δεν μας αρέσει είτε κάποιος που δεν

γνωρίζουμε, θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια ανάληψης του ελέγχου των

παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας. Γνωρίζαμε πως η διαδικασία αυτή θα

ναυαγούσε. Είναι όμως ο μόνος δρόμος που αξίζει τον κόπο».