Στίγμα για την ΕΛ.ΑΣ. η Ριανκούρ

Υπόθεση Λουίζης Ριανκούρ. Τη χαρακτήρισαν «μαύρη τρύπα» της Ελληνικής

Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ). Όχι άδικα. Ακόμη και μετά την εξάρθρωση της 17Ν, αντί να

κλείσει, μεγαλώνει.

Η αποτυχία πληρώθηκε με εκατομμύρια από μυστικά κονδύλια, τα οποία κανείς δεν

γνωρίζει με βεβαιότητα πού κατέληξαν. Ποιος τα πήρε και πώς; Αποδείξεις δεν

υπάρχουν. Ίδια ασάφεια καλύπτει και τις συνθήκες που επικράτησαν κατά την

περίεργη συνάντηση αστυνόμων και τρομοκρατών στα στενά των Αμπελοκήπων. Είναι

η μοναδική περίπτωση στα αστυνομικά χρονικά που διώκτες και διωκόμενοι δεν

συμφωνούν ούτε καν στην ημερομηνία του συμβάντος. Οι μεν υποστηρίζουν ότι το

φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ. έλαβε χώρα στις 27 Μαρτίου, ενώ οι δε στις 30 Μαρτίου!

Η υπόθεση της Λουίζης Ριανκούρ μοιάζει με παζλ, του οποίου τα κομμάτια έχουν

σκόπιμα μπερδευτεί. Αυτοί που θα μπορούσαν να τα βάλουν σε τάξη, ξεδιαλύνοντας

την κατάσταση, άγνωστο γιατί, φαίνεται ότι δεν έχουν τη διάθεση να το κάνουν.

Πέρα από τις ανώνυμες υποδείξεις και νουθεσίες των σημερινών στρατηγών της

ΕΛ.ΑΣ. προς τους παλαιότερους, του τύπου «η σιωπή είναι χρυσός», ουδέν.

Καλυπτόμενοι πίσω από την εξαφάνιση πολύτιμων πειστηρίων που διέθεταν οι τότε

στρατηγοί της ΕΛ.ΑΣ. (αλλά όχι οι ίδιοι), οι διάδοχοί τους στο Μέγαρο της οδού

Κατεχάκη αποφεύγουν να ασχοληθούν με την ουσία της υπόθεσης. Σε μια υπόθεση

όπου ακόμη και σήμερα τα σενάρια υπερτερούν των πραγματικών δεδομένων, η

μοναδική σταθερά αρχίζει και τελειώνει στην πληροφόρηση που είχε η τότε ηγεσία

του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για επικείμενο χτύπημα της 17Ν στην οδό Λουίζης

Ριανκούρ. Από κει και πέρα τα πράγματα περιπλέκονται.

Λίγο μετά το φιάσκο της Λουίζης Ριανκούρ έγινε γνωστό ότι το πρόσωπο που έδωσε

την πολύτιμη πληροφορία ήταν μια γυναίκα με το ψευδώνυμο «Άννα». Στη συνέχεια

προσδιορίστηκε ότι όπου Άννα ίσον Μαρία Τσιντέρη. Με τη γνωστοποίηση του

ονόματος της πληροφοριοδότριας, θα περίμενε κανείς ότι οι επικεφαλής της

Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας θα γύριζαν γη και ουρανό για να τη συναντήσουν.

Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Με εξαίρεση κάποιες συναντήσεις για τα μάτια της

υπηρεσίας, κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την περίπτωσή της.

Παρ’ ότι γρήγορα οι αξιωματικοί, που σήμερα κατευθύνουν τις κινήσεις της

αρμόδιας υπηρεσίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η προαναφερόμενη κυρία

γνώριζε ελάχιστα πράγματα για την υπόθεση της Ριανκούρ, δεν έφεραν την υπόθεση

στο προσκήνιο. Μη θέλοντας να ξύσουν παλιές πληγές, απέφυγαν να μιλήσουν για

τον πραγματικό ρόλο που διαδραμάτισε.

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι το όνομά της εμφανίστηκε ένα μήνα μετά την αποτυχία

της Ριανκούρ. Αν παρουσιάστηκε και πριν, είναι άγνωστο», τόνισε στέλεχος της

Αντιτρομοκρατικής. Το μοναδικό στοιχείο που θα συνέδεε το «πριν» και το «μετά»

της Μαρίας Τσιντέρη – η κασέτα της συνομιλίας που είχαν οι στρατηγοί της ΕΛ.

ΑΣ με την «Άννα» και η φωνή της γυναίκας με την οποία ήρθαν σε επαφή – δεν

υπάρχει.

Χάθηκε στον… κάδο

Το ίδιο συμβαίνει και για κάθε στοιχείο που θα επιβεβαίωνε ότι η Μαρία

Τσιντέρη είναι το πρόσωπο που πήρε χρήματα από την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. για τις

πληροφορίες που θα έδινε σχετικά με τις κινήσεις της 17Ν. Κατά τις αφηγήσεις

των διαχειριστών της αποτυχίας, η αλήθεια χάθηκε σε ένα κάδο απορριμμάτων όπου

αστυνομικοί σε διατεταγμένη αποστολή άφησαν το προσυμφωνημένο ποσό, το οποίο

πήρε και έγινε καπνός ένας άγνωστος δικυκλιστής.

Ένα άλλο σενάριο, που ακούστηκε σχετικά πρόσφατα, θέλει την «Άννα» να

σχετίζεται με τον κύκλο προσώπων του Αλέκου Γιωτόπουλου. Η εκτίμηση των

στελεχών της Αντιτρομοκρατικής βασίστηκε σε μια άλλη γυναίκα, με την οποία ο

«Λάμπρος» φέρεται να σχετιζόταν την περίοδο της Λουίζης Ριανκούρ. Το πρόσωπο

αυτό αποκάλυψε στους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής ότι συζούσε μαζί του

στο σπίτι της στην Αθήνα για διάστημα περίπου έξι μηνών και, άγνωστο γιατί,

αμέσως μετά την ιστορία της Λουίζης Ριανκούρ, έφυγε και γύρισε στην οικογένειά του…

Εικονογράφηση: Σπύρος Ορνεράκης