Ένα μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό ενώνει την Αλώνα της Φλώρινας και την

Κορώνα του Κιλκίς: είναι οι δύο περιοχές της χώρας όπου έβρεξε… ψάρια. Στην

Αλώνα, το σπάνιο και εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο παρατηρήθηκε στις 13-15

Οκτωβρίου του 1951, ενώ στην Κορώνα στις 7 του περασμένου Δεκεμβρίου.

Οι – αν μη τι άλλο – πρωτότυπες βροχές δεν οφείλονται σε κάποιο μυστήριο τύπου

Χ-Files, αλλά στο πέρασμα ενός ισχυρού ανεμοστροβίλου, ο οποίος σήκωσε ψάρια

από γειτονικές λίμνες (τη Δοϊράνη, στην περίπτωση της Κορώνας) και τα έριξε

στην ξηρά.

Αυτά, βέβαια, είναι τα ακραία φαινόμενα εμφάνισης ανεμοστροβίλων στην Ελλάδα,

δεν είναι όμως τα μόνα. Μπορεί να μην είμαστε… Κάνσας ή Φλόριντα, αλλά οι

ανεμοστρόβιλοι ή σίφωνες δεν είναι σπάνιοι. Κάθε χρόνο, σημειώνονται κατά

μέσον όρο 18 ανεμοστρόβιλοι σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου

Μετεωρολογικών Εφαρμογών του Οργανισμού Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ)

στη Θεσσαλονίκη, το οποίο άρχισε την καταγραφή τους τα τελευταία τρία χρόνια.

Από αυτούς, οι οκτώ παρατηρούνται στην ξηρά και οι 10 στη θάλασσα. «Κυρίως ο

Ιούλιος για τη Βόρεια Ελλάδα και οι Σεπτέμβριος, Νοέμβριος και Δεκέμβριος για

τη νότια χώρα, καθώς και ο Νοέμβριος για τη Δυτική Ελλάδα, είναι οι μήνες με

τη μεγαλύτερη συχνότητα ανεμοστροβίλων. Στα Δωδεκάνησα παρατηρούνται

ανεμοστρόβιλοι κατά τον Μάρτιο και τον Απρίλιο», επισημαίνει ο κ. Μιχάλης

Σιούτας, προϊστάμενος Μετεωρολογίας στον ΕΛΓΑ. Το 2002, μάλιστα, σημειώθηκε

ρεκόρ σιφώνων, αφού συνολικά κατεγράφησαν 40 περιπτώσεις, οι 13 στην ξηρά και

οι 27 στη θάλασσα. Ειδικά στις 5 Σεπτεμβρίου, παρατηρήθηκαν 13 σίφωνες στο

Κρητικό Πέλαγος, στις βόρειες ακτές της Κρήτης, μεταξύ Ρεθύμνου και Ηρακλείου.

Ο χειρότερος στον Αστακό

Ο χειρότερος ανεμοστρόβιλος που έχει καταγραφεί, πάντως, έπληξε τον Αστακό

Αιτωλοακαρνανίας στις 18 Οκτωβρίου του 1934, προκαλώντας τον θάνατο τριών

ατόμων και τον τραυματισμό πολλών άλλων, καθώς και μεγάλες υλικές ζημιές. Το

φαινόμενο άρχισε από τη θάλασσα μεταξύ Ιθάκης και Ακαρνανίας και στη συνέχεια

προχώρησε στην ξηρά, καταστρέφοντας κατοικίες. Στην Κεντρική Μακεδονία έχουν

αναφερθεί φαινόμενα που φτάνουν τα 500 μέτρα ύψος.

Στην Ελλάδα οι ανεμοστρόβιλοι παρατηρούνται συνήθως σε παραλιακές περιοχές. Σε

διάφορες τοποθεσίες οι κάτοικοι τους έχουν δώσει και ονομασίες. Στην Κέρκυρα,

για παράδειγμα, το φαινόμενο ονομάζεται Ρούφουλας, επειδή ο περιστρεφόμενος

αέρας «ρουφά» αντικείμενα και τα μεταφέρει σε μεγάλες αποστάσεις. Στην

Κεφαλονιά ο θαλάσσιος σίφωνας ονομάζεται Τρόμπα.

Ένας συνηθισμένος ανεμοστρόβιλος διαρκεί λιγότερο από 10 λεπτά και κινείται σε

έκταση μήκους 5-10 χλμ. και πλάτους μέχρι 200 μέτρα. Είναι από τα πιο βίαια

ατμοσφαιρικά φαινόμενα και εμφανίζεται με τη μορφή έντονα στροβιλιζόμενης

στήλης αέρα. Αν παρατηρηθεί από μακριά, ο αέρας έχει τη μορφή νεφικής στήλης

που εξέχει από τη βάση του καταιγιδοφόρου νέφους, ακουμπώντας στο έδαφος.

Συχνά, συνοδεύεται από δυνατό ήχο.