Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι ο μέσος άνθρωπος στριφογυρνά περίπου 100 φορές

κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, το ότι δεν πέφτουμε απ’ το κρεβάτι

προκαλεί ερωτηματικά.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου έκαναν ένα απλό πείραμα:

έβαλαν εθελοντές να κοιμηθούν σ’ ένα μεγάλο στρώμα μέσα σ’ ένα ζεστό δωμάτιο,

χωρίς σκέπασμα, ώστε κατά τη διάρκεια του ύπνου να μη μπορούν ν’ ανιχνεύσουν

τη θέση τους πάνω στο κρεβάτι. Από τις κινήσεις που έκαναν οι κοιμώμενοι ώσπου

να βρουν τη σωστή θέση, οι επιστήμονες διάλεξαν τις βασικές τέσσερις: με τη

μύτη προς τ’ αριστερά, προς τα δεξιά, προς τα πάνω και προς τα κάτω. Οι

συμμετέχοντες έκαναν διάφορα διαλείμματα στον ύπνο τους για ν’ αλλάξουν στάση.

Με τη μύτη αριστερά, δεξιά ή πάνω, αλλά ποτέ προς τα κάτω. Έτσι, δεν

κατρακυλούσαν κάθε φορά ώστε να πέσουν απ’ το κρεβάτι. Αντίθετα, συνήθως

έμεναν στην ίδια θέση καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Ωστόσο, παρόμοιες

παρατηρήσεις σε μωρά έδειξαν ότι αυτά μερικές φορές πλακώνουν τη μύτη τους

κατά τη διάρκεια του ύπνου, δηλαδή αν οι κούνιες δεν είχαν προστατευτικό τα

μωρά θα έπεφταν κάτω.

Οι επιστήμονες έφθασαν στο συμπέρασμα ότι επειδή πολύ νωρίς καταλαβαίνουμε πως

είναι δύσκολο ν’ αναπνεύσουμε αν πλακώνουμε τη μύτη μας στον ύπνο, αποφεύγουμε

αυτή τη στάση κι έτσι δεν πέφτουμε απ’ το κρεβάτι.