Για χρόνια πολλά τα στελέχη της Αστυνομίας που ασχολούνταν με τις έρευνες

της 17Ν αναζητούσαν απομονωμένες κατοικίες σε αραιοκατοικημένες περιοχές της

Αττικής, στις οποίες πίστευαν ότι θα μπορούσε να κρύβεται ο βαρύς οπλισμός της

οργάνωσης.

Δεν είχαν φαντασθεί ότι τα μέλη της 17Ν θα επέλεγαν μικρά διαμερίσματα σε

πολυσύχναστες πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για να

κρύψουν εκεί τον οπλισμό τους. Ούτε μπορούσαν να υποθέσουν ότι η… μαύρη

τρύπα που άνοιγε και τους «κατάπινε», πολλές φορές έπειτα από μια δολοφονική

ενέργεια ήταν η γιάφκα-κρησφύγετο!

Όσο απλή κι αν φαίνεται σήμερα αυτή η επιλογή της 17Ν – μετά την αποκάλυψη του

τρόπου δράσης της οργάνωσης -, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα αποτελεσματική. Οι

γιάφκες της οργάνωσης, που χρησίμευαν και ως κρησφύγετα, στα οποία έβρισκαν

κατάλυμα τα μέλη της αμέσως μετά τις δολοφονικές επιθέσεις, θα έπρεπε να

βρίσκονται εκεί όπου δεν μπορούσε να φανταστεί και τον πλέον σατανικό μυαλό

των διωκτικών αρχών: στις πολυκατοικίες πυκνοκατοικημένων περιοχών!

Γιάφκα κοντά στη Ριανκούρ

Όταν στις 23 Μαρτίου 1992 οι αστυνομικοί, έπειτα από παρακολουθήσεις ημερών,

έχασαν ως διά μαγείας τα μέλη της 17Ν και αρκέστηκαν στο κλεμμένο βαν με το

παρατημένο 38άρι πιστόλι, στην οδό Λουίζης Ριανκούρ, το φιάσκο που χρεώθηκαν

ήταν αναπόφευκτο. Τότε δεν γνώριζαν ότι η 17Ν σε κοντινή απόσταση (από τη μια

πλευρά της οδού) είχε τη γιάφκα με το βαρύ οπλισμό και ότι (από την άλλη

πλευρά) βρισκόταν το σπίτι του Αλέκου Γιωτόπουλου!

Ο «Μιχάλης Οικονόμου» το 1992, όπως διαπιστώθηκε σήμερα, διέμενε μαζί με τη

σύζυγο του Μαρί Πενό, σε διαμέρισμα της οδού Βολανάκη, που βρίσκεται σε μικρή

απόσταση των οδών Πανόρμου και Κηφισίας. Σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του

ηγετικού στελέχους της οργάνωσης, για ευνόητους λόγους, βρισκόταν το

στρατηγείο της 17Ν. Από την περιγραφή που δίνει ο Κώστας Τέλιος,

προσδιορίστηκε η περιοχή των Αμπελοκήπων όπου ήταν η πρώτη γιάφκα της 17Ν,

κοντά στο σχολικό συγκρότημα που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Λαρίσης και

Πανόρμου, λίγα μόλις μέτρα από την οδό Λουίζης Ριανκούρ! «Στους Αμπελόκηπους,

ψηλά στην οδό Πανόρμου σε σκαλάκια, κοντά σε ένα σχολείο. Μέσα σ’ αυτό το

διαμέρισμα υπήρχαν υλικά για την κατασκευή βομβών, υλικά μεταμφίεσης και όπλα,

όχι όμως ρουκέτες».

Το «φιάσκο της Ριανκούρ» έφερε τα πάνω κάτω στους κόλπους της Ελληνικής

Αστυνομίας, καθώς και δεκάδες εκατομμύρια δόθηκαν για την περίφημη

πληροφοριοδότη και δεν συνελήφθησαν ποτέ οι τρομοκράτες, αλλά το ίδιο συνέβη

και στις τάξεις της 17Ν. Μπορεί να κατάφεραν να κρυφτούν στη γιάφκα και στο

σπίτι του αρχηγού, αλλά τα δεδομένα πλέον άλλαζαν. Η περιοχή δεν προσέφερε

καμία ασφάλεια. Η μετακόμιση ήταν επιβεβλημένη. Η παραμονή στον ίδιο χώρο του

αρχηγού και της γιάφκας ήταν παρακινδυνευμένη.

Ο Αλέκος Γιωτόπουλος πήρε την απόφαση να μεταφέρει την κατοικία του στον

Βύρωνα, στην οδό Βουτσά 40. Την ίδια περίοδο και για τους ίδιους λόγους θα

μπει λουκέτο στη γιάφκα των Αμπελοκήπων. Όλος ο οπλισμός θα μεταφερθεί στη

γιάφκα της οδού Πάτμου 84, όπου και βρέθηκε στις αρχές Ιουλίου, δύο ημέρες

μετά τον τραυματισμό του Σάββα Ξηρού που οδήγησε στην εξάρθρωση της 17Ν.

Το ίδιο συνέβη και με τη γιάφκα που είχε η οργάνωση στον Πειραιά. Όταν στις 28

Μαΐου 1997 δολοφόνησαν τον εφοπλιστή Κώστα Περατικό, εκεί κρύφτηκαν προσωρινά,

όταν οι αλλεπάλληλες αναποδιές που τους έτυχαν κατά τη διαφυγή τους λίγο

έλειψε να τους οδηγήσει στα χέρια της Αστυνομίας.

«Όταν κατεβήκαμε από το δεύτερο αυτοκίνητο Όπελ Καντέτ, ο «Λουκάς» με τον

Σάββα, όπως είχαμε προσυνεννοηθεί, πήγαν και κρύφτηκαν σε κάποιο σπίτι που

είχαν ενοικιασμένο κοντά στο σημείο που εγκαταλείψαμε το Καντέτ, και στο οποίο

είχαν αποθηκευμένα όπλα, ρουκέτες, εκρηκτικά και άλλα παρόμοια υλικά της

οργάνωσης», καταθέτει ο Βασίλης Ξηρός, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Το σπίτι

αυτό είχα επισκεφθεί μαζί με τον Σάββα πριν από την ενέργεια εναντίον του

Περατικού, μια – δυο φορές. Θυμάμαι ότι μάλλον ήταν στον πρώτο όροφο κάποιας

τετραώροφης πολυκατοικίας».

Από τον Πειραιά στο Παγκράτι

Το φθινόπωρο του 1999, με εντολή του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο Βασίλης Ξηρός

αναζήτησε ένα νέο διαμέρισμα, στην περιοχή του Παγκρατίου, κοντά στο σπίτι του

«αρχηγού», στο οποίο θα έστηναν το νέο διοικητήριο. «Μεταξύ αυτών των

διαμερισμάτων είδα και το σπίτι της Δαμάρεως 73. Τα σπίτια αυτά τα είδαν με

άλλον στη συνέχεια ο «Λουκάς» και ο Σάββας και τελικά επέλεξαν αυτό της

Δαμάρεως», προσθέτει ο Βασίλης Ξηρός. «Στο σπίτι αυτό, όπως κατάλαβα,

μεταφέρθηκαν τα υλικά της οργάνωσης από το σπίτι του Πειραιά, σταδιακά».

Με αυτόν τον τρόπο δίπλα από το νέο σπίτι του στον Βύρωνα ο Αλέκος Γιωτόπουλος

είχε και πάλι το διοικητήριο της οργάνωσης. Διανύοντας μια μικρή απόσταση από

το σπίτι του μπορούσε να βρίσκεται στο «αρχηγείο» της οργάνωσης δουλεύοντας τα

κείμενα των προκηρύξεων στον υπολογιστή.

Εκτός από τις τρεις προαναφερόμενες γιάφκες, ο βαρύς οπλισμός της οργάνωσης

κατά καιρούς είχε αποθηκευτεί σε άλλα δύο διαμερίσματα. Το ένα ήταν στα

Εξάρχεια και το άλλο στα Άνω Πατήσια.

Τελευταία Νέα