«Ένιωσα ένα πολύ δυνατό συναίσθημα αγάπης, όταν βρέθηκα μπροστά στο μικρόφωνο

του ραδιοφώνου, ύστερα από πολλά χρόνια. Για μένα ήταν ξεχωριστό κομμάτι της

ζωής μου. Πιστεύω ότι για το ελληνικό κοινό, στις δεκαετίες του ’50 και του

’60, το ραδιόφωνο αποτέλεσε συμπλήρωμα παιδείας».

Η Νάντια Χωραφά, η γνωστή (αλλά ξεχασμένη σήμερα) μεγάλη πρωταγωνίστρια του

θεάτρου, της Λυρικής, του σινεμά και σούπερ-σταρ του ραδιοφώνου, η Βαρβαρούλα

της «Οικογένειας Παπαδοπούλου» (του πρώτου ραδιοφωνικού σίριαλ στην Ελλάδα,

1957-1959) έπειτα από 30 χρόνια μιλά στα «ΝΕΑ». Στην «Οικογένεια Παπαδοπούλου»

πρωταγωνιστούσαν: Παντελής Ζερβός, Τζόλυ Γαρμπή, Νάντια Χωραφά, Στέφανος

Ληναίος, Μίλτος Τσίρκας. Αφηγητής Νότης Περγιάλης.

«Τα ονόματά μας», λέει η Νάντια Χωραφά, «δεν αναφέρονταν καθόλου, τότε,

ούτε στην αρχή ούτε στο τέλος της εκπομπής. Όμως, το κοινό που άκουγε την

«Οικογένεια Παπαδοπούλου» είχε συνδυάσει τις φωνές μας, που άκουγε σε

θεατρικές εκπομπές του ραδιοφώνου, και έτσι άρχισε να μας γνωρίζει».

Θυμάται ακόμη ότι μεταξύ 1963-1964 παρουσίαζε μια διαφημιστική εκπομπή (με

την υψηλότερη ακροαματικότητα), «Εσείς, εμείς και το τηλέφωνο» κάθε απόγευμα

3-4 από το Δεύτερο Πρόγραμμα. Επικοινωνούσε με ακροατές απ’ όλη την Ελλάδα και

όσοι απαντούσαν σωστά σε ερωτήσεις που αφορούσαν το λαϊκό τραγούδι, κέρδιζαν

έναν δίσκο 45 στροφών με επιτυχίες της εποχής. Αυτή η εκπομπή την έκανε ακόμη

πιο δημοφιλή απ’ ό,τι η «Οικογένεια Παπαδοπούλου».

«Είχα πάθος με το ραδιόφωνο», τονίζει η Νάντια Χωραφά. «Αλλά και το κοινό

είχε δυνατό πάθος με τις ραδιοφωνικές εκπομπές, αφού στους δρόμους οι Αθηναίοι

περπατούσαν κρατώντας ένα τρανζίστορ».

«Η μεγαλύτερη όμως τιμή για μένα σε όλη την καλλιτεχνική μου πορεία ήταν

ότι άρεσα ως ηθοποιός στην Κυβέλη, κοντά στην οποία έπαιξα τους πρώτους μου

ρόλους», λέει η Νάντια Χωραφά, που είχε και μια πολύ σπουδαία παρουσία στο

θέατρο («Μια γυναίκα χωρίς σημασία», «Μαύρη Δαντέλα», «Θα σε κάνω βασίλισσα»,

«Ένας βλάκας και μισός», «Ξυλιές στα μαλακά», «Στουρνάρη 288», «Ραντεβού»), τη

Λυρική Σκηνή («Σοκολατένιος στρατιώτης», «Βαφτιστικός») και λιγότερο στον κινηματογράφο.