Δύο εντυπωσιακά στοιχεία είχαν οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία: την καλή

εμφάνιση του ακροδεξιού Λεπέν και την κακή εμφάνιση του σοσιαλιστή Ζοσπέν.

Στον δεύτερο γύρο, ο πρόεδρος Σιράκ τα πήρε όλα. Από εκείνο το 80% κανείς δεν

γνωρίζει τι ακριβώς του ανήκει και τι ήταν ψήφος κατά του Λεπέν.

Στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής θα υπάρχει πληθώρα υποψηφίων. Αυτό

περιπλέκει την κατάσταση και μπορεί να οδηγήσει σε μια ακυβέρνητη Βουλή. Τα

υπάρχοντα δεξιά κόμματα είναι άμορφοι σχηματισμοί γύρω από τον Σιράκ. Τα

αριστερά κόμματα δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση. Αν όμως τα καταφέρουν να

ανασυγκροτηθούν για τις εκλογές της Κυριακής και για τις επαναληπτικές της

16ης Ιουνίου, ίσως δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια νέα συγκατοίκηση ανάμεσα

σε έναν δεξιό πρόεδρο και μια αριστερή Βουλή. Δεν είναι απίθανο. Αν και ο

Γάλλος αρθρογράφος Ζαν Ντ’Ορμεσόν πιστεύει ότι ο δεύτερος γύρος θα μοιάζει

μάλλον με τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στο ότι το Εθνικό Μέτωπο του

Λεπέν μπορεί να αναδειχθεί ο βασικός αντίπαλος του Σιράκ και οι σοσιαλιστές να

ηττηθούν πάλι. Όχι επειδή το Εθνικό Μέτωπο είναι τόσο δημοφιλές, αλλά επειδή η

πληθώρα των υποψηφίων, κυρίως στην Αριστερά, θα στερήσει από τους σοσιαλιστές

ψήφους σε εκλογικές περιφέρειες όπου θα ενισχυθεί το Εθνικό Μέτωπο.

Τα προσεχή πέντε χρόνια, ο Σιράκ θα κυβερνήσει τη Γαλλία με τη Βουλή που θα

προκύψει από τις εκλογές της 16ης Ιουνίου, όποια και αν είναι η σύνθεσή της. Ο

λαός θα πρέπει να το ανεχθεί – ακόμη κι εκείνο το ένα πέμπτο του εκλογικού

σώματος που έχει τόσο απαυδήσει από τους κατεστημένους πολιτικούς που ψηφίζει

Εθνικό Μέτωπο, μολονότι γνωρίζει ότι σε πανεθνικό επίπεδο η ψήφος του πηγαίνει

χαμένη.

Αυτό το ένα πέμπτο δεν αποτελείται απλώς από σκίνχεντς και ρατσιστές. Το

Εθνικό Μέτωπο είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας και αποκλεισμού. Έχει τον αντίποδά

του στον νεοτροτσκισμό της άκρας Αριστεράς. Αυτή είναι η πραγματική γαλλική

αντιπολίτευση.

Τελευταία Νέα