Πτώματα που αποσυντίθενται στην Βηθλεέμ, Ισραηλινοί στρατιώτες που πολιορκούν

Παλαιστινίους, αμάχους και ενόπλους, στον τόπο όπου ο Χριστός γεννήθηκε, άταφα

σώματα σκοτωμένων στη Ραμάλα – ο τελευταίος πόλεμος του Ισραήλ μετατρέπεται σε

ανθρώπινη και πολιτική τραγωδία μεγάλης κλίμακας, καθώς ακόμα και τα τελευταία

σύμβολα της ειρηνευτικής συμφωνίας του Όσλο καταστρέφονται.

Αν ο Ναός της Γέννησης έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης, τότε τι παραμένει ιερό

ακόμα; Οι λεπτομέρειες της υπόθεσης είναι νεφελώδεις, σαν τον καπνό που ακόμα

σκεπάζει την Πλατεία της Φάτνης.

Αλλά η ερώτηση που προβάλλει επίμονα – Τι παραμένει ιερό; – θα μπορούσε να

τεθεί από οποιονδήποτε διάβασε την «Jerusalem Post» αυτή την εβδομάδα: μια

ολόκληρη σελίδα της ήταν καλυμμένη από μικρές φωτογραφίες των δεκάδων

Ισραηλινών πολιτών που σκοτώθηκαν από επιθέσεις Παλαιστινίων καμικάζι μέσα σε

μόλις έναν μήνα.

Τελικά, με ό,τι κάνει τώρα το κράτος του Ισραήλ καταστρέφει αποτελεσματικά

κάθε ελπίδα να δημιουργηθεί κάποτε κράτος Παλαιστινιακό; Η Παλαιστίνια Χανάν

Ασράουι είναι μία από τις ελάχιστες ισορροπημένες φωνές σε αυτόν τον πόλεμο.

Εξουθενωμένη, με μαύρους κύκλους στα μάτια της, προσπαθώντας να παραμείνει

ξύπνια πίνοντας καφέδες, μου μίλησε, με μια φωνή όλο παραίτηση, στην

Ιερουσαλήμ.

«Η Συμφωνία του Όσλο σκοπίμως καταλύεται τώρα», είπε, «ο Σαρόν πάντα το ήθελε

αυτό. Αυτή η ανακατάληψη των παλαιστινιακών εδαφών ήταν σχεδιασμένη να γίνει

εδώ και πολλούς μήνες. Αλλά οι προσπάθειες του Σαρόν να εξουδετερώσει τον

Αραφάτ έχουν αποτύχει. Μάλιστα, ο Σαρόν έχει νομιμοποιήσει πλέον τον Αραφάτ

ακόμα περισσότερο για τους Παλαιστινίους».

Την ώρα λοιπόν που οι Ευρωπαίοι, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και ο Αραβικός

Σύνδεσμος προβληματίζονται πάνω σε αυτό το κομβικό σημείο στην ιστορία της

Μέσης Ανατολής, ο τελευταίος αποικιακός πόλεμος του κόσμου – ανάμεσα σε ένα

έθνος εποίκων και σε έναν κατεχόμενο λαό – εισερχόταν στην πιο σοβαρή φάση του.