Πολύ τυχερός άνθρωπος ενδέχεται ν’ αποδειχθεί ο Ουρουγουανός Σέρχιο Μαρκαριάν.

Ξέρετε γιατί; Διότι χειρότερα από όσο με Κυράστα (εν Ελλάδι) αποκλείεται να τα

πάει, πλέον, ο Παναθηναϊκός.

*** Η συμφωνία της ΠΑΕ με τον αλλοδαπό «φιλέλληνα» προπονητή ανακοινώθηκε

στους 18 μήνες.

*** Δηλαδή ένας χρόνος και μισός.

*** Επειδή συμβόλαιο δεν πρόκειται να σταλεί στα μέσα ενημέρωσης (και γιατί να

σταλεί μετά το «κάζο» με αυτό του Μιχάλη Κωνσταντίνου;), θα καταθέσω

πληροφορίες, τις οποίες θεωρώ έγκυρες από το παρασκήνιο που προηγήθηκε πριν

προκύψει η συμφωνία.

*** Κατ’ αρχήν, ο άνθρωπος του Μαρκαριάν στην Αθήνα είναι νεαρός (και

«φρέσκος» στον χώρο) μάνατζερ ονόματι Φάνης Κλωνόπουλος.

*** Ο άνθρωπος, επίσης, του Ολιζαντέμπε στον Παναθηναϊκό.

*** Ο Κλωνόπουλος σίγουρα είναι φίλος με τον Λατινοαμερικανό προπονητή, όχι,

όμως, περισσότερο από όσο με τον Άγγελο Φιλιππίδη.

*** Και αυτό είναι λογικό, διότι με τον Άγγελο γνωρίζεται χρόνια και συνδέεται

με μαθητικές περιόδους στο Κολλέγιο Αθηνών!

*** Όσο για τη διάρκεια του συμβολαίου;

*** Ο Μαρκαριάν λέγεται ότι συμφώνησε στους έξι μήνες και ο επιπλέον χρόνος θα

μετρήσει μόνο αν η ομάδα καταφέρει να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ!

*** Όλα αυτά σημειώνονται μόνο για καλύτερη ενημέρωση.

*** Και καλή επιτυχία στον κόουτς. Έρχεται την Τετάρτη και πιάνει δουλειά φουλ

και ολοταχώς!

Ακόμη δεν έχει κοπάσει η διαφωνία παρασκηνίου στον χώρο των (κυρίως παλαιών)

φιλάθλων, με το αποτέλεσμα της ανάδειξης του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της

50ετίας.

*** Είναι, συνεπώς, η ευκαιρία ­ και δεν το ξανακάνω ­ να παραθέσω κάποια

πράγματα, μήπως και γλυκαθούν μερικοί αληθινοί άσοι του παρελθόντος.

*** Παρακολουθώντας το ποδόσφαιρο από την άνοιξη του 1957 πιστεύω πως μου

πέφτει λόγος.

*** Στην αρχή της δεκαετίας του ’60, λοιπόν, με μέτρο τα όσα προέκυπταν τις

Κυριακές από τους «ήρωες των γηπέδων», ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να

καταξιωθεί και να κερδίσει τις εντυπώσεις.

*** Ο Γιώργος Σιδέρης, αυτός ο πολύ δυνατός κυνηγός κρούσης, υπήρξε ο

μοναδικός που «πήγαινε» με φόρα πάνω στους αντίπαλους μπακ.

*** Φόβος και τρόμος ήταν των αμυντικών και κατάφερε να συνδέσει την καριέρα

του με πολλά γκολ-δυναμίτες και να αγαπηθεί υπερβολικά από το σύνολο των

φιλάθλων.

*** Ήταν ο πρώτος που πέτυχε μεταγραφή στο εξωτερικό (στο Βέλγιο). Αν

αγωνιζόταν σήμερα, με τα προσόντα του, θα είχε θέση στις κορυφαίες ομάδες της

Ευρώπης.

*** Και όμως, ο Σιδέρης «αδικήθηκε» από τους νέους ψηφοφόρους. Ούτε καν

προτάθηκε.

*** Μολονότι στην εποχή του (και με βάση την εθνική ομάδα) ήταν «πίσω» από τον

Δομάζο.

*** Οι παλαιοί θα με δικαιώσουν.

*** Λέγαμε τότε (αξιολογώντας) Δομάζος – Σιδέρης – Κούδας – Παπαϊωάννου.

*** Και δεν είχε «παράπονα» ουδείς επώνυμος, αφού «βολεύονταν» όλες οι μεγάλες

ομάδες.

Μετά ήλθε από την Τασκένδη ο σίγουρα σούπερ τεχνίτης Βασίλης Χατζηπαναγής.

Αγωνίστηκε στον Ηρακλή και όχι στην εθνική ομάδα, λόγω ειδικών συνθηκών, που

είναι γνωστές.

*** Ο μέγιστος (σε ουσία και θέαμα) κυνηγός Θωμάς Μαύρος έδωσε στο ελληνικό

ποδόσφαιρο πολύ περισσότερα από τον «Βάσια».

*** Πουθενά στο δημοψήφισμα!

*** Για τον Γιώργο Δεληκάρη διατυπώθηκαν κάποιες ενστάσεις, όμως, αυτές δεν

μπορούν να στηριχθούν σε σοβαρά επιχειρήματα.

*** Ο Δεληκάρης ήταν ένας καταπληκτικός αριστεροπόδαρος ακραίος κυνηγός και ό

χ ι μ π α λ α ν τ έ ρ.

*** Προπονητές «χαντάκωσαν» την καριέρα τους, προσπαθώντας να χρησιμοποιούν

τον Δεληκάρη ως επιθετικό χαφ.

*** Μόνο ο Αλκέτας Παναγούλιας είχε καταλάβει το θέμα, όμως, ο Άλκης είχε

ελάχιστα στη διάθεσή του τον προικισμένο Πειραιώτη ποδοσφαιριστή, στην εθνική

ομάδα…

*** Υπήρξαν βέβαια και οι πολύ σπουδαίοι Κώστας Νεστορίδης – Θανάσης Μπέμπης –

Βαγγέλης Πανάκης – Λάκης Κουιρουκίδης.

*** Πιστεύω πως και οι τέσσερις θα είχαν «παίξει» στο ταμπλό, αν η ψηφοφορία

γινόταν μεταξύ φιλάθλων ηλικίας «εξήντα και άνω».

*** Να είναι καλά όλοι για τις στιγμές που τους χάρισαν.