«Επίθεση» στο Λονδίνο

΄Ηταν η ώρα της μεσημβρινής διακοπής εργασίας στη βόρεια γραμμή του Λονδίνου.

Υπογείως ο κόσμος επιβιβαζόταν και αποβιβαζόταν από το μετρό ως συνήθως. Δύο

άνδρες μπήκαν στο τρένο, στη γραμμή Κόλιερς Γουντ, στη νότια πλευρά της

πρωτεύουσας. Καθώς ο συρμός επιτάχυνε με κατεύθυνση τον επόμενο σταθμό,

Τούτινγκ Μπρόουντγουεϊ, ο ένας από αυτούς σηκώθηκε από τη θέση του και έριξε

από το παράθυρο ένα μικρό κουτί πούδρας προσώπου.

Το κουτί χτύπησε στις σιδηροτροχιές και έσκασε. Εκατομμύρια μικροσκοπικά

σπορίδια διασκορπίστηκαν στα σκοτεινά τούνελ. Δείγματα σκόνης που ελήφθησαν

έπειτα από τρεις ημέρες και δύο εβδομάδες, έδειξαν ότι τα σπορίδια είχαν

φτάσει δέκα μίλια μακριά, μέχρι τον σταθμό του Κάμντεν Τάουν, στο βόρειο

Λονδίνο.

Το περιστατικό είναι πραγματικό. Οι δύο άνδρες δεν ήταν τρομοκράτες αλλά

επιστήμονες εντεταλμένοι από κυβερνητική υπηρεσία. Και τα σπορίδια δεν ήταν

από άνθρακα, αλλά ενός αβλαβούς μικροοργανισμού που δημιουργήθηκε για να

αποτυπωθούν οι συνέπειες ενδεχόμενης δολιοφθοράς με άνθρακα. Ήταν ένα πείραμα

που πραγματοποιήθηκε κατόπιν κυβερνητικής αδείας το 1963 και κατέδειξε πόσο

εύκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί μια επίθεση με ενδεχομένως καταστροφικές

συνέπειες στη βρετανική πρωτεύουσα.

Τα έγγραφα

Σύμφωνα με έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της εφημερίδας «Γκάρντιαν», τα

αποτελέσματα των μυστικών πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν καταδεικνύουν πόσο

ευάλωτη είναι η Βρετανία σε ενδεχόμενη επίθεση. Η Βρετανία έχει καταστρώσει

μυστικά σχέδια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ώστε να αντιμετωπίσει επίθεση με

βιολογικά και χημικά όπλα σε κατοικημένες περιοχές. Όποιες όμως κι αν είναι οι

προετοιμασίες, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει παρά ελάχιστα

για να παρεμποδίσει την μόλυνση των κατοίκων ή τους θανάτους, αν τρομοκράτες

καταφέρουν να επιτεθούν με θανατηφόρους νοσογόνους μικροοργανισμούς.

Ένα από τα πειράματα έδειξε πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο άνθρακας για

να χτυπήσει στην καρδιά τη βρετανική κυβέρνηση. Κάτω από το κεντρικό Λονδίνο

υπάρχει ένα διευρυμένο δίκτυο τούνελ. Συνδέονται με χώρους επιχειρήσεων

πολέμου και οχυρωμένες θέσεις όπου σε περιόδους κρίσεων υπουργοί και

αξιωματούχοι μπορούν να αποσυρθούν και να συνεχίσουν από εκεί τη διακυβέρνηση

της χώρας. Στη διάρκεια εικονικών επιθέσεων σε αυτά τα τούνελ το 1955, οι

επιστήμονες απελευθέρωσαν μη θανατηφόρους οργανισμούς που είχαν παρόμοια

συμπεριφορά με αυτή του άνθρακα. Το πρώτο πείραμα έδειξε ότι τα σπορίδια

διαπέρασαν αμέσως βαριές πόρτες που οδηγούσαν στην επιφάνεια. Το αποτέλεσμα

του δεύτερου ήταν «σοβαρή μόλυνση» τριών υπουργείων, μεταξύ άλλων και αυτού

που σήμερα είναι το υπουργείο Οικονομικών. Μια άλλη δοκιμή στον τομέα των

τούνελ που είναι γνωστός ως «Q Whitehall» και βρίσκεται κάτω από μεγάλα

κυβερνητικά κτίρια αποκάλυψε «εκτεταμένη μόλυνση πολλών από αυτά». Αν και ο

απολογισμός εμπεριέχει στοιχεία επιφυλακτικότητας, δεν θα απέκλειε σπορίδια να

διεισδύουν στην πρωθυπουργική κατοικία, στο νούμερο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βρετανία παρήγαγε ένα είδος συμπυκνωμένης

τροφής βοοειδών με άνθρακα, σε ποσότητα 5 εκατομμυρίων τεμαχίων, με στόχο να

τα πετάξει στη Γερμανία αν οι ναζί κατέφευγαν σε βιολογικό πόλεμο. Τα βοοειδή

θα τα έτρωγαν και θα ψοφούσαν, αποδυναμώνοντας την γερμανική κτηνοτροφία.

Υπήρχαν επίσης σχέδια ρίψης άνθρακα σε έξι γερμανικές πόλεις. Τα πρωτότυπα

όπλα δοκιμάστηκαν στο κακόφημο σήμερα Gruinard, ή «το νησί του θανάτου», στα

ανοιχτά της βορειοδυτικής ακτής της Σκωτίας το 1942 και το 1943. Σε αυτό το

απομονωμένο, ακατοίκητο νησί, οι επιστήμονες προκάλεσαν εκρήξεις βομβών που

περιείχαν άνθρακα. Ήταν τέτοια η μόλυνση που δεν επετράπη σε άνθρωπο ή ζώο να

πατήσει στο νησί για περισσότερα από 40 χρόνια. Αν και το οπλοστάσιο του

βιολογικού πολέμου δεν χρησιμοποιήθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η απειλή του

ήταν παρούσα στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Κατά το 1953 και το 1954, άλλα πειράματα που έγιναν σε τρένα, με απελευθέρωση

μικροοργανισμών σε τούνελ ή στο εσωτερικό αμαξοστοιχιών, αποκάλυψαν ότι ο

αριθμός των θυμάτων θα ήταν μεγάλος αν χρησιμοποιούνταν πραγματικά βιολογικά

όπλα.

Ο Rob Evans είναι δημοσιογράφος της εφημερίδας «Guardian».