Άγρια… Δύση

Το περασμένο Σαββατοκύριακο το ελληνικό ποδόσφαιρο έζησε μερικές από τις πιο

μαύρες στιγμές του. Όλοι πίστευαν ότι τα πρωταθλήματά μας έχουν «πιάσει πάτο»,

αλλά, δυστυχώς, φαίνεται ότι υπάρχουν χειρότερα, τα οποία τώρα αρχίζουν να

φαίνονται.

Όλα δείχνουν ότι το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν περιορίζεται,

πλέον, στην αναξιοπιστία και στο φτωχό θέαμα, αλλά έχει επεκταθεί σε μείζον

ζήτημα ασφαλείας, όχι μόνο για τους θεατές, αλλά και για τους πρωταγωνιστές

του αγώνα. Δεν μπορούμε πια να μιλάμε μόνο για πρωταθλήματα «σκοτεινών

συμφερόντων και ύποπτων συναλλαγών», αλλά και για πρωταθλήματα «μπράβων και

όπλων» που κάνουν την εμφάνισή τους στους αγωνιστικούς χώρους όλων των

κατηγοριών και μάλιστα ανενόχλητοι, αφού σπανιότατα αναφέρονται συλλήψεις

έπειτα από σοβαρά επεισόδια και ακόμη πιο σπάνια οι ελάχιστοι συλληφθέντες

οδηγούνται στα δικαστήρια.

Στο Ηράκλειο μία λάθος απόφαση του διαιτητή στάθηκε ικανή για να

αντιμετωπίσουν κίνδυνο ζωής οι παράγοντες του αγώνα κυρίως οι ποδοσφαιριστές

της Παναχαϊκής, που είχαν το «θράσος» να πανηγυρίσουν μία νίκη σωτηρίας.

«Βγήκαν» πιστόλια (όπως και πριν από ένα χρόνο στη Νέα Φιλαδέλφεια στο ντέρμπι

ΑΕΚ – Ολυμπιακού). Ο Μπαλτιμάς, ο Σολάκης, ο Κεφαλάς και άλλοι παίκτες των

φιλοξενουμένων σώθηκαν από θαύμα, για να δηλώσει μερικές ώρες αργότερα ο

αστυνομικός διευθυντής Ηρακλείου ότι η Αστυνομία έχει και… άλλες δουλειές

εκτός από την περιφρούρηση των γηπέδων.

ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

Στον Άγιο Αθανάσιο της Δράμας άλλη μια διαιτητική απόφαση πυροδότησε το

γήπεδο, το οποίο ήταν γεμάτο από 4.000 κόσμο. Ο διαιτητής Φινοκαλιώτης και οι

βοηθοί του κινδύνευσαν σοβαρά από το εξαγριωμένο πλήθος και ενώ η Αστυνομία

προσπαθούσε να οδηγήσει το διαιτητικό «τρίο» σώο στ’ αποδυτήρια. Αμέσως μετά

το παιχνίδι εξέχοντα πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, ο νομάρχης, ο δήμαρχος και

βουλευτές του νομού έδωσαν δίκιο στον κόσμο για τις βίαιες αντιδράσεις του και

αναπαρήγαγαν, χωρίς βέβαια να μιλήσουν με στοιχεία, τις φήμες ότι ο διαιτητής

ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Τελικά το μοναδικό κοινό σημείο των

επαγγελματικών και ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων είναι ο φανατισμός και οι

αστήρικτες καταγγελίες που γιγαντώνουν τη βία.

Αυτά ήταν τα πιο πρόσφατα γεγονότα, η κορυφή του παγόβουνου. Είδαν το φως της

δημοσιότητας είτε επειδή συνέβησαν σε αγώνα της Εθνικής Κατηγορίας είτε γιατί

έτυχε να υπάρχει τηλεοπτική κάμερα στο γήπεδο, όπως στη περίπτωση της Δράμας.

Δυστυχώς, όμως, τέτοια γεγονότα ζουν κάθε Κυριακή οι ελάχιστοι ρομαντικοί που

απέμειναν να κοσμούν τις μισοάδειες ποδοσφαιρικές εξέδρες, ενώ όσοι θέλουν να

ασχοληθούν ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με το άθλημα φωνάζουν ότι έχουν να

αντιμετωπίσουν υπόκοσμο, ανθρώπους της νύχτας και κακοποιούς.

Ο ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ

Σε αυτά τα πρωταθλήματα δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος ούτε καν ο πιο τυχερός,

αλλά ο παράνομος και ο πιο δυνατός στο παρασκήνιο. Το κράτος αδυνατεί να

πατάξει και να τερματίσει τα φαινόμενα παράνομων συναλλαγών και βιαιοπραγιών

στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αρκείται στο να κάνει αυτό ακριβώς που κάνουν οι

ανεύθυνοι παραγοντίσκοι και ψηφοθήρες των τοπικών κοινωνιών. Δηλαδή αναπαράγει

φήμες και αόριστες καταγγελίες και χωρίς να τις εξακριβώσει ­ παρά το γεγονός

ότι έχει τη δυνατότητα ­ απλώς οδηγεί τους φανατικούς οπαδούς στ’ άκρα. Και

αυτά τα άκρα φαίνεται ότι μας φέρνουν όλο πιο κοντά σε μια τραγωδία.

Πριν από τρεις σχεδόν δεκαετίες έκοψαν το αυτί του διαιατητή Στέφανου Ράμμου

σε αγώνα στο Αγρίνιο, κάτι που είχε σοκάρει την ελληνική κοινωνία που δεν

μπορούσε να φαντασθεί ότι τέτοιες σκηνές θα μπορούσαν να συμβούν σε ένα

παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο προόδευσε από τότε, έγινε επαγγελματικό, επενδύθηκαν

δισεκατομμύρια, δημιουργήθηκαν υποδομές, τέθηκαν ευρωπαϊκοί προσανατολισμοί

αλλά όλα αυτά στη βιτρίνα. Διότι κατά τα άλλα φαίνεται ότι ζούμε σήμερα εποχές

χειρότερες από εκείνη του Ράμμου. Τότε η αντίδραση του κοινού ήταν τουλάχιστον

αυθόρμητη. Ενώ σήμερα οι πιθανοί δολοφόνοι αθώων ανθρώπων και πάντως σίγουρα

του ελληνικού ποδοσφαίρου φαίνεται ότι υποκινούνται από ανθρώπους με

επικίνδυνο δόλο ή με εξίσου επικίνδυνη αμέλεια.

ΜΟΝΟ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Φλωρίδης επαναλαμβάνει επί μήνες σαν σε

μαγνητόφωνο ότι το ποδόσφαιρο έχει πέσει στα χέρια κακοποιών. Δεν έχει

καταφέρει, όμως, ούτε να τους αποκαλύψει ούτε πολύ περισσότερο να τους

οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Η ΕΠΟ και η ΕΠΑΕ συμφωνούν ότι τα αναξιόπιστα

πρωταθλήματα δεν είναι πια ελκυστικά για το ευρύ κοινό, αλλά δεν κάνουν τίποτε

περισσότερο από αναδιάρθρωση κατηγοριών και αναβάθμιση των πρωταθλημάτων στα..

χαρτιά. Οι τοπικοί άρχοντες, νομάρχες, δήμαρχοι και βουλευτές δεν βλέπουν πέρα

από τη μύτη τους και δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν που οδηγεί αυτή η

κατάσταση. Τους ενδιαφέρει, όμως, να φανούν αρεστοί στις τοπικές κοινωνίες και

πετούν και αυτοί λάσπη στο ποδόσφαιρο χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι έτσι

οπλίζουν τα χέρια υποψήφιων δολοφόνων.

Ακόμη και οι επενδυτές του ποδοσφαίρου προτιμούν τους βαθμούς της νίκης από

την εξυγίανση ενός κλάδου, στον οποίο έχουν επενδύσει την περιουσία τους. Και

αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, γιατί κανένας άλλος δεν μπορεί να βρει

αποτελεσματική θεραπεία παρά μόνο εκείνος που έχει κάτι να κερδίσει από το

υγιές ποδόσφαιρο. Το θέμα είναι ποιος θα κάνει την αρχή αποδεχόμενος να

μάχεται με το σταυρό στο χέρι, όταν ο αντίπαλός του τον σημαδεύει με περίστροφο…