<

Κι οι δημοσκοπήσεις αυτές υπήρξαν οι μεγάλοι ηττημένοι του Πρώτου Γύρου. Ξανά

έπεσαν έξω, αλλά από τις εταιρείες αυτές δεν μπορούν να ζητηθούν ευθύνες, όπως

και από τις καφετζούδες. Δεν μπορείς να πας και να πεις σε μια χαρτορίχτρα ή

μια καφετζού ότι δεν βγήκε αυτό που προέβλεψε. Έτσι εξαφανίστηκαν απ’ τα

τηλεοπτικά πάνελ παρ’ όλο που παρέσυραν ένα μεγάλο μέρος του αριστερού

εκλογικού σώματος στο να μην ψηφίσει, δίνοντάς του εκ των προτέρων τη σιγουριά

της νίκης.

Εκεί όμως που έπεσαν τραγικά έξω ήταν με τα ποσοστά που έδιναν στον εξερχόμενο

δήμαρχο Παρισίων κ. Τιμπερί. Σε τρία τουλάχιστον διαμερίσματα (από τα είκοσι

του Δήμου Παρισίων) ο Τιμπερί ξεπέρασε κατά πολύ τον αντίπαλό του Σεγκέν. Και

βγήκε πρώτος να δηλώσει πως προσφέρεται για συνεργασία στον Β’ γύρο, της

Κυριακής που μας έρχεται, σε ισότιμη όμως (δηλαδή ανάλογη με τα αποτελέσματα)

βάση.

Μα πώς τώρα να συνεργαστεί μαζί του ο Σεγκέν, ο επίσημος υποψήφιος του

νεογκωλικού, RPR, κόμματος, αφού ο άξονας της προεκλογικής του καμπάνιας ήταν

«ρήξη με το παρελθόν», εννοώντας ρήξη με τον Τιμπερί;

Για να διευκολύνει την κατάσταση ο Τιμπερί έσπευσε να δηλώσει πως η «ρήξη με

το παρελθόν» (το σύνθημα του αντιπάλου του) ανήκει κι αυτή στο παρελθόν και

πρέπει, είπε, να συνεργαστούμε, να σεβαστούμε το μήνυμα που μας έστειλαν σαφώς

οι ψηφοφόροι. Και την επόμενη Κυριακή να κατεβούμε ενωμένοι και να κερδίσουμε.

Αλλιώς προσφέρουμε στο πιάτο τη δημαρχία στον Ντελανοέ.

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στη δεύτερη μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τη Λυών.

Κι εκεί το χάσμα ανάμεσα στους δύο κύριους αντιπάλους της Δεξιάς (Μερσιέ –

Μιγιόν) παρουσιάζεται αγεφύρωτο, γιατί ο Μιγιόν είχε «λερωθεί» (κατά τους

νεογκωλιστές) από την προηγούμενη σιωπηλή συνεργασία του με το ακροδεξιό κόμμα

του Λεπέν.

Σήμερα το βράδυ τα επιτελεία των δεξιών κομμάτων υποχρεούνται, βάσει του

νόμου, να ανακοινώσουν τις τελικές λίστες των υποψηφίων τους για την επόμενη

Κυριακή. Στην Αριστερά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αφού η συνεργασία είναι

δεδομένη. Και μια παρατήρηση που μπορεί να είναι χρήσιμη και για μας. Το

«τηλεοπτικό παράθυρο» έχει καταργηθεί από τη γαλλική τηλεόραση. Και αυτοί που

είχαν εξουσιοδοτηθεί να μιλούν για τα κόμματα ήταν μόνο δύο άτομα από κάθε

κόμμα για όλα τα κανάλια. Αυτό ελευθέρωσε χρόνο ώστε να μπορούμε εμείς οι

τηλεθεατές να παρακολουθούμε κυρίως τα αποτελέσματα και να ακούμε ελάχιστα

σχόλια και εκτιμήσεις.