Τα άδεια βουλευτικά έδρανα ήταν ίσως το βασικότερο γνώρισμα της τέταρτης

εβδομάδας της αναθεώρησης: πέραν του προεδρείου και, για κάποια διαστήματα,

των κ.κ. Αλ. Παπαρήγα και Ν. Κωνσταντόπουλου, παρόντες ήσαν μόνον οι

εισηγητές, οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και οι βουλευτές ­ κι αυτοί

ευάριθμοι ­ που είχαν εγγραφεί στον κατάλογο για να αγορεύσουν. Ωστόσο, τα

θέματα που συζητούνταν κάθε άλλο παρά ως αδιάφορα θα μπορούσαν να

χαρακτηρισθούν: τόσο η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ­ προς την οποία (με τον

Συνασπισμό να οπορτουνίζει) μόνον το ΚΚΕ εξακολουθεί να διαφωνεί ­ όσο και ο

τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ­ όπου καμιά προσέγγιση δεν

σημειώθηκε ­ είχαν άλλοτε προκαλέσει ζωηρές συζητήσεις. Αν η χαρακτηριστική

αυτή έλλειψη ενδιαφέροντος των εκπροσώπων του έθνους περιοριζόταν στη

διαδικασία της αναθεώρησης και μόνον, θα συνιστούσε ίσως δυσάρεστο σύμπτωμα·

δεν θα ήταν όμως και καταστροφική. Το κακό εν τούτοις είναι ότι ενδέχεται να

αναγγέλλει μια περαιτέρω απαξίωση του Συντάγματος στη συνείδηση όσων φύσει και

θέσει έχουν ταχθεί να το προασπίζουν. Αν αυτό συμβαίνει, η επιχειρούμενη

αναθεώρηση ενδέχεται να επισύρει έναν ακόμη χαρακτηρισμό: αυτόν της αδιάφορης.

Τα «Αναθεωρητικά της Εβδομάδας» γράφουν οι «θεσμικοί φετιχιστές».

Συντονιστής τους είναι ο κ. Ν.Κ. Αλιβιζάτος, καθηγητής του Συνταγματικού

Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.