|
|
Δ/ΝΤΗΣ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Πελόπη Λέσβου (το χωριό του Μάικλ Δουκάκη).
ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ: Όσο γίνεται λιγότερο, που είναι πάλι πολύ.
ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ: Μία εξωστρεφή Ελλάδα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ποίηση – Ιστορία.
ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ: Την προσποίηση και τον φανατισμό.
Ανησυχεί για την «ερημοποί-ηση», τον περιορισμό του ζωικού και φυτικού
πλούτου της Μεσογείου. «Γαλούχησε», τονίζει ο Λευτέρης Ζούρος, διευθυντής του
ΙΘΑΒΙΚ, «την ανθρωπότητα σαν μία όμορφη γυναίκα. Κρίμα να γεράσει μέσα σε
λίγες δεκαετίες». Το Ινστιτούτο πειραματίζεται για τον εμπλουτισμό της
Μεσογείου και ο κ. Ζούρος υποστηρίζει «δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Υπάρχει όμως
αξιοπρεπές γεύμα».
ΕΡ.: Πώς αντιμετωπίζεται η επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα; «Πίστευε και μη
ερεύνα»;
ΑΠ.: Για το πολύ κοινό ίσως έτσι. Για τους ερευνητές «ερεύνα, αλλά για ποιον
λόγο αν δεν υπάρχει αναγνώριση;».
ΕΡ.: Πότε λέτε «Αυτός τα θαλάσσωσε»;
ΑΠ.: Όταν αλλάζει σκοπούς τόσο συχνά, που τελικά κολυμπάει στο ίδιο σημείο.
ΕΡ.: Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι;
ΑΠ.: Όχι πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η σαπίλα έρχεται από κάτω.
ΕΡ.: Βουνό ή θάλασσα;
ΑΠ.: Βουνό για άσκηση. Θάλασσα για ξεκούραση.
ΕΡ.: Σας ενοχλεί που το Ηράκλειο έχει γυρίσει την πλάτη του στη θάλασσα;
ΑΠ.: Ναι, γιατί δείχνει πως δεν ξεπέρασε το σύνδρομο της τουρκόπολης.
ΕΡ.: Πότε τηρείτε «σιγήν ιχθύος»;
ΑΠ.: Όταν θεωρώ ότι δεν ξέρω το θέμα ή ότι κάποιος στην ομήγυρη το ξέρει
καλύτερα.
ΕΡ.: Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του;
ΑΠ.: Και στον λαό του.
ΕΡ.: Σας έχουν πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες;
ΑΠ.: Σπάνια. Καταλαβαίνουν ότι δεν αγοράζω.
ΕΡ.: Ανησυχείτε για τη λεγόμενη ερημοποίηση της Μεσογείου;
ΑΠ.: Γαλούχησε την ανθρωπότητα σαν μία όμορφη ώριμη γυναίκα. Κρίμα να γεράσει
μέσα σε λίγες δεκαετίες.
ΕΡ.: Στον ακαδημαϊκό χώρο υπάρχουν ξέρες και βραχονησίδες;
ΑΠ.: Όπως παντού. Η ακαδημαϊκή απαξίωση είναι το χειρότερο ναυάγιο.
ΕΡ.: Ποιοι ψαρεύουν σήμερα σε θολά νερά;
ΑΠ.: Αυτοί που θέλουν να διοικούν χωρίς να έχουν ούτε γνώση ούτε αρχές.
ΕΡ.: Πυρ, γυνή και θάλασσα. Τα τρία κακά της μοίρας μας;
ΑΠ.: Και τα τρία υπέρ. Αστείρευτες πηγές έμπνευσης και δημιουργίας.
ΕΡ.: Με το ΙΘΑΒΙΚ θα φάμε ψάρια χωρίς να βρέξουμε τα πόδια μας;
ΑΠ.: Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Υπάρχει όμως αξιοπρεπές γεύμα.
ΕΡ.: Ανάπτυξη και οικολογία είναι έννοιες ασυμβίβαστες;
ΑΠ.: Ναι, αν με τη λέξη ανάπτυξη θεωρούμε αφθονία και απληστία.
ΕΡ.: Γιατί πνιγόμαστε στις θάλασσές μας;
ΑΠ.: Γιατί δεν πιστεύουμε στις δυνάμεις μας.
ΕΡ.: Σας τρομάζουν τα βαθιά νερά;
ΑΠ.: Ίσως λιγότερο από τον μέσο όρο. Όμως άλλο τόλμη κι άλλο επιπολαιότητα.
ΕΡ.: Από τη Μυτιλήνη στον Καναδά κι από ‘κεί στην Κρήτη. Βρήκατε την Ιθάκη
σας;
ΑΠ.: Άλλο να έχεις βρει το λιμάνι σου και άλλο να μην είσαι έτοιμος για
καινούργια ταξίδια.
ΕΡ.: Σας βοηθάει η επιστήμη σας στην καθημερινή ζωή;
ΑΠ.: Ίσως περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε. Νιώθω σαν να είμαι δέσμιος της
λογικής.
ΕΡ.: Το μεγάλο ψάρι του κέντρου προσπαθεί να φάει το μικρό στην περιφερειακή
έρευνα;
ΑΠ.: Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επειδή η περιφέρεια πάει να
ανδρωθεί.
ΕΡ.: Ποιος και τι σάς ψήνει το ψάρι στα χείλη;
ΑΠ.: Αυτός που δεν μπορεί να αρθεί πάνω από τον ατομικισμό του.
ΕΡ.: Μινωική θαλασσοκρατορία…
ΑΠ.: Δεν γνωρίζω. Πάντως δεν ασπάζομαι τη νοοτροπία τού εύκολου πετροβολισμού.
ΕΡ.: Η Μεσόγειος συνεχίζει να είναι κοιτίδα του πολιτισμού;
ΑΠ.: Ο πολιτισμός είναι οικουμενικός και επομένως έχει πολλές κοιτίδες. Μία
από αυτές είναι και η Μεσόγειος.
ΕΡ.: Ναυαγός σε ερημονήσι. Με ποιους παρέα;
ΑΠ.: Με κάποιον που να ξέρει να σκέπτεται και να έχει αίσθηση του χιούμορ.
Ευτυχώς τα δύο πάνε μαζί.
ΕΡ.: Στην Ελλάδα πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα;
ΑΠ.: Ελπίζω με την Ευρωπαϊκή Ένωση το άγνωστο να έχει λιγοστέψει. Να μη
λιγοστέψει όμως και η ελπίδα.
ΕΡ.: Τι γνώμη έχετε για τις παροιμίες στις «30 ερωτήσεις»;
ΑΠ.: Ένας έξυπνος τρόπος του ερωτώντος να τιθασεύσει τον ερωτώμενο.