Δ/ΝΤΗΣ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Πελόπη Λέσβου (το χωριό του Μάικλ Δουκάκη).

ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ: Όσο γίνεται λιγότερο, που είναι πάλι πολύ.

ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ: Μία εξωστρεφή Ελλάδα.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Ποίηση – Ιστορία.

ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ: Την προσποίηση και τον φανατισμό.

Ανησυχεί για την «ερημοποί-ηση», τον περιορισμό του ζωικού και φυτικού

πλούτου της Μεσογείου. «Γαλούχησε», τονίζει ο Λευτέρης Ζούρος, διευθυντής του

ΙΘΑΒΙΚ, «την ανθρωπότητα σαν μία όμορφη γυναίκα. Κρίμα να γεράσει μέσα σε

λίγες δεκαετίες». Το Ινστιτούτο πειραματίζεται για τον εμπλουτισμό της

Μεσογείου και ο κ. Ζούρος υποστηρίζει «δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Υπάρχει όμως

αξιοπρεπές γεύμα».

ΕΡ.: Πώς αντιμετωπίζεται η επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα; «Πίστευε και μη

ερεύνα»;

ΑΠ.: Για το πολύ κοινό ίσως έτσι. Για τους ερευνητές «ερεύνα, αλλά για ποιον

λόγο αν δεν υπάρχει αναγνώριση;».

ΕΡ.: Πότε λέτε «Αυτός τα θαλάσσωσε»;

ΑΠ.: Όταν αλλάζει σκοπούς τόσο συχνά, που τελικά κολυμπάει στο ίδιο σημείο.

ΕΡ.: Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι;

ΑΠ.: Όχι πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η σαπίλα έρχεται από κάτω.

ΕΡ.: Βουνό ή θάλασσα;

ΑΠ.: Βουνό για άσκηση. Θάλασσα για ξεκούραση.

ΕΡ.: Σας ενοχλεί που το Ηράκλειο έχει γυρίσει την πλάτη του στη θάλασσα;

ΑΠ.: Ναι, γιατί δείχνει πως δεν ξεπέρασε το σύνδρομο της τουρκόπολης.

ΕΡ.: Πότε τηρείτε «σιγήν ιχθύος»;

ΑΠ.: Όταν θεωρώ ότι δεν ξέρω το θέμα ή ότι κάποιος στην ομήγυρη το ξέρει

καλύτερα.

ΕΡ.: Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του;

ΑΠ.: Και στον λαό του.

ΕΡ.: Σας έχουν πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες;

ΑΠ.: Σπάνια. Καταλαβαίνουν ότι δεν αγοράζω.

ΕΡ.: Ανησυχείτε για τη λεγόμενη ερημοποίηση της Μεσογείου;

ΑΠ.: Γαλούχησε την ανθρωπότητα σαν μία όμορφη ώριμη γυναίκα. Κρίμα να γεράσει

μέσα σε λίγες δεκαετίες.

ΕΡ.: Στον ακαδημαϊκό χώρο υπάρχουν ξέρες και βραχονησίδες;

ΑΠ.: Όπως παντού. Η ακαδημαϊκή απαξίωση είναι το χειρότερο ναυάγιο.

ΕΡ.: Ποιοι ψαρεύουν σήμερα σε θολά νερά;

ΑΠ.: Αυτοί που θέλουν να διοικούν χωρίς να έχουν ούτε γνώση ούτε αρχές.

ΕΡ.: Πυρ, γυνή και θάλασσα. Τα τρία κακά της μοίρας μας;

ΑΠ.: Και τα τρία υπέρ. Αστείρευτες πηγές έμπνευσης και δημιουργίας.

ΕΡ.: Με το ΙΘΑΒΙΚ θα φάμε ψάρια χωρίς να βρέξουμε τα πόδια μας;

ΑΠ.: Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Υπάρχει όμως αξιοπρεπές γεύμα.

ΕΡ.: Ανάπτυξη και οικολογία είναι έννοιες ασυμβίβαστες;

ΑΠ.: Ναι, αν με τη λέξη ανάπτυξη θεωρούμε αφθονία και απληστία.

ΕΡ.: Γιατί πνιγόμαστε στις θάλασσές μας;

ΑΠ.: Γιατί δεν πιστεύουμε στις δυνάμεις μας.

ΕΡ.: Σας τρομάζουν τα βαθιά νερά;

ΑΠ.: Ίσως λιγότερο από τον μέσο όρο. Όμως άλλο τόλμη κι άλλο επιπολαιότητα.

ΕΡ.: Από τη Μυτιλήνη στον Καναδά κι από ‘κεί στην Κρήτη. Βρήκατε την Ιθάκη

σας;

ΑΠ.: Άλλο να έχεις βρει το λιμάνι σου και άλλο να μην είσαι έτοιμος για

καινούργια ταξίδια.

ΕΡ.: Σας βοηθάει η επιστήμη σας στην καθημερινή ζωή;

ΑΠ.: Ίσως περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε. Νιώθω σαν να είμαι δέσμιος της

λογικής.

ΕΡ.: Το μεγάλο ψάρι του κέντρου προσπαθεί να φάει το μικρό στην περιφερειακή

έρευνα;

ΑΠ.: Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επειδή η περιφέρεια πάει να

ανδρωθεί.

ΕΡ.: Ποιος και τι σάς ψήνει το ψάρι στα χείλη;

ΑΠ.: Αυτός που δεν μπορεί να αρθεί πάνω από τον ατομικισμό του.

ΕΡ.: Μινωική θαλασσοκρατορία…

ΑΠ.: Δεν γνωρίζω. Πάντως δεν ασπάζομαι τη νοοτροπία τού εύκολου πετροβολισμού.

ΕΡ.: Η Μεσόγειος συνεχίζει να είναι κοιτίδα του πολιτισμού;

ΑΠ.: Ο πολιτισμός είναι οικουμενικός και επομένως έχει πολλές κοιτίδες. Μία

από αυτές είναι και η Μεσόγειος.

ΕΡ.: Ναυαγός σε ερημονήσι. Με ποιους παρέα;

ΑΠ.: Με κάποιον που να ξέρει να σκέπτεται και να έχει αίσθηση του χιούμορ.

Ευτυχώς τα δύο πάνε μαζί.

ΕΡ.: Στην Ελλάδα πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα;

ΑΠ.: Ελπίζω με την Ευρωπαϊκή Ένωση το άγνωστο να έχει λιγοστέψει. Να μη

λιγοστέψει όμως και η ελπίδα.

ΕΡ.: Τι γνώμη έχετε για τις παροιμίες στις «30 ερωτήσεις»;

ΑΠ.: Ένας έξυπνος τρόπος του ερωτώντος να τιθασεύσει τον ερωτώμενο.