Η ανάληψη της εξουσίας από τον Τζορτζ Μπους επιβεβαίωσε μια θεμελιώδη αλλαγή

στον χαρακτήρα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Ότι ο Αμερικανός

πρόεδρος έχει μετατραπεί σε όργανο ενός τμήματος της αμερικανικής κοινωνίας:

των Ηνωμένων Πολιτειών Α.Ε.

Το θέμα όμως είναι ότι και ο Γκορ ήταν υποψήφιος των επιχειρήσεων. Αυτό είναι

το καινούργιο στοιχείο της αμερικανικής πραγματικότητας. Εναλλακτική λύση δεν

υπάρχει. Μια κυβέρνηση του Γκορ θα διέφερε από αυτή που μόλις ανέλαβε την

εξουσία μόνο ως προς τον χειρισμό των λεγόμενων κοινωνικών θεμάτων. Η

εξωτερική και οικονομική πολιτική του Γκορ, όμως, θα υπηρετούσε τα

επιχειρηματικά συμφέροντα που στήριξαν την κυβέρνηση Κλίντον και αποκόμισαν

κέρδη από τη στήριξη αυτή. Με τον Κλίντον, για παράδειγμα, η αμερικανική

βιομηχανία επιδίωξε και πέτυχε την επέμβαση με όπλα και ελικόπτερα στη

σύγκρουση της Κολομβίας.

Το σύστημα αντιβαλλιστικής άμυνας που θα εφαρμόσει ο Μπους είναι ένα πρόγραμμα

της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, όχι ένα πρόγραμμα εθνικής ασφαλείας. Οι

περισσότεροι ειδικοί το θεωρούν μια εσφαλμένη απάντηση σε μια απειλή που έχει

υπέρμετρα διογκωθεί. Στο παρελθόν, η ανάπτυξη των οπλικών συστημάτων

καθοριζόταν από τους ορισμούς που έδιναν οι στρατιωτικοί στην απειλή. Σήμερα,

η βιομηχανία προωθεί σύγχρονα συστήματα εξοπλισμών διαφημίζοντας νέες απειλές.

Οι επιχειρηματικές ομάδες πίεσης κατηύθυναν την εμπορική πολιτική της

κυβέρνησης Κλίντον και θα συνεχίσουν ασφαλώς να κάνουν το ίδιο. Ο πόλεμος των

μπανανών με την Ευρώπη γίνεται για μπανάνες που δεν παράγονται στις Ηνωμένες

Πολιτείες ούτε εξάγονται από τη χώρα αυτή. Ο Αμερικανός πολίτης μπορεί έτσι να

διερωτηθεί αν κάτι έχει αλλάξει από τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, όταν

οι Αμερικανοί πεζοναύτες στήριζαν τα συμφέροντα της United Fruit Company στην

Κεντρική Αμερική.

Το καινούργιο στοιχείο, τονίζει ο Πφαφ, είναι ότι η αλλαγή στο αμερικανικό

σύστημα έγινε αμετάκλητη, από τη στιγμή που το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι

τα χρήματα που δαπανώνται για τη στήριξη ενός υποψηφίου στις εκλογές συνιστούν

μια μορφή ελευθερίας της έκφρασης που προστατεύεται από το Σύνταγμα. Τα

οικονομικά συμφέροντα χρηματοδοτούν σήμερα όχι μόνο τους νικητές των εκλογών,

αλλά και όλους τους πιθανούς ηττημένους.