|
|
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στη Χίο το 1939
ΣΠΟΥΔΑΣΕ: Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου
ΔΙΔΑΣΚΕΙ: Κλασική Αρχαιολογία
ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ: Από τη ζωή
ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Την οικογένειά του και τη δουλειά του
ΑΚΟΥΕΙ: Με προσοχή
ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ: Την απραξία
ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τα χρόνια των σπουδών του
Είναι αισιόδοξος για το μέλλον της παιδείας στη χώρα μας. Στην Ελλάδα τον
θλίβει περισσότερο «η έλλειψη συστηματικού, μακροπρόθεσμου προγραμματι-σμού».
Αντίθετα, τον καθηγητή Βασίλη Λαμπρινουδάκη τον κάνει υπερήφανο «η πρόοδος που
έχει συντελεσθεί σε λίγα χρόνια, η πολιτισμική μας κληρονομιά και η σύγχρονη
ζωντάνια».
ΕΡ.: Λίφτινγκ στην Επίδαυρο;
ΑΠ.: Με την έννοια της συντήρησης, ναι. Πέρα όμως, από τη συντήρηση, η πορεία
μου στην Επίδαυρο από το 1974 ευτύχησε να φέρει στο φως σημαντικές, αλλά
άγνωστες πτυχές της ιστορίας της.
ΕΡ.: Το άβατον στο Ασκληπιείο;
ΑΠ.: Ήταν η κλειστή στοά μέσα στην οποία οι ασθενείς πραγματοποιούσαν το
τελικό στάδιο της ίασης, με αυθυποβολή, κατά το οποίο ο Ασκληπιός έδινε στον
ύπνο τους τη λύση.
ΕΡ.: Η ιστορική και αισθητική αξία των μνημείων της Επιδαύρου;
ΑΠ.: Το ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο είναι σημαντικότατο. Έχουμε σ’ αυτό
τεκμηριωμένα λεπτομερώς τα πρώτα βήματα και την εξέλιξη της Ιατρικής, που δεν
είναι μόνον η πιο ανθρώπινη επιστήμη, αλλά είναι και η πρώτη επιστήμη.
ΕΡ.: Από το μουσείο στην ύπαιθρο;
ΑΠ.: Οι εργασίες στην Επίδαυρο στοχεύουν στη μετατροπή τού χώρου σε ένα
υπαίθριο μουσείο με τη σύγχρονη έννοια.
ΕΡ.: Παναγιώτης Καββαδίας;
ΑΠ.: Μέγαλη μορφή της ελληνικής αρχαιολογίας. Θεμελιωτής της ελληνικής
Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
ΕΡ.: Αρχαία αρχιτεκτονική;
ΑΠ.: Ανεπανάληπτα μνημειώδης. Κύριο χαρακτηριστικό της το ανθρώπινο μέτρο, η
αίσθηση της λογικής και ταυτόχρονα του ζωντανού οργανισμού.
ΕΡ.: Ναοί στα Ύρια και στο Σαγκρί στη Νάξο;
ΑΠ.: Νιώθω ιδιαίτερη επιστημονική ικανοποίηση για την αποκάλυψη και την
παράδοση των μοναδικών αυτών μνημείων από τη ναξιακή επιστημονική μας ομάδα
στο κοινό.
ΕΡ.: Νικόλαος Κοντολέων;
ΑΠ.: Δάσκαλός μου στην επιστήμη και τη ζωή.
ΕΡ.: Το μέλλον του Επικούριου Απόλλωνα;
ΑΠ.: Ο υπέροχος αυτός ναός, όσο κι αν διατηρήθηκε όρθιος, έχει σοβαρότατα
προβλήματα. Η επέμβαση καθυστέρησε. Τώρα που αρχίζει η πρώτη πιλοτική επέμβαση
στο περιστύλιο, μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
ΕΡ.: Επαρκούν οι πόροι για τα αρχαιολογικά έργα;
ΑΠ.: Η απάντηση στο αν επαρκούν είναι δύσκολη, δεδομένου του μνημειακού
πλούτου και της φύσης του στη χώρα μας.
ΕΡ.: Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και αναστηλωτικά προγράμματα;
ΑΠ.: Μεγάλη ευκαιρία για την ανάδειξη των μνημείων μας. Προβλέπεται καλή
χρηματοδότηση. Αρκεί να αρχίσει!
ΕΡ.: Εικονογραφικό Λεξικό Κλασικής Μυθολογίας;
ΑΠ.: Το οκτάτομο ομώνυμο Λεξικό, σε λίγο θα είναι προσιτό και σε ψηφιακή
μορφή.
ΕΡ.: Διοίκηση, έρευνα ή διδασκαλία;
ΑΠ.: Η έρευνα δικαιώνεται με τη διδασκαλία και την εφαρμογή.
ΕΡ.: Χρήματα για την έρευνα;
ΑΠ.: Χρειάζεται σαφώς να διατίθενται περισσότερα.
ΕΡ.: Κέντρο και περιφέρεια;
ΑΠ.: Εκτιμώ ότι στον χώρο που κινούμαι δεν υπάρχει διαφορά.
ΕΡ.: Η σύγχρονη αρχαιολογία;
ΑΠ.: Χρησιμότερη παρά ποτέ.
ΕΡ.: Ο πόθος σας για την παιδεία;
ΑΠ.: Να παρέχεται σε όλους και να διαπλάσει τον άνθρωπο.
ΕΡ.: Τα ιδανικά βρίσκουν έδαφος στην τεχνοκρατική παιδεία;
ΑΠ.: Είναι διδακτικό ότι στην Αρχαία Ελλάδα και η πιο υψηλή ανθρώπινη
δημιουργία ονομαζόταν τέχνη.
ΕΡ.: Το μέλλον της παιδείας στην Ελλάδα;
ΑΠ.: Παρά τις χρήσιμες γκρίνιες, αισιόδοξο.
ΕΡ.: Πολιτική και παιδεία;
ΑΠ.: Υπάρχει η πολιτική που πιστεύει στη ζωτική σημασία της παιδείας και η
πολιτική που την εκμεταλλεύεται.
ΕΡ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε τον σημερινό φοιτητή;
ΑΠ.: Καλλιεργημένο, προβληματισμένο και ικανό. Με ένα μεγάλο ποσοστό
εξαιρέσεων.
ΕΡ.: Τις πιο δύσκολες ερωτήσεις ποιοι φοιτητές σας διατύπωναν;
ΑΠ.: Οι πιο κριτικοί και διαβασμένοι.
ΕΡ.: Επίδαυρος, Νάξος, και;
ΑΠ.: Ολοκλήρωση αυτών των επιστημονικών προγραμμάτων.
ΕΡ.: Τι σας θλίβει περισσότερο στη σύγχρονη Ελλάδα;
ΑΠ.: Η έλλειψη συστηματικού, μακροπρόθεσμου προγραμματισμού.
ΕΡ.: Τι σας κάνει υπερήφανο;
ΑΠ.: Η πρόοδος που έχει συντελεσθεί σε λίγα χρόνια, η πολιτισμική μας
κληρονομιά και η σύγχρονη ζωντάνια.
ΕΡ.: Ο ελληνικός πολιτισμός;
ΑΠ.: Ο πιο ανθρώπινος. Απαραίτητο να καλλιεργείται με μνήμη και
δημιουργικότητα.