Αναζήτηση
Εδώ και μήνες είχε γίνει σαφές ότι το σύστημα των θαλάμων στις τουρκικές
φυλακές δεν μπορούσε πλέον να συνεχιστεί ως είχε. Αλλά και οι επικρίσεις
εναντίον των φυλακών τύπου F έβρισκαν ανταπόκριση στην κοινή γνώμη.
Υπήρξε μια διαίρεση. Οργανώσεις πίεσαν, αλλά δεν διέγνωσαν με ακρίβεια τη
διάθεση της κοινής γνώμης. Η τουρκική κοινή γνώμη αντιμετώπιζε με συμπάθεια
τις περισσότερες από τις κατηγορίες εναντίον των φυλακών τύπου F. Όταν όμως
έγινε σαφές ότι το κίνητρο πίσω από τις απεργίες πείνας δεν ήταν η αντίθεση
στις φυλακές τύπου F, αλλά η διατύπωση ορισμένων πολιτικών αιτημάτων, η
διάθεση της κοινής γνώμης άλλαξε άρδην.
Η κυβέρνηση πήρε την απόφασή της για την επιχείρηση πριν από μερικές
εβδομάδες. Έκανε τα σχέδια και περίμενε κάποιο λάθος των οργανώσεων ή μια
αλλαγή της διάθεσης του λαού.
Μια συνάντηση το απόγευμα της Δευτέρας ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τους
υπουργούς Εσωτερικών και Άμυνας τερματίσθηκε με την απόφαση να ξεκινήσει η
επιχείρηση.
Σε όλη τη χώρα η επιχείρηση θεωρήθηκε ως θετική εξέλιξη και η άνοδος του
χρηματιστηρίου ήταν ο πιο ενδιαφέρων δείκτης της δημόσιας υποστήριξης.
Το ζήτημα εξελίχθηκε σε πόλεμο… Οι οργανώσεις ξεκίνησαν μια εξέγερση
εναντίον του κράτους. Εν γνώσει του γεγονότος πως, αν χάσουν τον έλεγχο των
φυλακών, χάνουν ουσιαστικό μέρος της δύναμής τους, οι οργανώσεις διεξάγουν
έναν αγώνα θανάτου ή επιβίωσης.
Αν η Τουρκία βρίσκεται σήμερα σε τέτοια κατάσταση, η ευθύνη βρίσκεται σε
εκείνους που επί χρόνια δεν έκαναν τη μεταρρύθμιση των φυλακών.
