Αναζήτηση
Πάλι η συζήτηση για το ΠΑΣΟΚ και το μέλλον του ανοίγει με πρώτο βήμα τη
Συνδιάσκεψη του Οργανωτικού. Μια συζήτηση όσο ποτέ αναγκαία και επίκαιρη.
Όχι γιατί τα πολιτικά προβλήματα που έχουμε μπροστά μας αφορούν μόνο στη
λειτουργία του ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί το έλλειμμα παρουσίας και παρέμβασής του ως
πολιτικού υποκειμένου έχει πια ορατά και αρνητικά αποτελέσματα.
Αυτά μπορούμε να τα καταγράψουμε στις αποκλίσεις στον πολιτικό λόγο των
στελεχών μας, στην απροθυμία στήριξης των κεντρικών επιλογών, στην έλλειψη
επικοινωνίας, στη χαλάρωση ακόμη και της ψυχικής ενότητας, στα τραύματα στις
σχέσεις μας με τα μαζικά κινήματα.
Και όμως, πρέπει τώρα να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση. Τα κακώς κείμενα δεν
πρέπει να τα παρατηρείς και να τα αναλύεις μόνο. Πρέπει και να τα αλλάζεις.
Έστω και αν κάποια στιγμή πρέπει να κοπεί και ο γόρδιος δεσμός.
Οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν το πότε θα σταματήσουμε τις εσωτερικές
«καντρίλιες», τις δημόσιες αντιπαραθέσεις, τις λογικές των παλιών και νέων
διαχωριστικών γραμμών, την εσωστρέφεια και την ομφαλοσκόπηση. Δεν υπάρχουν πια
περιθώρια για διαχωριστικές γραμμές.
Ο πολίτης θέλει το ΠΑΣΟΚ δυναμικό ρεύμα πλειοψηφίας για την προοδευτική
διακυβέρνηση της χώρας. Ως τον πολιτικό χώρο που θα προτείνει και θα προωθήσει
λύσεις για τα προβλήματα του λαού, που θα απαντήσει στους προβληματισμούς και
τις ανησυχίες του για το μέλλον. Θα είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε αυτά;
Για το ΠΑΣΟΚ της κοινωνίας
Έχουμε μπροστά μας τρία κεντρικά ζητήματα, τρεις στόχους για αυτήν την
τετραετία:
* Την πραγματική σύγκλιση της Ελλάδας με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
και την εξασφάλιση της πλήρους συμμετοχής της στις εξελίξεις.
* Τον συνδυασμό της ανάπτυξης με την πρόοδο της κοινωνίας και την ευημερία των
πολιτών, μέσω της δίκαιης κατανομής του οφέλους.
* Τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που μπορούν πράγματι να αποτελέσουν τον στόχο που
ενώνει και κινητοποιεί τους Έλληνες για τα επόμενα χρόνια.
Για να τους πετύχουμε, να εμπνεύσουμε και να στρατεύσουμε την κοινωνία, να
δημιουργήσουμε ρεύμα πλειοψηφίας, χρειάζεται να αλλάξουμε το ΠΑΣΟΚ.
Ένας ιστορικός κύκλος κλείνει. Η αντίληψη που είχαμε για το κόμμα από το 1974,
και εν πολλοίς μάς ακολούθησε έως τώρα, είναι πια ξεπερασμένη.
Τα λενινιστικά κατάλοιπα οργάνωσης ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Το
κόμμα-ομοσπονδία το ζήσαμε όλοι μας με τις μαζικές εγγραφές, τις μάχες
συσχετισμών, τους μηχανισμούς, τις άγονες αναμετρήσεις, φαντάζει όλο και πιο
πολύ ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Οι αλλαγές αυτές πρέπει να προωθήσουν και να εξασφαλίσουν ότι το ΠΑΣΟΚ ως
πολιτικός φορέας:
1. Θα διατυπώνει και αναλύει με σύγχρονο και πειστικό τρόπο τις
απαντήσεις μας στα προβλήματα του τόπου και τις αγωνίες του λαού μας. Ότι θα
είναι σε συνεχή διάλογο με την κοινωνία, για την ανάδειξη της αναγκαιότητας
των αλλαγών και της σημασίας τους για το μέλλον.
2. Θα δημιουργήσει μια νέα σχέση ειλικρινούς διαλόγου, αναζήτησης
συμπορεύσεων και κοινών δράσεων με τα μαζικά κινήματα. Κάθε κομματικός
μηχανισμός παρέμβασης σε αυτά πρέπει να καταργηθεί.
3. Θα έχει ουσιαστική συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, σε μια
περίοδο όπου πολλά για την κοινωνική πολιτική, τους δημοκρατικούς θεσμούς και
την πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε. θα κριθούν. Την ίδια ώρα που το Ευρωπαϊκό
Σοσιαλιστικό Κόμμα αναζητεί το στίγμα του στις εξελίξεις.
4. Θα έχει σε τοπικό επίπεδο καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των
τοπικών αναπτυξιακών προτεραιοτήτων, στην ανάληψη πρωτοβουλιών για αυτές, στην
εξασφάλιση της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών και στην επιλογή των προσώπων
που υποστηρίζει για θεσμικούς ρόλους.
Ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία. Να συμπεριφέρεται
ως πολιτικός εκφραστής της παράταξης που ενσωματώνει και αντίθετες απόψεις με
διαφορετικές καταβολές, που αποτελεί τον πλουραλιστικό πόλο και εκφράζει είτε
μέσα από τις γραμμές του είτε μέσα από ανοιχτές συνεργασίες όλο το πλειοψηφικό
ρεύμα που οραματίζεται την Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Δεν χρειαζόμαστε ένα κόμμα στελεχών, αλλά ένα κόμμα μαζικό, ανοιχτό,
δημοκρατικό. Όμως πρέπει να οριοθετήσουμε και τον νέο ρόλο των μελών του
ΠΑΣΟΚ. Το μέλος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει και να καταθέτει άποψη, αλλά και να
του εξασφαλίζεται η δυνατότητα να τη μάθουν και να τη συζητήσουν όλοι.
Το μέλος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει ελεύθερο λόγο χωρίς να υποτάσσεται σε
σκοπιμότητες, γραμμές και επίπλαστους διαχωρισμούς. Το μέλος του ΠΑΣΟΚ πρέπει
να έχει σχέση με τον κόσμο, με την κοινωνία της περιοχής του, χωρίς να μένει
κλεισμένο στην «ασφάλεια» του μικρόκοσμου της Τοπικής Οργάνωσης.
Αναγκαίες και οι οργανωτικές αλλαγές
Ένα ΠΑΣΟΚ με ρόλο στην προοδευτική διακυβέρνηση της κοινωνίας, ένα ΠΑΣΟΚ
ανοιχτό σε αυτήν, φυσικά και χρειάζεται άλλες δομές, λειτουργίες, νέες
προσεγγίσεις και σχήματα. Ο διάλογος πρέπει να ανοίξει και για αυτά. Με
ειλικρίνεια και χωρίς καχυποψία. Με το βλέμμα στραμμένο στη συμμετοχή και τη
δημιουργία και όχι τον έλεγχο και την επιβολή.
Θα είμαστε άραγε ώριμοι να αποφασίσουμε ότι:
* Τα κεντρικά όργανα δεν μπορεί να έχουν πια κάθετα καθοδηγητικό, αλλά
συντονιστικό ρόλο;
* Χρειαζόμαστε ισχυρές και εκλεγμένες περιφερειακές οργανώσεις, ώστε να
αντιστοιχηθούμε στη σύγχρονη διάρθρωση του κράτους;
* Η οργάνωση στον κάθε δήμο αποτελεί το βασικό κύτταρο του ΠΑΣΟΚ; Αυτή θα
συνδέεται με την κοινωνία δημιουργώντας δίκτυα για συζητήσεις, πρωτοβουλίες
και δράσεις σε θεματικό επίπεδο;
* Το ΙΣΤΑΜΕ θα πρέπει να ανοίξει ακόμα περισσότερο στη διακίνηση ιδεών,
καινοτόμων προτάσεων, επιστημονικών και ερευνητικών παρεμβάσεων;
* Το σύστημα εκλογής των οργάνων πρέπει να διασφαλίζει τη δημοκρατία, την
έκφραση όλων αλλά και συνάμα την αξιοκρατία;
* Κάθε επίπεδο οργάνωσης θα έχει τον κύριο λόγο στις επιλογές των προσώπων στα
θεσμικά όργανα που αφορούν την περιοχή ευθύνης του; Αλλά και ότι θα
εξασφαλίζει την ανοιχτή έκφραση της κοινωνίας για αυτές;
* Το σύνολο των πολιτικών μας θέσεων και κεντρικών επιλογών πρέπει να
συζητείται ανοιχτά στις οργανώσεις μας, με την ταυτόχρονη αναζήτηση –
κατοχύρωση της έκφρασής τους μέσα από θεματικές συνδιασκέψεις αλλά και πιο
καινοτόμες μορφές όπως τα δημοψηφίσματα;
Αναμφίβολα, στην πορεία προς το επόμενο Συνέδριο θα πρέπει να καταλήξουμε στις
απαντήσεις. Και μετά στις αποφάσεις για ένα ΠΑΣΟΚ ζωντανό και πρωτοπόρο
πολιτικό οργανισμό, που θα διαμορφώνει τις εξελίξεις και θα εκφράζει το «νέο»,
χωρίς να ανησυχεί αν ο Αβραμόπουλος, ή κάποιος άλλος αντίστοιχος θα το
διεμβολίσει.
Ο Χρήστος Πρωτόπαπας είναι υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών
Ασφαλίσεων, μέλος της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
