Στο κάμπινγκ με τα… «ασχημόπαπα»

Σκοτίνα Πιερίας, μία πανέμορφη ακτή, λίγο μετά το κάστρο του Πλαταμώνα.

Απορημένοι, δεκάδες κάτοικοι και τουρίστες βλέπουν το κάμπινγκ της ακτής να

κατακλύζεται από το πρωί από χιλιάδες μικρά πολύχρωμα, περίεργα, «χαρούμενα» σαραβαλάκια.

ΣΚΟΤΙΝΑ ΠΙΕΡΙΑΣ

Η 13η παγκόσμια συνάντηση των φίλων του 2CV, του πιο αγαπημένου ίσως

αυτοκινήτου όλων των εποχών, αρχίζει… Στο τεράστιο κάμπινγκ του ΕΟΤ

αναμένονται 2.000-2.500 «κομμάτια» από το διασημότερο μοντέλο της Citroen και

4.000-6.000 περίπου λάτρεις τους από 47 χώρες του κόσμου!

Ήδη έφτασαν 1.500 από αυτούς, προερχόμενοι από όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον

Καναδά, την Ιαπωνία μέχρι και την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία! «Είναι η

συνάντηση των «ντεσεβάδων» όλου του κόσμου, που για πρώτη φορά διοργανώνεται

στην Ελλάδα. Χιλιάδες φίλοι μας ταξιδεύουν από κάθε γωνιά του κόσμου για να

βρεθούν εδώ. Φέτος, η έναρξή της συμπίπτει με τη «μαύρη επέτειό» μας (σ.σ.:

στις 27 Ιουλίου του 1990 «βγήκε» από το εργοστάσιο της Ισπανίας το τελευταίο

2CV, αφού η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή του), ωστόσο το κέφι προβλέπεται

να διατηρηθεί στο… ακέραιο», λέει ο πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Φίλων του

2CV, Γιώργος Δερματόπουλος.

Στις τέσσερις ημέρες της συνάντησης η πολυεθνική παρέα θα χαρεί τη θάλασσα και

τις άλλες ομορφιές της Πιερίας, θα ανταλλάξει γνώμες και εμπειρίες για το

αυτοκίνητο, θα ψηφίσει για το πιο όμορφο και πιο πρωτότυπο «κομμάτι», θα

διασκεδάσει με πάρτι, συναυλίες και «χάπενινγκ», ενώ την Κυριακή θα σχηματίσει

ένα από τα μεγαλύτερα κομβόι όλων των εποχών. Περίπου 1.200 2CV θα

κατευθυνθούν προς τη Θεσσαλονίκη παρατεταγμένα για να φωτογραφηθούν μπροστά

από τον Λευκό Πύργο.

«Το προηγούμενο κομβόι μας, μετά τη συνάντηση της Γαλλίας, κάλυψε εκατοντάδες

χιλιόμετρα. Όταν το πρώτο αυτοκίνητο έφτανε στο Παρίσι, το τελευταίο δεν είχε

ξεκινήσει ακόμη από την Ορλεάνη», εξηγεί ο κ. Δερματόπουλος.

Τζιπ και λιμουζίνες

Ο κάθε ξένος προς το «ασχημόπαπο» μάλλον παραξενεύεται για την αγάπη που του

δείχνουν οι ιδιοκτήτες του. «Δεν είναι απλώς ένα αυτοκίνητο, είναι τρόπος

ζωής», κατά τον Κώστα Φραγκούλη από την Αθήνα. «Όταν ταξιδεύω με το αυτοκίνητο

και τη σύζυγό μου, νιώθω ευτυχισμένος γιατί έχω τα δύο πιο αγαπημένα μου…

πρόσωπα μαζί μου», συμπληρώνει ο 47χρονος Άντι, που ταξίδεψε από το Μπέρμιγχαμ

της Βρετανίας για να συμμετάσχει στη συνάντηση, όπως δηλαδή έκανε και για όλες

τις συναντήσεις τα τελευταία 12 χρόνια!

Η εικόνα αυτή κάνει τους περισσότερους «ντεσεβάδες» να… δημιουργούν πάνω στο

αγαπημένο τους αυτοκίνητο. Στις συναντήσεις τους μπορεί κανείς να δει

μετασκευασμένο 2CV ­ λιμουζίνα, στρατιωτικό τζιπ ή 4Χ4. Ένας Βέλγος τού…

φύτεψε μια κληματαριά για οροφή «έτσι έχω και φυσική σκιά και δροσιά και

σταφύλια», μας λέει, ενώ ορκίζεται ότι θα βγάλει και κρασί…

Άλλο είναι μετασκευασμένο, ώστε να μοιάζει με αυτοκίνητο αγώνων ταχύτητας,

άλλο διαθέτει και τροχόσπιτο, ένα άλλο χάρη στον… πολυτεχνίτη ιδιοκτήτη του

Φράνκο Γκρόσο από την Ιταλία, μπορεί να ταξιδεύει με τρεις ρόδες ή να σηκώνει

τις αναρτήσεις του ανάλογα με το οδόστρωμα! Ο ίδιος μάλιστα, εντυπωσιάζει με

το καρτ που κατασκεύασε, ένα αυτοκινητάκι πιστό αντίγραφο του 2CV.

Τα περισσότερα είναι ζωγραφισμένα, «το αυτοκίνητο σού δίνει τη δυνατότητα να

εκφραστείς, να το κάνεις πραγματικά δικό σου, όπως το αισθάνεσαι», εξηγεί η

Μαρία Καλούλη.

Η… παλιοσειρά

Μία… βιονική γιαγιά αξίζει σίγουρα μία θέση στα παγκόσμια ρεκόρ θέλησης,

ικανότητας και αγάπης προς το 2CV. Παρά τα 76 της χρόνια δίνει κάθε φορά το

«παρών» της στις συναντήσεις, αφού χρειαστεί να οδηγήσει μόνη της το αγαπημένο

της αυτοκίνητο, το οποίο αγόρασε πριν από 10 χρόνια.

Η Γερμανίδα Έντεν Τσαν οδηγεί 2CV από το 1959! «Από τότε έχω αλλάξει έξι

αυτοκίνητα, όλα τους 2CV, και ποτέ δεν έχω οδηγήσει άλλο μοντέλο», μας λέει.

Συνταξιούχος σήμερα, «διοχετεύει» όλη τη ζωή της σε θέματα γύρω από το

αυτοκίνητο. Στο πίσω μέρος του έχει προσαρμόσει μια… κουζίνα, στην οποία

μαγειρεύει στις διακοπές της και στις παγκόσμιες συναντήσεις. «Φυσικά και το

οδηγώ μόνη μου, με βλέπετε ανίκανη;», παρατηρεί μάλλον με απορία. «Ήμουν στην

πρώτη συνάντηση πριν από 24 χρόνια, έχω φτάσει μέχρι και τη Λαπωνία. Από τότε

συμμετέχω σε όλες τις συναντήσεις. Οδηγώ άνετα, έχω μεγάλη πείρα. Για τίποτε

στον κόσμο δεν θα έχανα τη συνάντηση, θα μου έβαζαν απουσία, άλλωστε, οι

χιλιάδες φίλοι μου απ’ όλο τον κόσμο. Τόσα χρόνια, τους ξέρω όλους».

Όπως σημειώνει, το 2CV της δεν την… πρόδωσε ποτέ. «Το φροντίζω, δεν του

λείπει τίποτε. Το βάφω, δεν το πηγαίνω ποτέ σε μηχανικούς που δεν του αρέσουν.

Πολλές φορές με ταλαιπωρεί, χρειάζεται να το σπρώξω, αλλά του το συγχωρώ»…