Απαγορευτικό, όχι για μένα

Δύο φορές χρειάστηκε να κάνει τον μαιευτήρα και τα κατάφερε. Άλλες φορές,

όταν οι άλλοι «δεν μπορούσαν, λόγω καιρού, να κάνουν τίποτα», ο Σπύρος Θηραίος

– ο καπετάν Φουρτούνας, όπως τον λένε, έσωσε ανθρώπους που κινδύνευαν. Το

βράδυ της περασμένης Πέμπτης έφτασε στη Σίκινο για να βρεθεί κοντά σ’ ένα

αλιευτικό σκάφος που κινδύνευε.

Όπου δύσκολη αποστολή ο κ. Θηραίος, καπετάνιος του «Απόλλωνα Εξπρές», φωνάζει

«παρών» αδιαφορώντας για τα Μπωφόρ. Η φιλοσοφία του απλή: «Η ζωή είναι κάτι

πολύτιμο. Προσπαθώ πάντοτε να βοηθήσω».

Από το 1980 που βρίσκεται στην ακτοπλοΐα έχει επέμβει αρκετές φορές εκεί όπου

όλα έμοιαζαν να είναι χαμένα. Τη μία φορά βοήθησε μια γυναίκα να γεννήσει

μεσοπέλαγα, την άλλη ένα άρρωστο μωράκι 25 ημερών να φτάσει γρήγορα στον

Πειραιά παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, την τρίτη 22 ηλικιωμένους ξένους

που το σκάφος τους ήταν έτοιμο να βουλιάξει λόγω φωτιάς…

«Τα παιδιά μου έχουν αρχίσει να το διασκεδάζουν», λέει με χαμόγελο μη

μπορώντας να θυμηθεί πόσες φορές χρειάστηκε να επέμβει σαν από… μηχανής Θεός

για να σώσει συνανθρώπους του. «Το θέμα δεν είναι αν αψηφάς τον καιρό ή όχι.

Το ζήτημα είναι ότι μια ανθρώπινη ζωή κρέμεται από σένα και εσύ οφείλεις να

ανταποκριθείς στο αίτημα για βοήθεια», λέει. «Δεν έχεις δικαίωμα καν να το

σκεφτείς, αφού οι λύσεις εκείνη την ώρα είναι εξαιρετικά περιορισμένες».

Έτσι κι έγινε προχθές. Το αλιευτικό σκάφος του 48χρονου Αβέρκιου Βάρβη, που η

ανάγκη είχε βγάλει για ψάρεμα παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, άρχισε να

μπάζει νερά.

Σε ένα τέταρτο ο κ. Θηραίος είχε κατεβάσει τους επιβάτες που περίμεναν πάνω

στο πλοίο και ξεκίνησε για τη σωτηρία. Από το VHF άκουγε τον ψαρά να του λέει

ότι τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα και ότι υπάρχει κίνδυνος να πνιγεί.

«Είκοσι λεπτά να καθυστερούσαμε δεν θα την έβγαζε. Ο καιρός ήταν πάρα πολύ

άσχημος και δεν είχε ούτε καν σωσίβιο», λέει.

Παρά την επιτυχημένη έκβαση της αποστολής, ο κ. Θηραίος δεν έμεινε

ικανοποιημένος. «Ο άνθρωπος αυτός ήταν μεροκαματιάρης», λέει. «Μου ζήτησε αν

μπορούσαμε να σώσουμε το σκάφος του. Προσπαθήσαμε να το τραβήξουμε με το

σκοινί. Το δέσαμε, αλλά κόπηκε. Ξαναπροσπαθήσαμε, αλλά κόπηκε και πάλι. Έτσι

το αφήσαμε να βυθιστεί. Άκουσα ότι θα τον βοηθήσουν τώρα να πάρει ένα άλλο

σκάφος. Τουλάχιστον, αυτό θα είναι μια παρηγοριά».