ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 25-1-1976, στην Αθήνα.

ΑΓΑΠΑ: Τη μητέρα του.

ΜΙΣΕΙ: Δεν μισεί κανέναν.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Ρύζια Ορεστιάδας, το χωριό του.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ: Η αδελφή του.

ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ: Το Διάστημα.

ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ: Την κόρη του Κλίντον, την Τσέλσι.

ΓΕΛΑΕΙ: Σχεδόν πάντα.

Ο Δημήτρης Ναλιτζής ξεκίνησε σε ηλικία 13 ετών από τη Νίκη Ρέντη. Σε ηλικία

μόλις δεκαεξίμισι ετών μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, στον οποίο και συνεχίζει

μέχρι σήμερα να αγωνίζεται. Ο Ναλιτζής θεωρεί μελανό σημείο ή καλύτερα

παρένθεση τη φυγή του από την αγαπημένη του Νέα Σμύρνη, για περίπου έξι μήνες,

όταν τεχνικός ήταν ο Ρόνι Γουίλαν. Το βλέμμα του σκοτεινιάζει όταν σκέφτεται

πώς στην περυσινή μεγαλειώδη πορεία του Πανιωνίου στην Ευρώπη (έφτασε στις «8»

του Κυπέλλου Κυπελλούχων) ο ίδιος δεν βοήθησε την ομάδα του όσο θα ήθελε,

εξαιτίας της κόντρας του με τον Ρόνι Γουίλαν. Τώρα θέλει να ζήσει και αυτός

ανάλογες στιγμές και πάλι με τον Πανιώνιο.

ΕΡ.: Πανιώνιος σημαίνει;

ΑΠ.: Αγάπη.

ΕΡ.: Αισθάνεσαι δικαιωμένος;

ΑΠ.: Είμαι απόλυτα δικαιωμένος.

ΕΡ.: Ποια ήταν τα συναισθήματά σου, όταν έφυγες από τον Πανιώνιο;

ΑΠ.: Πικράθηκα, αλλά πείσμωσα.

ΕΡ.: Ποια ήταν τα συναισθήματά σου, όταν επέστρεψες;

ΑΠ.: Ευτυχία και ικανοποίηση.

ΕΡ.: Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο;

ΑΠ.: Δεν υπάρχει εκδίκηση, υπάρχει δικαίωση.

ΕΡ.: Πιστεύεις ότι σε αδίκησε ο Γουίλαν;

ΑΠ.: Κάθε στιγμή που περνάει, ο κόσμος καταλαβαίνει.

ΕΡ.: Αν έβλεπες τώρα τον Γουίλαν, τι θα του έλεγες;

ΑΠ.: Απολύτως τίποτα.

ΕΡ.: Η απόδοσή σου είναι απάντηση σε κάποιους;

ΑΠ.: Στον εαυτό μου.

ΕΡ.: Πιστεύεις στη μοίρα;

ΑΠ.: Όχι απόλυτα.

ΕΡ.: Η εφετινή χρονιά είναι ένα νέο ξεκίνημα για σένα;

ΑΠ.: Σίγουρα ένα νέο και μάλιστα καλό ξεκίνημα.

ΕΡ.: Τα συστατικά της επιτυχίας;

ΑΠ.: Σοβαρότητα, εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και δουλειά.

ΕΡ.: Αισθάνθηκες τελειωμένος ποτέ;

ΑΠ.: Όχι, παρ’ ότι κάποιοι προσπάθησαν να με τελειώσουν.

ΕΡ.: Έχεις κάνει συμβιβασμούς;

ΑΠ.: Ποτέ και δεν θα το κάνω.

ΕΡ.: Ποιος σε βοήθησε ψυχολογικά όταν έφυγες από τον Πανιώνιο;

ΑΠ.: Η οικογένειά μου.

ΕΡ.: Έχεις φίλους;

ΑΠ.: Δύο – τρεις, αλλά καλούς, πραγματικούς φίλους.

ΕΡ.: Φοβάσαι στα δύσκολα;

ΑΠ.: Προσπαθώ να τα καταφέρνω πάντα και δεν φοβάμαι.

ΕΡ.: Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου;

ΑΠ.: Η στιγμή που σήκωσα το Κύπελλο Ελλάδας με τον Πανιώνιο.

ΕΡ.: Το μεγάλο σου όνειρο;

ΑΠ.: Να αγωνιστώ στην εθνική ομάδα, τώρα που παίζω στον Πανιώνιο.

ΕΡ.: Υπάρχουν αξιοκρατικά κριτήρια στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Πιστεύω όχι.

ΕΡ.: Υπάρχει αξιοπιστία στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Ούτε αξιοπιστία υπάρχει.

ΕΡ.: Έχουμε καλούς διαιτητές;

ΑΠ.: Μερικοί είναι καλοί και κάποιοι άλλοι όχι.

ΕΡ.: Πιστεύεις στον Θεό;

ΑΠ.: Απόλυτα.

ΕΡ.: Έχεις γούρια;

ΑΠ.: Είναι μέρες που πιστεύω σε γούρια, κάποιες άλλες όχι.

ΕΡ.: Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο Πανιώνιος;

ΑΠ.: Στην πρώτη πεντάδα, σε δύο χρόνια.

ΕΡ.: Για ποιο πράγμα έχεις μετανιώσει;

ΑΠ.: Που ασχολήθηκα τόσο έντονα με τον κ. Γουίλαν.

ΕΡ.: Τι φοβάται ένας ποδοσφαιριστής μέσα στο γήπεδο;

ΑΠ.: Τον τραυματισμό. Η υγεία είναι το παν.

ΕΡ.: Σκέφτεσαι την εθνική ομάδα;

ΑΠ.: Είναι πάντα μέσα στη σκέψη μου.

ΕΡ.: Σκέφτεσαι μια καλή μεταγραφή;

ΑΠ.: Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι την πορεία του Πανιωνίου και τίποτα άλλο.

ΕΡ.: Αγαπημένο φαγητό;

ΑΠ.: Μπριζόλες χοιρινές στον φούρνο, με πατάτες.

ΕΡ.: Χόμπι;

ΑΠ.: Τάβλι.