Οταν άλλοι επαγγελματίες φωτογράφοι καραδοκούν για μια φωτογραφία κάποιου αστέρα του Χόλιγουντ, ο Θεοφάνης σημαδεύει ψηλότερα. Το δικό του Χόλιγουντ είναι ο έναστρος ουρανός.

Στα καρέ του τεταρτοετούς φοιτητή ΤΕΙ πρωταγωνιστούν σμήνη αστέρων, γαλαξίες και νεφελώματα. Σπουδάζει ηλεκτρολόγος και θέλει να εξειδικευτεί στον οπτικοακουστικό τομέα της κινηματικής παραστασεογραφίας, αλλά τον συναρπάζει ο βαθύς ουρανός.

Ο 21 ετών Θεοφάνης Ματσόπουλος είναι ερασιτέχνης αστροφωτογράφος και φωτογράφος νυχτερινού τοπίου. Κάνει το χόμπι του συστηματικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όμως φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά αστρονομίας και σχετικές ιστοσελίδες, ενώ έχει συμμετάσχει στο διεθνές φεστιβάλ αστροφωτογραφίας στο Πλανητάριο Νεχρού του Νέου Δελχί στην Ινδία. Και ως φυσική συνέπεια μάλλον, έρχεται η πρώτη ατομική έκθεση αστροφωτογραφίας και νυχτερινού τοπίου «Η Ελλάδα των άστρων» που φιλοξενείται στο Ιδρυμα Ευγενίδου έως το τέλος του μήνα.

Τα πρώτα φωτογραφικά κλικ του τα έκανε στο δημοτικό. Στο λύκειο εργαζόταν πλέον ως βοηθός φωτογράφου σε γάμους και βαπτίσεις. Παράλληλα είχε αποκτήσει την κατάλληλη βιβλιογραφία και το έριξε στη μελέτη.

Οι πρώτες επιρροές ήρθαν από τον αστρονόμο πατέρα του, Νίκο, αλλά και τις φωτογραφίες του αστροφωτογράφου Λουκά Χαψή. Ο Θεοφάνης βοηθούσε τον πατέρα του να στήνει μεγάλα και δύσχρηστα τηλεσκόπια και γινόταν ωτακουστής συζητήσεών του με ερασιτέχνες αστρονόμους και συναδέλφους του.

Οταν άλλοι συνομήλικοί του τα καλοκαίρια τρέχουν σε παραλίες και νησιά, εκείνος παίρνει τα βουνά. Μόλις φτιάχνει ο καιρός και καθαρίζει ο ουρανός, ετοιμάζεται για το καθιερωμένο ραντεβού του με τα αστέρια. Είναι ικανός να ξεπαγιάσει από το κρύο τον χειμώνα ή να… του πιουν το αίμα τα κουνούπια το καλοκαίρι για ένα καρέ.

Η εκκίνηση για τον Θεοφάνη έγινε από τους Φραγκάδες, το γραφικό χωριό του Ζαγορίου που στέκει στα 960 μέτρα και είναι ο τόπος καταγωγής του. Με τη βοήθεια του πατέρα του έστησε ένα μικρό ιδιωτικό αστεροσκοπείο με μόνιμα εγκατεστημένα τηλεσκόπια στα οποία προσαρμόζει φωτογραφικές μηχανές. Η φωτογράφιση αστεριών κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση είναι, εξηγεί. «Κατ’ αρχάς οι καιρικές συνθήκες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Απαιτείται καθαρός ουρανός. Επειτα τον χειμώνα, το κρύο στις τοποθεσίες από τις οποίες γίνονται οι λήψεις είναι διαπεραστικό».

ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ. Η αστροφωτογραφία απαιτεί μεγάλη υπομονή διότι οι λήψεις είναι μακροχρόνιες. Για τις τροχιές αστέρων, π.χ., εξηγεί ο Θεοφάνης, απαιτούνται τέσσερις με πέντε ώρες λήψης για μια φωτογραφία με τη μηχανή να τραβά καρέ ανά 30 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει με πρόχειρους υπολογισμούς περίπου 400 καρέ στο τετράωρο. Θα μπορούσε βέβαια η δουλειά να γίνει και με μια λήψη με ρυθμισμένο το κλείστρο της μηχανής ανοιχτό για τέσσερις ώρες, πλην όμως μια τέτοια πρακτική θα έβγαζε κόκκο στην ψηφιακή φωτογραφία. Θυμάται όταν ήθελε να φωτογραφίσει την τροχιά των αστεριών γύρω από τον πολικό αστέρα, στο περίφημο τρίτοξο γεφύρι του Πλακίδα (ή Καλογερικό) στους Κήπους Ζαγορίου. Κατέβηκε νύχτα στην ξερή κοίτη του ποταμού. Εστησε τις φωτογραφικές μηχανές του κι άρχισε τα κλικ. Δεν ήταν όμως τελείως μόνος τις τέσσερις ώρες που πέρασε εκεί. Παράξενοι ήχοι άλλοτε σε κοντινή απόσταση άλλοτε από πιο μακριά τον έκαναν να ανησυχεί. Ηταν αγρίμια. Αλλά εκείνος εκεί. Καθηλωμένος για περίπου τέσσερις ώρες και με την αγωνία μη τυχόν κάτσει υγρασία στον φακό της μηχανής και όλη η προσπάθεια πάει στράφι. Τελικά τα κατάφερε.