Ποια εθνικά μας συμφέροντα ακριβώς εξυπηρετούνται βαθαίνοντας τις αντιθέσεις μας με τη Μόσχα; Ερχόμενοι σε ανοιχτή πολιτική σύγκρουση με το Κρεμλίνο δεν δείχνει να εξυπηρετεί τα όποια μακροπρόθεσμα εθνικά μας σχέδια. Ούτε το επιχείρημα για στενότερη υποτίθεται σχέση μας με την Ουάσιγκτον δείχνει να δικαιολογεί αυτήν την πολιτική μας στάση. Διότι είναι φανερό πως οι ΗΠΑ κάνουν ό,τι τους είναι δυνατό για να επουλώσουν τις διαφορές τους με τη Μόσχα. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις ουκρανών και κάποιων ευρωπαίων αξιωματούχων για το αμερικανικό σχέδιο ειρήνευσης στην Ουκρανία: «Συνιστά “συνθηκολόγηση” της Ουκρανίας και δεν προβλέπει καμία ουσιαστική παραχώρηση από την πλευρά της Ρωσίας».
Τη στιγμή ακριβώς αυτή διάλεξε η Ελλάδα για να εξαγγείλει κοινή παραγωγή drones με το Κίεβο. Κάτι που εξόργισε βέβαια το Κρεμλίνο, που μέσω της spokeperson του υπουργείου των Εξωτερικών, Μαρίας Ζαχάροβα, δήλωσε: «Η Ελλάδα ακολουθεί μια προκλητική και συγκρουσιακή πολιτική απέναντι στη Ρωσία, εμπλεκόμενη σε εχθρικές πρωτοβουλίες… Η Ρωσία θα απαντήσει κατάλληλα στην Ελλάδα». Δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση στη δήλωση αυτή από την Ουάσιγκτον ή από κάποια άλλη δυτική πρωτεύουσα. Ετσι, η χώρα μας μόνη εισέπραξε την μήνιν του Κρεμλίνου.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Βασικά, την αδικαιολόγητη έκθεση της χώρας στην αντιπάθεια μιας μεγάλης δύναμης όταν ο βασικός σου ανταγωνιστής και γείτονας, δηλαδή η Τουρκία, έχει στενές σχέσεις με όλους, εκμεταλλεύεται όλες τις καταστάσεις και απολαμβάνει όχι μόνο την ανοχή αλλά και περίπου την εύνοια του ΝΑΤΟ. Εκτεθειμένη σε κάθε λογής επιθέσεις η χώρα υποχρεώνεται σχεδόν συνεχώς να αμύνεται απέναντι σε φραστικές και διπλωματικές επιθέσεις. Κι όλα αυτά επειδή δυσκολευόμαστε στους ελιγμούς και τις πολιτικές αναπροσαρμογές.
Είναι πλέον δεδομένο από τα πράγματα πως οι χειρισμοί μας στην εξωτερική πολιτική δεν είναι απλά ατυχείς, αλλά διακινδυνεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα οδηγώντας τη χώρα σε οιονεί αδιέξοδα. Είναι ακατανόητος ο λόγος που οδηγείται η Ελλάδα σε επιλογές που την οδηγούν σε σύγκρουση με παγκόσμιες δυνάμεις, χωρίς να είναι σαφές το τι ενδεχόμενα κερδίζει η χώρα από κινήσεις σαν αυτές.
